Έγινε λόγος για τις ασθένειες του ορατού τμήματος του ανθρώπου και κατά συνέπεια είναι απαραίτητο να αναφερθούμε και στο υπόλοιπο, προκειμένου να έχει ο γιατρός μια ολοκληρωμένη εικόνα για τον άνθρωπο. Αυτό το άλλο ήμισυ του ανθρώπου είναι βέβαια αόρατο, παρ` όλα αυτά όμως είναι αντιληπτό. Ωστόσο αυτό το αόρατο μεν αλλά αντιληπτό μέρος μπορεί κι εκείνο να συλληφθεί χάρη στο φως της Φύσης, ακριβώς όπως αντιλαμβάνεται ο τυφλός που νοιώθει με την αφή, χωρίς όμως να βλέπει αυτά που ψηλαφά. Εμείς, αντίθετα, βλέπουμε και νοιώθουμε με την αφή, χωρίς όμως να αντιλαμβανόμαστε τι είναι αυτό που ψηλαφούμε. Εξ ίσου αξιοπερίεργο με την ψηλάφηση του τυφλού είναι επίσης το γεγονός ότι ενώ τα μάτια μας έχουν την ικανότητα να βλέπουν, δεν βλέπουμε και δεν αντιλαμβανόμαστε αυτά που πιάνουν τα χέρια μας. Το παράδειγμα αυτό δείχνει ότι ο τυφλός δεν γεννιέται χωρίς λόγο, αλλά για να μας δείξει ότι παρ` όλο που διαθέτουμε όραση, είμαστε τυφλοί μέσα στο φως της Φύσης και ως εκ τούτου πρέπει να το εξερευνήσουμε.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Philippus Theophrastus Paracelsus (1493 - 1541). Γεννήθηκε στο καντόνι Schwyz της Ελβετίας και το όνομά του ήταν αρχικά Philipp Auroleus Theophrast Bombast von Hohenheim. Μετά από χρόνια σπουδών και περιπλανήσεων εργάστηκε ως γιατρός στο Ζάλτσμπουργκ και στο Στρασβούργο, μέχρι που έγινε το 1527 αστίατρος και καθηγητής στη Βασιλεία (Ελβετία). Μετά από διενέξεις το 1528 με την ιατρική σχολή του πανεπιστημίου, άρχισε ο Παράκελσος περιοδείες στα γερμανόφωνα κράτη, Γερμανία, Αυστρία και Ελβετία, όπου απέκτησε ευρύτατη φήμη, λόγω των επιτυχημένων ιατρικών τεχνικών του. Κύριος λόγος της επιτυχίας του ήταν ότι χρησιμοποιούσε ως φάρμακα, αντί για φυτικές ουσίες, χημικά παρασκευάσματα.
Στις δημοσιεύσεις του καταφερόταν ο Παράκελσος ενάντια στην Ιατρική του Γαληνού και ευνοούσε ένα θεμελιώδη εκσυγχρονισμό της ιατρικής επιστήμης. Τα κυριότερα ιατρικά του συγγράμματα αφορούσαν τη σύφιλη και τη θεραπεία της, τις επαγγελματικές ασθένειες των ανθρακορύχων, τη χειρουργική, τη θεραπεία των τραυμάτων, τα ιαματικά λουτρά κ.ά.
Επειδή η ιατρική διδασκαλία του Παράκελσου περιείχε αστρολογικά, αλχημιστικά και μαγικά στοιχεία, είναι μέχρι σήμερα η σημασία του ως ιατρού και φυσιοδίφη αμφισβητούμενη.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
