Αιδοίον το δηκτικόν, Όλα όσα φοβούνται οι άντρες για τις γυναίκες και το σεξ

Νίκος Σιδέρης για το βιβλίο του Σπύρου Δόικα: Αιδοίον το δηκτικόν, Όλα όσα φοβούνται οι άντρες για τις γυναίκες και το σεξ (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Η εμπειρία της ανθρωπότητας ως προς τη σωματικότητα της σεξουαλικής πράξης ταλαντούνται και ταλαντεύεται ανάμεσα στην αυταπάτη και το μυστήριο.

Η ενορμητική ανατομία και φυσιολογία στην αρχέγονη ανδρική πράξη (κυνήγι, πόλεμος και στύση, τα πιο μεγάλα παραδείγματά της) χαρακτηρίζεται από απτές στάσεις και κινήσεις του σώματος - από την ενεργητική δράση του σώματος που έχει σαν αποτέλεσμα τον φόνο του θηράματος, τον θάνατο του άλλου και τον «μικρό θάνατο» της εκσπερμάτισης. Όλα φαίνονται διαφανή, επιδεκτικά σε επεξεργασίες με όρους αιτίου-αιτιατού και σε περιγραφές χωρίς λανθάνουσες μηχανές. Απ' αυτή την οθόνη της πείρας προκύπτει η αυταπάτη της πλήρους γνώσης, της κυριαρχίας του νοείν, της έλλειψης κάθε μυστηρίου ως προς την ανδρική σεξουαλικότητα.

Δεν συμβαίνει το ίδιο με την ενορμητική μηχανική στο πεδίο της γυναικείας εμπειρίας. Ίσως επειδή ανατομικά πάντοτε κάτι διαφεύγει από το βλέμμα ως προς τη γυναικεία πράξη της σεξουαλικής επαφής και της κυοφορίας. Ακόμη και η ίδια η γυναίκα δεν μπορεί να δει με τα μάτια της τι γίνεται μέσα εκεί - στον κόλπο κατά τη σεξουαλική ένωση. Τώρα, η όποια μη οπτική εμπειρία τείνει να εκλαμβάνεται ως παραπομπή στο αόρατο - σε κάποια άλλη πλευρά των πραγμάτων. Ταυτόχρονα, η όποια άλλη αισθητηριακή αντίληψη της κολπικής ενέργειας κι εμπειρίας επικαθορίζεται από τη μερική έως και πλήρη έκπτωση του λόγου που χαρακτηρίζει την απόλαυση του σώματος. Ενώ η μετάδοση, αν όχι και αυτή η «εκτός σκηνής» αναπαράσταση μιας τέτοιας εμπειρίας, αναγκαστικά θα προσφύγει στη γλώσσα και τον λόγο - συστατικά ελλιπή ως προς την απόδοση του σεξουαλικού. Συνέπεια, να περιβάλλεται η γυναικεία σεξουαλικότητα με πέπλα μυστηρίου: Τι γίνεται εκεί μέσα; Τι γίνεται μετά; Τι λένε γι' αυτό οι γυναίκες; Τι θα μπορούσε να πει γι' αυτό ο άλλος; Το φαντασιακό βάρος τέτοιων διάχυτων και πάντα μόνο μισο-ειπωμένων θεμάτων επενεργεί συνθλιπτικά. Η εμφανής ανδρική ενεργητικότητα δεν είναι δυνατόν να συγκριθεί με την απόκρυφη δύναμη, με την ενεργό παθητικότητα (βου-βέι / δράση-μη δράση της κινέζικης αντίληψης) που εκπροσωπεί την απόλυτη ισχύ. («Η δύναμη κατορθώνει πολλά. Η μη δύναμη κατορθώνει τα πάντα»). Κι εκδηλώνεται τόσο ως ανείκαστη και άφατη εμπειρία της γυναικείας σεξουαλικής απόλαυσης όσο και ως δημιουργία ζωής. Εκβάλλοντας ενίοτε ακόμη και σε φθόνο του κόλπου και της μήτρας - κάτι που εικονογραφείται παραδειγματικά στη ζωγραφική του Έγκον Σίλε.

Το να κρατάς στα χέρια σου το Πραγματικό της απόλαυσης και να το νιώθεις φυσικά ότι σου διαφεύγει εκλύει βαριά φαινόμενα υποκειμενικότητας, όπου προεξάρχουν το άγχος και η φαντασίωση. Κι εκτείνονται από την κρητική μαντινάδα της απόλαυσης:

Χαρώ το το κορμάκι σου 'πο τα μισά και κάτω

Βάνει το χέλι ζωντανό και μονομιά ψοφά το

μέχρι τη γαλλική fiction του «μικρού θανάτου» (petite mort) που αντιπροσωπεύει ο οργασμός. Κι από τα όνειρα όπου άνδρες και γυναίκες αναφέρουν ότι είδαν ή είχαν ένα γυναικείο σώμα «με ανδρικό πέος» - εξυπονοώντας ότι υφίσταται παράλληλα ένα ανείκαστο, αντίστοιχο γυναικείο πέος. Μέχρι τις σεξολογικές μετρήσεις της αιματικής ροής και άλλων φυσιολογικών παραμέτρων του κόλπου, που θεωρούνται επαρκές εργαλείο για να λυθεί το μυστήριο...

Ο κόλπος και η μήτρα αποτελούν, λοιπόν, κατ' εξοχήν μήτρα μυθοπλασιών και κόλπο ελλιμενισμού φαντασιώσεων για το ανθρώπινο είδος.

Ο Σπύρος Δόικας ανθολογεί πλήθος αντιπροσωπευτικές διατυπώσεις που εκπροσωπούν στο πεδίο των λέξεων όσα μπορούν να φανταστούν οι φαντασίες κι όσα μπορούν να πουν οι λέξεις για ό,τι κείται ένθεν και πέραν της φαντασίας και των λέξεων. Το πράττει με οδηγό του ένα σωτήριο δίπτυχο: Γνώση και χιούμορ, που διασφαλίζουν μια ενήμερη αποστασιοποίηση. Και μας καλεί σ' ένα ταξίδι μυστηρίου και παραγώγων μυστηρίου, εκεί που μια ανείπωτη Ελένη οδηγεί ενίοτε τον κόσμο - ανδρών και γυναικών.

Καλώς ορίσατε στην πραγματικότητα της ιερογαμίας που ενώνει το Σώμα και τη Μυθοπλασία!

Νίκος Σιδέρης


Ο Νίκος Σιδέρης είναι διδάκτωρ του τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, διδάσκων ψυχαναλυτής της Ψυχαναλυτικής Σχολής του Στρασβούργου (Ε.Ρ.S.) και μέλος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ψυχανάλυσης (FEDEPSY). Εργάζεται στην Αθήνα ως ψυχίατρος, ψυχαναλυτής και οικογενειακός θεραπευτής. Έχει διδάξει, μεταξύ άλλων, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο Κολλέγιο Αθηνών, στο Deree College και στο ΕΜΠ. Έχει εκδώσει μελέτες, δοκίμια, καθώς και ποίηση και πεζογραφία. Το βιβλίο του, «Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν!» (2009) έγινε μπεστ σέλερ.


Σχετικά με το βιβλίο:

«Κάθε γυναίκα, αργά ή γρήγορα, συναντάει κάποιον άντρα-ναυάγιο και προσπαθεί να τον σώσει. Ενίοτε το πετυχαίνει. Και κάθε γυναίκα, αργά ή γρήγορα, βρίσκει έναν υγιή, ολότελα λογικό άντρα και τον καταντάει ναυάγιο. Αυτό το πετυχαίνει πάντοτε».

Τσέζαρε Παβέζε, Η τέχνη του ζην

Τι ακριβώς φοβούνται οι άντρες για τις γυναίκες και το σεξ;

Ενώ είναι γνωστό πως αρκετές γυναίκες υποφέρουν από το «φόβο του φαλλού», δηλαδή το φόβο της ερωτικής διείσδυσης, αποσιωπάται πως και οι άντρες έχουν τον δικό τους σεξουαλικό φόβο, που έχει να κάνει με το γυναικείο αιδοίο και τα δήθεν κοφτερά δόντια του. Ορισμένοι ψυχίατροι υποστηρίζουν ότι το ασυνείδητο του άντρα εκλαμβάνει το σεξ ως θάνατο, ότι κάθε οργασμός είναι ένας μικρός θάνατος, ο θάνατος του «μικρού ανθρωπάκου», του πέους.

