Όταν η αδελφή Άντζελα παραλαμβάνει μυστηριωδώς ένα ασημένιο κηροπήγιο, όλα τα κοιμισμένα πάθη του ένοχου παρελθόντος επιστρέφουν βίαια στη μνήμη της. . . Καθολικό παρθεναγωγείο του Αγίου Χ. Δωμάτιο 313. Νοσταλγία, παράπονο, φόβος. Η μητέρα αρρώστησε ξαφνικά. Δεν είσαι τίποτα πέρα από ένα θλιβερό. . . Απομεινάρι! Η αίσθηση εγκατάλειψης γίνεται αφόρητη. Μύηση στην Αδελφότητα. Η Μπέλα παραμένει η πιο καλή, η πιο αγγελική και η αρχηγός Ρέιτσελ η πιο όμορφη. Αθώα, κοριτσίστικα πειράγματα. Γνωριμία με τα αγόρια. Η τολμηρή εξερεύνηση της εφηβικής σεξουαλικότητας. Το έγκλημα. Τώρα, κάποιος γνωρίζει την αμαρτωλή αλήθεια για τη νεαρή μοναχή και δεν πρόκειται να την αφήσει να ξεχάσει. Το κηροπήγιο, άρρηκτα δεμένο με τον τραγικό θάνατο που στοίχειωσε τα παιδικά χρόνια της Άντζελα, απειλεί να προδώσει την πιο ακάθαρτη όψη της ψυχής της. Μοιραία, τα όρια της πίστης της δοκιμάζονται ενώ οι Ερινύες καταλαμβάνουν αυθαίρετα τη σκέψη της. Απαιτούν μεταμέλεια. Γιατί υπάρχουν φορές που ακόμα και τα πιο ζοφερά, βαθιά κρυμμένα μυστικά μάς καταδιώκουν. Είναι τότε που τα φαντάσματα και οι χαμένες μνήμες μιας ναυαγημένης αθωότητας φορούν το προσωπείο της θείας δίκης και προειδοποιούν ότι το πλήρωμα του χρόνου έχει φτάσει. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]