Δεν θα ταξιδέψω στα σύννεφα/ που μέσα από τη φθορά τους γεννιούνται,/ ούτε θα διασχίσω αστερισμούς και σκοτάδια/ για να μιλώ για τη λειτουργία του σύμπαντος./ `Εξω από γεωμετρίες Ευκλείδειες/ μέσα στο άπειρο άναρχος άνεμος έγινα/ για μην εγκλωβιστώ/στην εκμηδενίζουσα ησυχία συνόλων,/ στη λογική της υποταγής,/ στο χαοτικό και απόλυτο τίποτα./ Αντίνομος,/ φωταγωγημένος από κρίσεις αλήθειας,/ δε θα ισσοροπήσω στο τεντωμένο σκοινί τους/ και δεν θα δεχτώ των Φιλισταίων τη διάγνωση/ για την ανίατη δυστυχία της ύπαρξης/ διηρεμένης σε τάξεις./ Στην ηλιόλουστη δυστυχία του κόσμου/ διασχίζω την άφωνη πειθαρχία,/ που ιδρώνει στου εφήμερου το κενό/ για να παραδωθεί στου χειμώνα τη νάρκη./ Η καρδιά μου χτυπάει. Υπάρχω,/ κι ο άνεμος λεύτερος θαρρεύω./ Ασίγαστος, χωρίς ενοχές,/ κατευθύνομαι χωρίς επιστροφή/ προς το ασύλληπτο μιας ανατροπής/ όπου το μέτρο και οι διαστάσεις μου χάνονται./ Στο αέναο στριφογύρισμα/ επανάστασης προσμονή/ στεγάζομαι σ΄ ένα μέλλον αγέννητο./ Το συναίσθημα και η νόηση/ δακρυσμένες λαμπάδες/ δυναμώνουν τη φλόγα τους/ και το κρανίο διαλύεται/ να σκορπίσει το φως που με καίει.
Ο Δημήτρης Παρασκευόπουλος γεννήθηκε στο χωριό Απιδίτσα της Αρκαδίας. Στην Αθήνα ήρθε πολύ μικρός μαζί με την οικογένειά του. Τελείωσε νυχτερινό γυμνάσιο και τη γεωργική σχολή Αθηνών. Αργότερα, φοίτησε σε σχολή του ΟΑΕΔ, απ΄ όπου πήρε πτυχίο μονταριστή μηχανικού.
Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1978, δημοσιεύοντας ποιήματά του σε διάφορα περιοδικά.
Η ποίηση του Δ.Π. από τη γέννησή της έως σήμερα ακολούθησε μια σταθερή πορεία ως προς τους στόχους της -που εντοπίζονται στην ειρήνη, στην πανανθρώπινη δικαιοσύνη και το κοινωνικό γίγνεσθαι- αλλά πάντα βελτιούμενη ως προς τα εκφραστικά της μέσα. Θεωρείται επαναστατική, εκφράζοντας πάντα τη σύγχρονη πραγματικότητα με έναν ευθύ μαχητικό λόγο, συνδυάζοντας ταυτόχρονα όλα τα στοιχεία μιας άρτιας δημιουργίας.
Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορες ανθολογίες. Έχουν εκδοθεί οι εξής ποιητικές συλλογές του: "Απλοί στίχοι" (Εκδόσεις Αλλαγή, 1982), "Κραυγές" (Εκδόσεις Αλλαγή, 1984), "Σκιάχτρα" (Εκδόσεις Δωδώνη, 1985), "Στις κοιλάδες της μνήμης" (Εκδόσεις Δωδώνη, 1986), "Φωνές χωρίς πρόσωπο" (Εκδόσεις Τολίδη, 1989), "Ένταση" (Εκδόσεις Τολίδη, 1989), "Ρέουσα μάζα" (Εκδόσεις Γκοβόστη, 1990) - "Βραβείο Μάρκου Αυγέρη της ΕΕΛ", 1993.
Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Λογοτεχνικής Ομάδας του Πολιτιστικού Κέντρου Δημήτρης Γληνός. Είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, στης οποίας το Διοικητικό Συμβούλιο συμμετείχε από το 1988 έως το 1992, και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Συγγραφέων. Από το 1993 ζει και εργάζεται στο χωριό Γέφυρα Μεγαλόπολης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
