Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789600801170
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Το τραγούδι της Εντίθ Πιαφ λικνίζει πολλά πεπρωμένα, ως λάιτ μοτίβ στις διασταυρούμενες ζωές του πατέρα και της μητέρας της Anne Wiazemsky, της εγγονής του Φρανσουά Μωριάκ, αλλά και της δικής της.
Αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα. Ο τίτλος "Ύμνοι στον έρωτα" είναι σκόπιμα στον πληθυντικό, στον πληθυντικό του πάθους: παρεκτροπές, συμπτώσεις και ακραίες παρεξηγήσεις.
Οι αναμνήσεις εισρέουν, αναμνήσεις από στιγμές τρυφερές, από την εποχή της αθωότητας και των ανακαλύψεων: οι γονείς που δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν μεταξύ τους· η Μαντλέν, η τόσο εύθυμη και αισθησιακή γυναίκα που φροντίζει τα παιδιά· η Μωντ, η μυστική ερωμένη... Σημείο συνάντησης ωραίων μύθων για τον έρωτα και το θάνατο, παιγμένων όλων πάνω στην ίδια επωδό. Μια επωδός που ανακαλεί τελικά και τον άνδρα στον οποίο είναι αφιερωμένο αυτό το βιβλίο, το σύντροφο της Anne Wiazemsky, που πέθανε πρόσφατα. Ένα συγκινητικό αφήγημα, που δεν καταποντίζεται μέσα στο πάθος, γιατί είναι ταυτόχρονα ένα μυθιστόρημα για την ελπίδα της ζωής.
Η Αν Βιαζεμσκί (14 Μαΐού 1947 - 5 Οκτωβρίου 2017), Γαλλίδα συγγραφέας και ηθοποιός, ρωσικής καταγωγής από τη μεριά του πατέρα της, γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1947. Σε ηλικία δεκαεφτά χρονών πρωταγωνιστεί στην ταινία του Ρομπέρ Μπρεσόν "Au hasard Balthazar". Ακολουθούν συμμετοχές της σε ταινίες των σκηνοθετών Ζαν-Λυκ Γκοντάρ (του οποίου υπήρξε σύζυγος), Πιερ-Πάολο Παζολίνι, Μάρκο Φερέρι, Φιλίπ Γκαρέ, Αλαίν Τανέρ, Μισέλ Ντεβίλ κ.ά., καθώς και σε θεατρικές παραστάσεις. Το 1988 αφήνει την καριέρα της ηθοποιού και εμφανίζεται στα γράμματα με τη συλλογή διηγημάτων "Des filles bien elevees" (μεγάλο βραβείο διηγήματος της Societe des Gens de Lettres). Ακολουθούν τα μυθιστορήματα "Mon beau navire", "Marine", "Canines" (Βραβείο Γκονκούρ των μαθητών του λυκείου, 1993), "Hymnes a l΄ amour" ("Ύμνοι στον έρωτα", ελλ. εκδ. "Σιδέρης Ι.", 1997, στο οποίο εμφανίζεται η φιγούρα του παππού της, μεγάλου συγγραφέα Φρανσουά Μωριάκ), "Une poignee de gens" (μεγάλο βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας, 1998), "Aux quatre coins du monde" και "Sept garcons". Έχει γράψει επίσης σενάρια και έχει σκηνοθετήσει ντοκιμαντέρ. Το τελευταίο μυθιστόρημά της "Με λένε Ελιζαμπέτ" (ελλ. εκδ. "Πόλις", 2006), το πρώτο που δεν βασίζεται σε αυτοβιογραφικά στοιχεία, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Jean-Pierre Ameris.
Έφυγε από τη ζωή στις 5 Οκτωβρίου 2017 από καρκίνο, σε ηλικία 70 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
