Χρόνια και χρόνια σ` αυτό το πολυτελές ρημάδι η Γιασμίν, που της γεννά φρικτά συναισθήματα, διαρκή φαντάσματα που ανασύρονται από το σκοτάδι, σκοτεινές ιστορίες, πάθη και μίση οικογενειακά, κληρονομικά αδιέξοδα, διαπλεκόμενα συμφέροντα. Δράκοντες και εφιάλτες που καραδοκούν. . . Δε θέλω να επηρεάσω τον αναγνώστη. Θα τον αφήσω μόνο να σεργιανίσει τις εξωτερικές δενδροστοιχίες, αλλά και να διεισδύσει στα μυστήρια, τις συνωμοσίες, τις πλεκτάνες, τις ίντριγκες και τη δυσοσμία που αναθυμιάζει μέσα από τις κλειστές αίθουσες όπου ακούγονται κραυγές παραφροσύνης, κλαυθμοί και οδυρμοί τις άγριες νύχτες του χειμώνα με μυστηριώδεις σκιές και οπτασίες. . . Αργότερα η Γιασμίν έμαθε το αβυσσαλέο μίσος που χώριζε τα δυο αδέλφια, όταν έμαθε την πραγματική ιστορία. . . Μια κριτική ματιά, ένα κοφτερό νυστέρι στα σπλάχνα της μεγαλοαστικής τάξης και βγάζει τα` άπλυτά της στη φόρα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]