[...] Για τους λόγους αυτούς, αφού κατά τη μελέτη μου κράτησα σημειώσεις και από έγγραφα οικογενειών και εκτενείς αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων των γεγονότων ή αφού συγκέντρωσα ιστορικές αφηγήσεις από γέροντες, άρχισα να συντάσσω τα εκδιδόμενα τώρα "Ιστορικά απομνημονεύματα", στα οποία συσσωρεύεται πολλή ιστορική ύλη, για να χρησιμεύσει αυτή σε μεταγενέστερό μου πολυμαθή, ο οποίος πρόκειται να συγγράψει την Ιστορία της πατρίδας μας. Αυτά αρχίζουν από τους αρχαιοτάτους χρόνους της Ελλάδας και τελειώνουν το 1809, εποχή κατά την οποία απελευθερώθηκε η νήσος χάρη στα ένδοξα βρετανικά όπλα. Πραγματεύονται για την πολιτική και ηθική κατάσταση της νήσου σε όλες τις εποχές και συμπληρωματικά αναφέρουν συμβάντα και άλλων ελληνικών χωρών που συσχετίζονται με εκείνα της Νήσου. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται το πολίτευμα, το θρήσκευμα, τα ήθη και όλος ο βίος των Ζακυνθίων διαφόρων εποχών.
[...] (από τα προλεγόμενα)
Ο Παναγιώτης Χιώτης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο στις 6 Αυγούστου 1814. Έζησε και εργάστηκε, ως δάσκαλος, στην αγαπημένη του πατρίδα στην οποία προσέφερε πάρα πολλά μέσα από το έργο του. Διετέλεσε επόπτης της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ζακύνθου και μάλιστα συνέταξε (1883) τον κανονισμό λειτουργίας της. Διακρινόταν για το ερευνητικό του πάθος και για την εργατικότητά του. Το έργο του ακόμη και σήμερα, αποτελεί θησαυρό για τους ερευνητές της ιστορίας των Ιονίων Νήσων. Το 1849 κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος του έργου του "Ιστορικά απομνημονεύματα της Νήσου Ζακύνθου" και το 1858 εκδόθηκε ο δεύτερος τόμος. Ο Χιώτης συνέχισε το έργο του με τον τρίτο τόμο που είχε τον τίτλο "Ιστορικά Απομνημονεύματα" (1863) και στη συνέχεια εξέδωσε ακόμη τρεις τόμους (Δ΄, 1864 - Ε΄, 1877 - ΣΤ΄, 1888).
Στο έργο του, από τον τρίτο τόμο και μετά, ασχολήθηκε κύρια με την Ιστορία της Επτανήσου. Τιμήθηκε για την προσφορά του, τόσο από το Ιόνιο, όσο και από το Ελληνικό κράτος.
Ο Παναγιώτης Χιώτης πέθανε στις 2 Ιανουαρίου 1896.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
