Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789607549082
Κατηγορίες:
Εκδότης
Το 1992 η Chryssa επιστρέφει στην Αθήνα, τη γενέθλια πόλη της, αναζητώντας ένα ερημητήριο για να πραγματοποιήσει τη νέα γλυπτική της σύλληψη. Η απόφασή της ήταν εντελώς απρόσμενη και αιφνιδιαστική αφού για πρώτη φορά, μετά από τριάντα τέσσερα χρόνια, αποφασίζει να δουλέψει μακριά από τη Νέα Υόρκη και να εγκαταλείψει την Times Square, την Chinatown και την Mott Street, χώρους όπου εμπνεύστηκε τα πρωτοποριακά της έργα. Εγκαταλείπει το ατελιέ της στην Broadway Street, το οποίο ο Leo Castelli έχει χαρακτηρίσει `ως ένα από τα ωραιότερα στον κόσμο`, και ψάχνει για το καταφύγιο των ονείρων της στη σύγχρονη Αθήνα. Η Chryssa, αν και αλλάζει εξωτερικό περιβάλλον, συνεχίζει να δουλεύει με τη σιωπή, να μονολογεί με τον κόσμο των εικόνων και να παλεύει με τη γνώση των τεχνολογικών υλικών για την πραγματοποίηση των οραμάτων της. Βασική προϋπόθεση της γλυπτικής της δράσης παραμένει η εξαντλητική μελέτη των συνθηκών υλοποίησης της αρχικής ιδέας. Γιατί τίποτα στο έργο της δεν προκύπτει τυχαία, όπως για παράδειγμα από κάποιο object trouve ή κάποια ελεύθερη χειροτεχνική κατασκευή της στιγμής. Απαιτείται έρευνα, πειθαρχία, γνώση και μεθοδολογία ανάμεσα στην ιδέα και την πραγμάτωσή της. Η Chryssa πριν από την επιστροφή της στην Ελλάδα είχε αποφασίσει τί ήθελε να δημιουργήσει, ήξερε την αρχή του και μάντευε την ολοκλήρωσή του. [...]
Η Chryssa επέστρεψε στην Ελλάδα με τη γνώση και την εμπειρία της σύγχρονης αμερικάνικης τέχνης. Είχε δουλέψει σε μια χώρα δύσκολη και απαιτητική για κάθε καλλιτέχνη, κατακτώντας τη θέση της ανάμεσα στους μεγάλους δημιουργούς. Σε μια εποχή όπου κυριαρχούσε ο αφηρημένος εξπρεσσιονισμός, είτε ως χειρονομιακή αφαίρεση, είτε ως αφαίρεση του χρωματικού πεδίου, τα happenings και fluxus, η pop art, η μινιμαλιστική και η εννοιολογική τέχνη, ο νεορρεαλισμός, η land art και ο μεταμοντερνισμός, η Chryssa καταθέτει τη δική της πρόταση, χωρίς δάνεια ή άμεσες αναφορές σε άλλους καλλιτέχνες, στα όρια της πρωτοπορίας. Η αναζήτηση μιας νέας μορφής-φόρμας, η γένεση μιας καινούργιας εικόνας, που να εμφορείται από προσωπικές πλαστικές αξίες, η ένταξή της στο χώρο και η χρήση βιομηχανικών υλικών, αποφορτισμένων από την ιστορική καλλιτεχνική τους χρήση, αποτελούν τους στόχους της καλλιτεχνικής της δημιουργίας. Η γλυπτική κυρίως, και κατά δεύτερο λόγο η ζωγραφική και η χαρακτική ορίζουν το πεδίο των συνεχών αναζητήσεών της, εκεί όπου όλα μπορεί να επιτρέπονται και να λειτουργούν, αναιρώντας τις παραδοσιακές κατακτήσεις, για να υπηρετήσουν το απόλυτο της τέχνης. Έτσι μέσα από τη γλυπτική της καταγράφει με διαχρονικό τρόπο το παρόν και προσεγγίζει τη βαθύτερη οντολογική διάσταση των πραγμάτων. Η Chryssa ανήκει στους λίγους καλλιτέχνες της εποχής μας που η τέχνη τους δεν υποτάσσεται στην εφησυχασμένη εικόνα του φαίνεσθαι, αλλά αναζητεί το είναι. Η τέχνη της επικεντρώνεται στην επεξεργασία της φόρμας και την ένταση του αποτελέσματος, χωρίς να αντιγράφει το παρελθόν. Δημιουργεί νέες εκφράσεις εντελώς απρόσμενες εκεί που η καλλιτεχνική ευαισθησία καταγράφει, δηλωτικά ή υπαινικτικά, τις αληθινές μαρτυρίες του σήμερα. Τα βιομηχανικά και τεχνολογικά αγαθά αποτελούν τα γνώριμα στοιχεία της εποχής μας τυποποιημένα και ομαδοποιημένα, εφήμερα και φθαρτά, αναλώσιμα και αντικαταστατά. Ο αιώνας μας κινείται στην τροχιά των διαστημικών και τεχνολογικών ανακαλύψεων και η σύγχρονη τέχνη συνεχίζει να γίνεται φορέας της μνήμης, της φαντασίας και των οραματικών αποκαλύψεων των δημιουργών της. Ο κινηματογράφος `ΟΑΣΙΣ`, μεταμορφωμένος πλέον σε ατελιέ, έζησε το σφυγμό της δημιουργικής της έμπνευσης [...]
