Οι γυναίκες που πολέμησαν από τις γραμμές του ΔΣΕ τα κατάφεραν πέρα από κάθε προσδοκία. Πολέμησαν στα τμήματα του πεζικού, έγιναν θαυμάσιες καβαλάρισσες στο ιππικό, ανταποκρίθηκαν με επιτυχία στη δράση τους ως σαμποτέρισσες στα τμήματα της ταξιαρχίας του θρυλικού Βρατσάνου, διακρίθηκαν στις ομάδες ανίχνευσης, στις συλλήψεις στρατιωτικών και αξιωματικών του Κυβερνητικού Στρατού, έδειξαν άφταστο ηρωισμό και πνεύμα αυτοθυσίας ως νοσοκόμες και τραυματιοφορίνες, ανέπτυξαν αποτελεσματικές πρωτοβουλίες και ικανότητες στον τομέα των διαβιβάσεων ως τηλεφωνήτριες, ασυρματίστριες και όπου αλλού τάχθηκαν να υπηρετήσουν. Υπήρξε ένα φαινόμενο μαζικού ηρωισμού μαχητριών πρωτοφανέρωτο για γυναίκες. Δεν πρόκειται για εξαιρέσεις, και από αυτή την άποψη ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου γνωρίζει πόσο δύσκολο είναι να παραδώσει κανείς τον συνολικό πίνακα της μαχήτριας Ελληνίδας που αγωνίστηκε πλάι στους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και έγραψε τη δική της τολμηρή και απαράμιλλη ιστορία.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Κώστας Γκριτζώνας γεννήθηκε στη Λάρισα το 1917, έγινε μέλος της ΟΚΝΕ το 1934, διώχτηκε από τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης για την κομμουνιστική του δράση και στη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας καταδικάστηκε με το "Ιδιώνυμο" σε πέντε χρόνια φυλακή και δύο χρόνια εκτόπιση. Απελευθερώθηκε τον Απρίλιο του 1943, μαζί με άλλους 55 Ακροναυπλιώτες κρατούμενους στη φυλακή-σανατόριο "Σωτηρία", από τον ΕΛΑΣ Αθήνας. Δούλεψε ως καθοδηγητικό στέλεχος σε περιφερειακές οργανώσεις του ΚΚΕ στη Θεσσαλία, διώχθηκε μετά τη Βάρκιζα και εντάχθηκε στο Δημοκρατικό Στρατό σαν πολιτικός καθοδηγητής. Με το τέλος του εμφυλίου πολέμου, το 1949, βρέθηκε μαζί με χιλιάδες άλλους μαχητές του ΔΣΕ στην Τασκένδη, όπου έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας μέχρι τον επαναπατρισμό του το 1976.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