Ποια είναι η αιτία; Όπως το λέει μια γυναίκα, η Καμίλ Πάλια:

«Το σεξ είναι μεταφυσικό για τους άντρες, ενώ δεν είναι για τις γυναίκες. Οι γυναίκες δεν έχουν προβλήματα, που θέλουν να λύσουν μέσω του σεξ».

Το Αιδοίον το δηκτικόν είναι μια ιδιαίτερα διασκεδαστική ανθολογία από εκατοντάδες ευφυείς φράσεις επιφανών ανδρών, αλλά και γυναικών, για το ωραίο φύλο και τα δεινά που συνεπάγεται για τους άντρες ο ατέρμονος αγώνας για την κατάκτησή του.

Θα σας κάνει να κρατάτε την κοιλιά σας από το γέλιο! Σας το υποσχόμαστε! Όπως σχολιάζει ο Νίκος Σιδέρης (ψυχίατρος-ψυχαναλυτής, συγγραφέας των βιβλίων Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν! / Δεν παίζεις μόνο εσύ. Υπάρχουν κι άλλοι!):

Εικονογραφημένο με εξαιρετικά γυμνά πορτραίτα γυναικών του Αμερικανού φωτογράφου John Teti, ειδικά για την παρούσα έκδοση, καθώς και φωτογραφίες από παλιές καρτ-ποστάλ. Εισαγωγή από τον έγκυρο ψυχίατρο-ψυχαναλυτή Νίκο Σιδέρη και εκτενής πρόλογος του συγγραφέα.

Στις 336 σελίδες του θα βρείτε 1000 αποσπάσματα, 400 Έλληνες και ξένους συγγραφείς/πηγές, 30 φωτογραφίες γυμνών που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεματικών πεδίων, από θρησκείες (Αγία Γραφή, Κοράνι, βουδιστικές γραφές, ινδουισμός, τζαϊνισμός), μυθολογία και αρχαία ελληνική γραμματεία (σε πρωτότυπο πολυτονικό και μετάφραση), μέχρι ψυχολογία (συμπεριλαμβανομένων κειμένων από ειδικούς σε θέματα προσέγγισης και κατάκτησης των γυναικών), ψυχανάλυση, φιλοσοφία, εσωτερισμό, μυθιστοριογραφία, ποίηση, θέατρο, λογοτεχνική κριτική και φεμινισμό.

Το βιβλίο περιέχει ευρετήριο των συγγραφέων με παραπομπές στα αποσπάσματα, καθώς και δίγλωσση λίστα ονομάτων με μικρά βιογραφικά σημειώματα για τους αναγνώστες που θέλουν να αναζητήσουν περισσότερες πληροφορίες στο Διαδίκτυο.

Περισσότερα για το βιβλίο στον ιστότοπο http://aidoion.com

Σχετικά με τον συγγραφέα:

Ο Σπύρος Δόικας δεν περίμενε ποτέ του ότι θα γεννιόταν. Ωστόσο, όταν συνέβη το απευκταίον, το δέχτηκε αγόγγυστα - παρ' όλο που είχε ξεχάσει τις σημειώσεις του στη μήτρα (εξ ου και η καθυστέρηση στη δημοσίευση του παρόντος πονήματος). Σπούδασε Γυναικολογία και Αφροδισιολογία στο Πανεπιστήμιο του Kunt, όπου και συνέταξε τη διδακτορική διατριβή του με τίτλο «Κολεοσπασμός: μια ενδελεχής αξιολόγηση των οργανικών και ψυχολογικών αιτίων». Αφού διετέλεσε για δύο έτη επίκουρος καθηγητής Αιδοιολογίας στο πανεπιστήμιο του Es-Sex, μετέβη στην Ιταλία για να παρακολουθήσει σεμινάρια αιδοιοφθοράς στη φημισμένη Scuola di Rimorchio της Απουλίας. Στον ελάχιστο χρόνο που του απομένει από την ευλαβική αφοσίωση στο ωραίο φύλο και τις femmes fatales, ασχολείται με το dolce far niente, τη dolce vita, τη μετάφραση, τη μουσική και το Διαδίκτυο (αν και, ομολογουμένως, πολύ περισσότερο με το πρώτο). Πού και πού, γράφει και κανένα ποίημα. Δεν έχει Ι.Χ. αλλά διαθέτει πιάνο (του έκοψε μάλιστα και την ουρά για ευκολία στη στάθμευση).


Αν θέλετε, μπορείτε να περιηγηθείτε σε κάποιες από τις σελίδες του βιβλίου: