Βαλεντίνα, η γητεύτρα των Αθηνών

της Δήμητρας Ιωάννου

b208272Η Βαλεντίνα, η γητεύτρα των Αθηνών, είναι μια όμορφη, κοκκινομάλλα πρωταγωνίστρια των αθηναϊκών θεάτρων, με χιλιάδες θαυμαστές, απεριόριστες ευκαιρίες στα πόδια της και καλοδουλεμένο υποκριτικό ταλέντο. Ποια είναι όμως στην πραγματικότητα αυτή η εντυπωσιακή γυναίκα; Από ποιον θέλει να ξεφύγει; Τι συνέβη στο παρελθόν της; Παρέα με τον λουστράκο Λουκίλη, την αδελφική της φίλη Βιργινία και τον κουτσαβάκη Τσατσαρώνη αγωνίζεται να σβήσει οριστικά τα παλιά και να μετατρέψει τον πόνο και τη βία που έζησε σε αυταπάρνηση και φιλαλληλία.

Εξαιρετική τοιχογραφία της Αθήνας την εποχή της Μπελ Επόκ (τέλη 19ου και αρχές 20ού αιώνα), με άφθονες ρεαλιστικές περιγραφές, χαρακτηριστικά σημεία της Αθήνας του τότε (τα καφέ σαντάν στον Ιλισό, τα εξοχικά Πατήσια, το δροσερό Φάληρο, βικτόριες και βιζαβί που μεταφέρανε τον κόσμο σε αναψυκτήρια και αίθουσες χοροεσπερίδων, κουτσαβάκηδες και πόρνες που συνιστούσαν τον υπόκοσμο της εποχής, σε μια περίοδο όπου άρχιζε εντατικά η ανοικοδόμηση της Αθήνας κλπ.). Ένα τρυφερό, ρομαντικό μυθιστόρημα με λογοτεχνικές αρετές και αξιοσημείωτες σκηνές που δείχνουν τη δύναμη του λόγου της συγγραφέως (όπως ο καβγάς της Βαλεντίνας με τον Τσατσαρώνη, που του έκοψε τις τιράντες γυμνώνοντάς τον μπροστά στον κόσμο). Μου άρεσε ιδιαίτερα που από τις απαλές αποχρώσεις της Αθήνας στο πρώτο μέρος, η συγγραφέας μας πήγε στον σκοτεινό κόσμο του μίσους και της εκδίκησης στο δεύτερο, μετατρέποντάς το σε ατμοσφαιρικό θρίλερ, αφήνοντάς με σε αγωνία για το ποιος θέλει να δολοφονήσει τη Βαλεντίνα.

Η αγαπημένη συγγραφέας δοκιμάζει τις δυνάμεις της σε ένα διαφορετικό μυθιστόρημα. Με την Κασσάνδρα και την Αννέτα να την επιδοκιμάζουν, η κυρία Ιωάννου έρχεται να μας συστήσει δύο νέες δυναμικές γυναίκες που αντιδρούν ακραιφνώς διαφορετικά στις δύσκολες καταστάσεις. Η επιρρεπής Βιργινία και η δυνατή Βαλεντίνα θα αναμετρηθούν με τον εαυτό τους, τον έρωτα, τα πλούτη, τη δόξα, τη ζήλια και θα αλλάξουν τις ζωές τους για πάντα. Ειδικά η Βαλεντίνα δε θα διστάσει να ξαναγυρίσει στο ματωμένο παρελθόν για να μετατρέψει τον πόνο και την αδικία σε χείρα βοηθείας. Έχοντας τον νου της στις σκιές που την τριγυρίζουν και θέλουν το κακό της, ζώντας έναν διαφορετικό έρωτα με όλη της τη δύναμη, συγκροτεί έναν από τους πιο ολοκληρωμένους και ξεχωριστούς γυναικείους χαρακτήρες που έχω διαβάσει ως τώρα.

Η Δήμητρα Ιωάννου αποδεικνύει άλλη μια φορά πόσο αγαπάει τους ήρωές της και το μυθιστόρημα που θα σκεφτεί να παρουσιάσει στο κοινό. Ολοζώντανα περιστατικά, άριστη τοιχογραφία εποχής, ηθών και εθίμων, στακάτοι και ουσιαστικοί διάλογοι, το Μέγα Θέατρο των Ελλήνων να μαγεύει τα όνειρα των φτωχών κοριτσιών που θέλουν να ξεφύγουν από τη δυστυχία του υπηρετικού προσωπικού και όχι μόνο, είναι λίγα από τα στοιχεία που θα παρασύρουν και τον πιο δύσκολο αναγνώστη! Ένα μυθιστόρημα που είναι ερωτικό χωρίς περιττές ερωτικές σκηνές, αστυνομικό χωρίς αχρείαστες αιματοχυσίες, κοινωνικό χωρίς να είναι μονοδιάστατο και ιστορικό χωρίς να μπουκώνει τον αναγνώστη με πληροφορίες. Καθίστε λοιπόν κοντά σε ένα παράθυρο, αφουγκραστείτε τα πέταλα των αλόγων που σέρνουν τις βικτορίες, ακούστε τη βοή του δρόμου που είναι γεμάτος λουστράκους, εφημεριδοπώλες, φανοκόρους και ξεναγηθείτε στην εποχή και τους ανθρώπους της Μπελ Επόκ.
Η Βαλεντίνα, η γητεύτρα των Αθηνών, είναι μια όμορφη, κοκκινομάλλα πρωταγωνίστρια των αθηναϊκών θεάτρων, με χιλιάδες θαυμαστές, απεριόριστες ευκαιρίες στα πόδια της και καλοδουλεμένο υποκριτικό ταλέντο. Ποια είναι όμως στην πραγματικότητα αυτή η εντυπωσιακή γυναίκα; Από ποιον θέλει να ξεφύγει; Τι συνέβη στο παρελθόν της; Παρέα με τον λουστράκο Λουκίλη, την αδελφική της φίλη Βιργινία και τον κουτσαβάκη Τσατσαρώνη αγωνίζεται να σβήσει οριστικά τα παλιά και να μετατρέψει τον πόνο και τη βία που έζησε σε αυταπάρνηση και φιλαλληλία.

Εξαιρετική τοιχογραφία της Αθήνας την εποχή της Μπελ Επόκ (τέλη 19ου και αρχές 20ού αιώνα), με άφθονες ρεαλιστικές περιγραφές, χαρακτηριστικά σημεία της Αθήνας του τότε (τα καφέ σαντάν στον Ιλισό, τα εξοχικά Πατήσια, το δροσερό Φάληρο, βικτόριες και βιζαβί που μεταφέρανε τον κόσμο σε αναψυκτήρια και αίθουσες χοροεσπερίδων, κουτσαβάκηδες και πόρνες που συνιστούσαν τον υπόκοσμο της εποχής, σε μια περίοδο όπου άρχιζε εντατικά η ανοικοδόμηση της Αθήνας κλπ.). Ένα τρυφερό, ρομαντικό μυθιστόρημα με λογοτεχνικές αρετές και αξιοσημείωτες σκηνές που δείχνουν τη δύναμη του λόγου της συγγραφέως (όπως ο καβγάς της Βαλεντίνας με τον Τσατσαρώνη, που του έκοψε τις τιράντες γυμνώνοντάς τον μπροστά στον κόσμο). Μου άρεσε ιδιαίτερα που από τις απαλές αποχρώσεις της Αθήνας στο πρώτο μέρος, η συγγραφέας μας πήγε στον σκοτεινό κόσμο του μίσους και της εκδίκησης στο δεύτερο, μετατρέποντάς το σε ατμοσφαιρικό θρίλερ, αφήνοντάς με σε αγωνία για το ποιος θέλει να δολοφονήσει τη Βαλεντίνα.

Η αγαπημένη συγγραφέας δοκιμάζει τις δυνάμεις της σε ένα διαφορετικό μυθιστόρημα. Με την Κασσάνδρα και την Αννέτα να την επιδοκιμάζουν, η κυρία Ιωάννου έρχεται να μας συστήσει δύο νέες δυναμικές γυναίκες που αντιδρούν ακραιφνώς διαφορετικά στις δύσκολες καταστάσεις. Η επιρρεπής Βιργινία και η δυνατή Βαλεντίνα θα αναμετρηθούν με τον εαυτό τους, τον έρωτα, τα πλούτη, τη δόξα, τη ζήλια και θα αλλάξουν τις ζωές τους για πάντα. Ειδικά η Βαλεντίνα δε θα διστάσει να ξαναγυρίσει στο ματωμένο παρελθόν για να μετατρέψει τον πόνο και την αδικία σε χείρα βοηθείας. Έχοντας τον νου της στις σκιές που την τριγυρίζουν και θέλουν το κακό της, ζώντας έναν διαφορετικό έρωτα με όλη της τη δύναμη, συγκροτεί έναν από τους πιο ολοκληρωμένους και ξεχωριστούς γυναικείους χαρακτήρες που έχω διαβάσει ως τώρα.

Η Δήμητρα Ιωάννου αποδεικνύει άλλη μια φορά πόσο αγαπάει τους ήρωές της και το μυθιστόρημα που θα σκεφτεί να παρουσιάσει στο κοινό. Ολοζώντανα περιστατικά, άριστη τοιχογραφία εποχής, ηθών και εθίμων, στακάτοι και ουσιαστικοί διάλογοι, το Μέγα Θέατρο των Ελλήνων να μαγεύει τα όνειρα των φτωχών κοριτσιών που θέλουν να ξεφύγουν από τη δυστυχία του υπηρετικού προσωπικού και όχι μόνο, είναι λίγα από τα στοιχεία που θα παρασύρουν και τον πιο δύσκολο αναγνώστη! Ένα μυθιστόρημα που είναι ερωτικό χωρίς περιττές ερωτικές σκηνές, αστυνομικό χωρίς αχρείαστες αιματοχυσίες, κοινωνικό χωρίς να είναι μονοδιάστατο και ιστορικό χωρίς να μπουκώνει τον αναγνώστη με πληροφορίες. Καθίστε λοιπόν κοντά σε ένα παράθυρο, αφουγκραστείτε τα πέταλα των αλόγων που σέρνουν τις βικτορίες, ακούστε τη βοή του δρόμου που είναι γεμάτος λουστράκους, εφημεριδοπώλες, φανοκόρους και ξεναγηθείτε στην εποχή και τους ανθρώπους της Μπελ Επόκ.

Πάνος Τουρλής