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
Γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Παρακολούθησε μαθήματα φωτογραφίας στις σχολές "΄Ακτο" και "Φωτοκίνηση", καθώς και φωτογραφικά σεμινάρια. Το 1989 γίνεται η πρώτη ατομική της έκθεση με τίτλο "Δημόσιοι υπάλληλοι", η δεύτερη το 1992 "Βιομηχανικό τοπίο" και η τρίτη το 1994 "Εσωτερικό τοπίο". Τον Μάιο του 1993 συμμετέχει στο Φεστιβάλ της Ολλανδικής φωτογραφίας στο Naarden και στο αφιέρωμα "Οκτώ γυναίκες από την Ευρώπη". Ως μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας "Art Studio Est" πήρε μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Από το 1994 ως ιδρυτικό μέλος του εκδοτικού οίκου "Ίτανος" συμμετέχει στις εκδόσεις ταξιδιωτικών και φωτογραφικών λευκωμάτων.
Ο Τάκης Μαυρωτάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Αποφοίτησε από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών, όπου έκανε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα "Το σώμα του έρωτα και του θανάτου στη νεοελληνική ζωγραφική". Εργάστηκε στο γραφείο του καθηγητή Γ. Π. Σαββίδη και μετά το 1988 στο πολιτιστικό Ίδρυμα Πιερίδη, καθώς επίσης και στο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη ως εικαστικός συντάκτης. Είναι Διευθυντής Εικαστικού Προγράμματος του Ιδρύματος Β. & Μ. θεοχαράκη. Έχει διατελέσει διευθυντής του Ιδρύματος Πιερίδη και μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Πινακοθήκης, του Ελληνικού Φεστιβάλ, του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, της Εθνικής Επιτροπής Χορηγιών του Υπουργείου Πολιτισμού, της Εταιρείας Ελλήνων Τεχνοκριτικών (Α.Ι.CA.).
Έχει επιμεληθεί πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις: "Όψεις μιας μεγάλης Ελλάδας" του Enzo Crea στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1987, "Απολογισμός μιας Συλλογής του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης" στην Εθνική Πινακοθήκη, 1988, "Αναδρομική έκθεση Δημήτρη Μυταρά" στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 1989, "Μεσαιωνική Κυπριακή κεραμική 13ος-16ος αιώνας" στο Σπίτι της Κύπρου, Αθήνα, 1990, και ακολούθως στο Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και στο Μέγαρο Τόκου-12η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, "Δημήτρης Μυταράς - Χρίστος Καράς" στη Metropolis Art Galleries, Νέα Υόρκη, 1991, "Θησαυροί της Αρχαίας Κυπριακής Τέχνης" στο Σπίτι της Κύπρου, 1991, "Συλλογή Β. Φρυσίρα" στην Πινακοθήκη Πιερίδη και στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, 1991, "Νέοι Σύγχρονοι Έλληνες Δημιουργοί" στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 1992, "Συλλογή Β. Φρυσίρα" στα Νεώρια Χανίων, 1993, "Πηλός και πλαστική δημιουργία" στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 1993, και ακολούθως στην Πινακοθήκη Πιερίδη, στο Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας και στη Βασιλική του Αγίου Φραγκίσκου Ρεθύμνης, 1994, "Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική-Συλλογή Β. Φρυσίρα" στη Θεσσαλονίκη, 1994, "Σύγχρονη Κυπριακή Τέχνη - Τράπεζα Κύπρου", HELEXPO Θεσσαλονίκης, 1994, "Κύπρος - 9000 χρόνια πολιτισμού" στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΟΚ στην Κέρκυρα, 1994, "Κύπρος - 9000 χρόνια πολιτισμού" στη Βουλή των Ελλήνων, 1996, "Μεταπολεμική πρωτοπορία στην Ελλάδα" στη Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου, 1996, "Κυπρίων πλους" στο Ίδρυμα Μαμιδάκη, Άγιος Νικόλαος Κρήτης, 1996, "Δημήτρης Σακελλίων" στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 1998, "Ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας στη Ζωγραφική του Αλέκου Φασιανού", στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 1998, "Παναγιώτης Τανιμανίδης" στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 1999, "Κυπριακές Αρχαιότητες από το Μουσείο του Ιδρύματος Πιερίδη", στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 1999, "Συλλογή Γιάννη Κυνηγόπουλου", στη Σύρο, 1999, "Takis - Chryssa" στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 2000, "Γιάννης Αδαμάκος" στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 2000, "Συλλογή Κέντρου Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης", στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 2000, "Γιώργος Ξένος" στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 2001, "Αρχαία Κυπριακή Τέχνη", στο Μουσείο Πιερίδη, στην Αθηναΐδα, 2001, "Ολυμπισμός και Τέχνη - Συλλογή του Ολυμπιακού Μουσείου της Λοζάννης", στην Αθηναΐδα, 2002, "Ζωγραφικός και Αρχιτεκτονικός χώρος - Φασιανός - Παπαϊωάννου" στην Αθηναΐδα, 2003, "Η Κληρονομιά του Απόλλωνα" στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 2003, "Βήματα Ζωής" της Χριστίνας Σαραντοπούλου στην Πινακοθήκη Πιερίδη, 2003, "Οι γείτονές μας" στην Αθηναΐδα, 2004, "Κίονες και πεσσοί" στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, 2005, "Με το φακό στραμμένο στις Κυκλάδες" στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, 2005, κ ά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Χρύσα Βαρδέα (γνωστότερη με το καλλιτεχνικό προσωνύμιο Chryssa/Χρύσα) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933, στην περιοχή του Ζωγράφου, με καταγωγή από τη Μάνη. Σπούδασε καλές τέχνες στην Ακαδημία Grand Chaumiere του Παρισιού και στο California School of Fine Arts, στο Σαν Φρανσίσκο, και από το 1955 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη. Το 1961 εξέθεσε για πρώτη φορά έργα της στη γκαλερί Betty Parsons και στο Μουσείο Solomon R. Guggenheim της Νέας Υόρκης και δύο χρόνια αργότερα στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Πρωτοπόρος γλύπτρια και ζωγράφος, έγινε γνωστή για τη χρήση υλικών όπως το αλουμίνιο, ο γύψος αλλά και τα φώτα νέον. Έργα της περιλαμβάνονται στις μόνιμες συλλογές μουσείων και πινακοθηκών σε όλο τον κόσμο, όπως το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, τα μουσεία Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης και του Σαν Φρανσίσκο, τα μουσεία Solomon R. Guggenheim και Whitney Museum of American Art της Νέας Υόρκης, το Smithsonian Institution στην Ουάσινγκτον, η Tate Gallery του Λονδίνου, το Art Institute του Σικάγο, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Μόντρεαλ και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη. Το 1992 επέστρεψε για πρώτη φορά στην Αθήνα μετά από τριάντα πέντε χρόνια, δημιουργώντας ένα εργαστήριο στον Νέο Κόσμο, αλλά στη συνέχεια επέστρεψε πάλι στην Αμερική. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα, στις 23 Δεκεμβρίου 2013.
