Ελένη Κεχαγιόγλου (Επιμέλεια)

Η Ελένη Κεχαγιόγλου γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1969. Σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Υποψήφια διδάκτωρ του Παν/μίου Αιγαίου, με θέμα "Το θέατρο στην εκπαίδευση", το 2004 ήταν στη συγγραφική ομάδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου γράφοντας για τη Θεατρική Παιδεία στην "Ανάπτυξη των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών". Από το 1997 εργάζεται ως επιμελήτρια κειμένων, ενώ από το 1997 έως το 2001 δίδαξε λογοτεχνία στην Ανώτερη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Το 2003-2004 ήταν υπεύθυνη εκδόσεων του προγράμματος "Εξειδίκευση και Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών" στο Πανεπιστήμιο Αθήνας. Από το 2007 έως το 2010 διηύθυνε τη λογοτεχνική σειρά στις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Μετά την αναστολή λειτουργίας των τελευταίων, διατήρησε από το 2011 έως το 2017 την ευθύνη των ειδικών εκδόσεων στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (ΔΟΛ). Σήμερα εργάζεται ως επιμελήτρια-υπεύθυνη εκδόσεων στις Εκδόσεις Πατάκη. Μεταξύ 2006-2013 δίδαξε επιμέλεια και διόρθωση κειμένων στο Εργαστήρι Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ, έχοντας διδάξει αντίστοιχα σεμινάρια στο ΕΚΕΜΕΛ. Σήμερα διδάσκει στη Σχόλη των Εκδόσεων Πατάκη. Έχει εργαστεί ως παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών (στο Βήμα 99,5 FM και σε σταθμούς των Ιωαννίνων). Κείμενά της έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά ("Διαβάζω", "Index", "The Books΄ Journal", "Ποιητική", κ.ά.) και στο blog πολιτισμού dim/art.

Βασίλης Βουτσάκης (Μεταφραστής)

Michael Walzer (Συγγραφέας)

Ο Μάικλ Γουόλτσερ γεννήθηκε το 1935 στη Νέα Υόρκη. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Brandeis, κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ. Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Πρίνστον (1962-1966) και του Χάρβαρντ (1966-1980). Από το 1980 είναι καθηγητής κοινωνικών επιστημών στο Institute for Advanced Study του Πανεπιστημίου του Πρίνστον. Το 2006 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Μάικλ Γουόλτσερ είναι από τους επιφανέστερους εκπροσώπους της αμερικανικής πολιτικής φιλοσοφίας. Η δραστηριότητά του δεν περιορίζεται όμως μόνο στο πανεπιστήμιο. Ασχολείται επίσης με τη δημοσιογραφία και την πολιτική δράση. Είναι συνδιευθυντής του περιοδικού Dissent, το οποίο εκφράζει τη φιλελεύθερη και σοσιαλδημοκρατική Αριστερά των Η.Π.Α. Πήρε ενεργό μέρος στο κίνημα για την αναγνώριση των πολιτικών δικαιωμάτων των Μαύρων και στο κίνημα κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, και μέχρι σήμερα παρεμβαίνει σε όλα τα μείζονα πολιτικά γεγονότα του καιρού μας. Υποστήριξε την επέμβαση στο Αφγανιστάν, αλλά καταδίκασε την επέμβαση στο Ιράκ, παραμένοντας σταθερά επικριτικός απέναντι στο τυραννικό καθεστώς του Σαντάμ. Το έργο του Γουόλτσερ εστιάζει κυρίως στα ζητήματα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της πολυπολιτισμικότητας. Στο μεταίχμιο φιελελευθερισμού και κοινοτισμού, διαφοροποιήθηκε σε ορισμένα σημεία από το έργο του Τζων Ρωλς. Τόσο ο Ρωλς όσο και ο Γουόλτσερ υπερασπίζονται την προτεραιότητα του δημοκρατικού συστήματος, Ο Ρωλς ξεκινά από την ιδέα ενός "πρωταρχικού συμβολαίου", αντικείμενο του οποίου είναι η επιλογή αρχών δικαιοσύνης για τη βασική οργάνωση της κοινωνίας. Τα συμβαλλόμενα μέρη είναι ελεύθερα και ορθολογικά, και βρίσκονται, χάρις στο πέπλο της άγνοιας, σε σχέση ισότητας και συμμετρίας μεταξύ τους. Ο Γουόλτσερ, αντιθέτως, αρνείται ότι υπάρχει μια μοναδική αρχή δικαιοσύνης και υποστηρίζει ότι είναι αναγκαία η ισχύς πολλών και διαφορετικών αρχών δικαιοσύνης, οι οποίες εφαρμόζονται στις διάφορες σφαίρες της κοινωνικής ζωής. Σε κάθε μία από τις σφαίρες αυτές (π.χ., οικονομία, πολιτική, ψυχαγωγία, οικογένεια, θρησκεία) αντιστοιχεί ένα καθορισμένο αγαθό (π.χ., το χρήμα, η εξορία, κλπ.). Κάθε αρχή δικαιοσύνης διατυπώνεται σε σχέση με τη φύση του αγαθού που διανέμεται: την ανάγκη για την υγεία, την αξία για την εκπαίδευση. Μια κοινωνία είναι δίκαιη όταν εκείνοι οι οποίοι κυριαρχούν σε κάποια από τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής δεν μπορούν να επεκτείνουν την κυριαρχία τους στη γειτονική σφαίρα για να αποκτήσουν το αγαθό της. Έτσι παραδείγματος χάριν, όσοι κυριαρχούν στην αγορά δεν πρέπει να ταυτίζονται με εκείνους που ελέγχουν την πολιτική. Ο Γουόλτσερ αρνείται κάθε ιδέα ανατροπής της κοινωνίας με τη βία και, ως οπαδός ενός δημοκρατικού και αποκεντρωτικού σοσιαλισμού, θεωρεί ότι θεμελιώδες πρόβλημα της δημοκρατίας είναι ο τρόπος ανακατανομής των αγαθών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα