Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789607056139
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η πολιτική άρα των Ελλήνων παλιγγενεσία είναι φαινόμενον μοναδικόν· λέγομεν δε πολιτικήν, διότι η πνευματική του έθνους τούτου ύπαρξις και ισχύος καθ` εαυτήν ουδέ στιγμήν καν μίαν διεκόπη. Οι Πλάτωνες, οι Αριστοτέλεις και οι λοιποί της Ελλάδος δαιμόνιοι νόες εκυριάρχουν δι` όλου του μεσαίωνος υπέρ πολλούς κραταιούς δυνάστας και την σήμερον έτι δεσπόζουσιν αδιαφιλονικήτως επί παντός του πεπολιτισμένου κόσμου· ουδ` έχει η ούτω λεγομένη Κλασική μόρφωσις πανταχού βάσιν άλλην παρά την ελληνικήν παιδείαν. Εις αυτήν δε κυρίως της πνευματικής του ελληνικού έθνους ζωής την συνέχειαν πρέπει ν` αποδοθεί και η περίστασις του εν τοις εσχάτοις χρόνοις επελθόντος δυνατού της εθνικής αποκαταστάσεώς του, ως μηδέποτε, και εν ταις θλιβερωτάταις της δουλείας του ημέραις, λησμονήσαντος την ευκλεά καταγωγήν του, και μηδέποτε ωσαύτως αμελήσαντος να εμπνέηται από των προγονικών παραδειγμάτων.
Ο Αναστάσιος Πολυζωίδης υπήρξε διακεκριμένος νομικός, νομομαθής, λόγιος και πολιτικός. Γεννήθηκε το έτος 1802 στο Μελένικο της Μακεδονίας, 70 χιλιόμετρα βοριοδυτικά της πόλεως των Σερρών: Το ελληνικότατο Μελένικο περιήλθε το 1913 στο κράτος της Βουλγαρίας.
Σε πολύ νεαρή ηλικία πήγε στην Ευρώπη για ανώτερες σπουδές, όπου σπούδασε νομικά και ιστορία στα Πανεπιστήμια Γοττίνγκης, Βερολίνου και Βιέννης. Όταν το 1821 άρχισε η Ελληνική Επανάσταση διέκοψε τις σπουδές και κατέβηκε στην Ελλάδα. Πρόσφερε τις γνώσεις του στις εργασίες της Πρώτης Εθνικής Συνελεύσεως της Επιδαύρου. Νεώτατος ακόμη, μόλις είκοσι χρονών, συνέταξε κατά το μεγαλύτερο μέρος το Σύνταγμα της Επιδαύρου και την περίφημη διακήρυξη του 1822, με την οποία γινόταν διάκριση μεταξύ της Ελληνικής Επαναστάσεως και των επαναστατικών κινημάτων την Ευρώπης.
Ο πόλεμος των Ελλήνων, έγραφε, είναι εθνικός και ιερός με μοναδικό σκοπό την εθνική αποκατάσταση, έξω από τις δημαγωγικές και ιδιοτελείς επιδιώξεις και αρχές των κοινωνικών κινημάτων της εποχής. Διετέλεσε τότε και Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου με πρόεδρο τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Αργότερα επικεφαλής αντιπροσωπίας μετέβη στο Λονδίνο για τη διαπραγμάτευση του πρώτου δανείου. Έλαβε μέρος στην τελευταία φάση της πολιορκίας του Μεσολογγίου και στην ηρωική Έξοδο. Είναι αυτός που αργότερα σε ομιλία του στο Ναύπλιο ονόμασε το Μεσολόγγι "Ιεράν Πόλιν", ονομασία που επεκράτησε.
Το 1828 πιστεύοντας ότι ο Αγώνας είχε τελειώσει πήγε στο Παρίσι για ολοκλήρωση των σπουδών του. Στο νέο ελληνικό κράτος κατέλαβε σπουδαία αξιώματα: Πρόεδρος Πρωτοδικών Ναυπλίου, Νομάρχης Αττικοβοιωτίας, Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Εσωτερικών. Ως Υπουργός παιδείας συνέβαλε τα μέγιστα στην οργάνωση και λειτουργία του πρώτου πανεπιστημίου του Ελληνικού Κράτους. Πέθανε στη Αθήνα το 1873.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
