Τις θύμησες των παιδικών μου χρόνων, τις ευτυχισμένες στιγμές γύρω απ΄ τη μεσημεριάτικη τάβλα με τον παππού, τη γιαγιά, τους γονείς και τ΄ αδέλφια μου, τις χαρούμενες μαζώξεις σε γλέντια, πανηγύρια και γιορτές αλλά και τις πονεμένες στιγμές με δικούς μου φίλους κι αγαπημένους, τα νανουρίσματα της γιαγιάς και του παππού και τα παραμύθια τους, τις νουθεσίες μέσα απ΄ τα αινίγματα και τις θυμοσοφικές τους ρήσεις, τα ακούσματα απ΄ τους ξωμάχους και τους βασανισμένους, μερικές εικόνες απ΄ τη γύρω φύση, απ΄ ό,τι απέμεινε όρθιο απ΄ το πέρασμα και τη φθορά του χρόνου και που μέσα απ΄ τα απομεινάρια του ζωντανεύει μέσα η ελπίδα και χρειάζεται έστω και αχνά, να μεταγγισθεί στις επόμενες γενεές, αφού "η καρδιά λησμονάει ό,τι δε βλέπει το μάτι" αυτά και άλλα βγαλμένα απ΄ την καρδιά και το νου προσπάθησα να καταγράψω με το δικό μου τρόπο γραφής και να τα δώσω στους καλούς μου φίλους και νοσταλγούς της γενέθλιας γης...