"Αν ειδικεύσαμε το θέμα ``Η γυναίκα της Αντίστασης`` -γράφει η Ν. Αποστολοπούλου- δεν το κάναμε για να διαχωρίσουμε τον αγώνα σε γυναικείο και ανδρικό. Όχι! Ο αγώνας ήταν ένας και ενιαίος! Μα, για να πληροφορήσουμε τους νέους για την πολύτιμη συμβολή της γυναίκας σ` αυτόν. Το ΕΑΜ και το ΚΚΕ μετάπλασαν με τα ιδανικά τους άνδρες, γυναίκες και παιδιά, νέους και γέρους σ` ατσαλένιους υπερασπιστές της Πατρίδας, όλο το λαό ενωμένο κι υψωμένο ως το μπόι της λευτεριάς".
(απόσπασμα από το βιβλίο)

Τη δράση της αγωνιζόμενης γυναίκας μέσα από το αντιστασιακό πεζογραφικό έργο της Ναταλίας Αποστολοπούλου παρουσιάζει ο λογοτέχνης και πρ. Πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, Γιάννης Καραβίδας, στο βιβλίο του "Η Ναταλία Αποστολοπούλου και η γυναίκα της Αντίστασης". "Ένας αληθινός λογοτέχνης δεν μπορεί παρά να μας δώσει ό,τι έχει βιώσει περισσότερο, κι η πεζογράφος Ν. Αποστολοπούλου ό,τι έχει βιώσει στα έγκατα της ψυχής της είναι ο έσχατος πόνος, αλλά κι η έσχατη οργή της αγωνιζόμενης γυναίκας, στο πλευρό του άνδρα, για το μεγάλο ιδανικό της ελευθερίας", σημειώνει ο Γιάννης Καραβίδας. Ζώντας από κοντά τους αγώνες του λαού ενάντια στο φασισμό, η Ν. Αποστολοπούλου δίνει τη "συλλογική ψυχή του λαού" που δεν διαστρεβλώνεται και ξεπερνά κατά πολύ τη "διδαχή της ιστορίας". "Στην Ιστορία που μας δίνει η Ναταλία -γράφει ο Γ. Καραβίδας- ενστερνιζόμαστε ακέραιο το συλλογικό βίωμα του αγωνιζόμενου λαού. Είναι μια ιστορία μέσα απ` την τέχνη, σαν είδηση απ` το παρελθόν". Ποιητής, δοκιμιογράφος αλλά και δάσκαλος για εικοσιπέντε χρόνια ο Γιάννης Καραβίδας, προσεγγίζει το έργο της Ν. Αποστολοπούλου όχι μόνο από τη σκοπιά του λογοτέχνη όσο και από εκείνη του παιδαγωγού. Απευθύνεται έτσι, σε ένα κοινό πολύ πιο ευρύ από εκείνο της πεζογραφίας: σε όλους όσοι θέλουν να γνωρίσουν την πολυτάραχη ιστορία της πατρίδας μας, όχι μέσα από τις σελίδες των σχολικών βιβλίων, αλλά έτσι όπως γράφτηκε με το αίμα ηρώων και αθώων στα πεδία των μαχών, απέναντι από τα εκτελεστικά αποσπάσματα, στα κολαστήρια της εξορίας και των φυλακών. Βασικό σημείο αναφοράς στη μελέτη του Γ. Καραβίδα είναι η καταγραφή από τη Ν. Αποστολοπούλου των ιστορικών της εμπειριών από την αντιστασιακή δράση των γυναικών στη διάρκεια της Κατοχής και του Εμφυλίου, καθώς και τα δεινά που υπέστησαν από το μετεμφυλιακό κράτος ως εξόριστες ή κρατούμενες. Η Γυναίκα Μάνα, η Γυναίκα Αδελφή, η Γυναίκα Σύντροφος, είναι οι τρεις χαρακτήρες που συνυπάρχουν στο πνεύμα και το σώμα της Γυναίκας Αγωνίστριας που μάχεται και πεθαίνει για τα ιδανικά της. Στο ποιητικό επίμετρο του βιβλίου, δημοσιεύονται τρία αντιστασιακά ποιήματα του Γιάννη Καραβίδα: "Μαρία Δημάδη" (στη μνήμη του Φ. Γελαδόπουλου), "Η Ελένη" και "Το δικό μας Κόμμα" (για τα ογδοντάχρονα του ΚΚΕ). Το βιβλίο του Γιάννη Καραβίδα "Η Ναταλία Αποστολοπούλου και η γυναίκα της Αντίστασης" αποτελεί φόρο τιμής σε όλες τις γυναίκες που θυσιάστηκαν υπηρετώντας τον αγώνα της Λευτεριάς.