Το τραγούδι του κούκου

του Δημήτρη Γιατρέλλη

Ευκολοδιάβαστο και σχετικά καλό. Πυκνό γράψιμο, αλληλουχία γεγονότων, κάποια σημεία δείχνουν ότι ο συγγραφέας τώρα ξεκινάει να δοκιμάζει τις δυνάμεις του στο χώρο της λογοτεχνίας αλλά το σύνολο είναι σε γενικές γραμμές αρκετά καλό. Τολμώ να το χαρακτηρίσω και πρωτότυπο, γιατί έχουμε έναν γόνο πλούσιας οικογένειας που τελειώνει από φαντάρος και ετοιμάζει να κάνει την προσωπική του επανάσταση, μη μετέχοντας στην οικογενειακή επιχείρηση, πρώτα όμως θα πάει μια βόλτα ως τη Μυτιλήνη για διακοπές (εδώ πολλές \"τουριστικές\" αναφορές για τη Μυτιλήνη, οκ ο συγγραφέας είναι από κει, το\' πιασα). Και πέφτει θύμα απαγωγής. Εδώ είναι η ανατροπή. Πώς περνά τις μέρες του, τι γίνεται με τους απαγωγείς του, γιατί η γκόμενα που γούσταρε και της την έπεσε συμμετείχε στην απαγωγή του, ποιοι είναι στο κόλπο κλπ. κλπ. Ευτυχώς (δυστυχώς για τον ήρωα) έχουμε και στην εξέλιξη της απαγωγής ανατροπές: η γκόμενα αναλαμβάνει τελικά τα ηνία μιας και ο αρχηγός συλλαμβάνεται κατά λάθος για άλλους λόγους ενώ η απαγωγή του πρωταγωνιστή στοιχίζει τη ζωή του πατέρα του. Ε τότε ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Η Κάντυ-Κάντυ μεταμορφώνεται σε Κιλ Μπιλ!!!!Επίσης κιτρίνισα όταν διάβασα ότι ο συγγραφέας προτείνει το βιβλίο Όλα σου τα\' μαθα μα ξέχασα μια λέξη. Σας παρακαλώ, αγαπητοί μου, ΜΗΝ το διαβάσετε το ανωτέρω βιβλίο (βλ. σχετική παρουσίαση). Γενικά δεν είμαι υπέρ του να διαφημίζεις βιβλία μέσα στο βιβλίο σου (είτε από θαυμασμό, είτε από υστεροβουλία ή δεν ξέρω τι άλλο) οπότε αυτή η κίνηση δε μου άρεσε (αν και το Αντιός Σολεδάδ που επίσης προτείνει ο συγγραφέας το βρήκα και θα το διαβάσω). Τέλος περιττές για μένα οι παραπομπές στο τέλος του βιβλίου ως προς τα μουσικά κομμάτια που ακούει ή χρησιμοποιεί ο πρωταγωνιστής κατά τη διάρκεια της υπόθεσης του βιβλίου, απλώς με αποσπούσαν από την πλοκή.

Πάνος Τουρλής