Ο Αλέξανδρος Αδαμόπουλος γεννήθηκε το 1953 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά, σκηνοθεσία, κλασική κιθάρα στην Αθήνα και κοινωνιολογία του δικαίου στο Παρίσι. Ίδρυσε την "Εταιρεία Φίλων Μουσικής Γιάννη Χρήστου", με σκοπό τη διάσωση και διάδοση του έργου του συνθέτη. Συνεργάστηκε με το Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων από την ίδρυση του το ΄91, ως γενικός γραμματέας και ως πρόεδρος του Σωματείου Φίλων του Μουσείου. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου. Συνεργάστηκε με τους ακόλουθους φορείς: ΕΡΤ (Γ΄ Πρόγραμμα), Θέατρο Τέχνης, ΚΘΒΕ, ΔΗΠΕΘΕ Βόλου και Χίου, Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα κ.ά. καθώς και με το Warsaw Festival ΄91, Hamburg N.D.R. ΄93, Indira Gandi, National Centre for the Arts και National Academy of Letters N. Delhi. Το πρωτο του βιβλίο "Δώδεκα και ένα ψέματα" (Ίκαρος 1992) έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα γερμανικά και τα τούρκικα και κυκοφόρησε στην Τουρκία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ινδία. Το "Ψέματα πάλι" έχει μεταφραστεί στα αγγλικά και τα γερμανικά (το διήγημα "Οι καινούργιοι Άγιοι" και στα τουρκικά). Το θεατρικό του "Ο Σιμιγδαλένιος" έχει κυκλοφορήσει στην Αυστραλία και την Τουρκία και έχει παρουσιαστεί σε περισσότερες από πενήντα διαφορετικές παραγωγές σε όλη τη χώρα. Το λιμπρέτο του "Οι δαιμονισμένοι" έχει παρουσιαστεί στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Έχει μεταφράσει έργα των Α. Καμύ, Α. ντε Μοντερλάν, Α. ντε Μυσέ, Λ. Τολστόι, Ρ. Νταλ, Τ. Γκιουνερσέλ και τη "Διαθήκη" του Αύγουστου Ροντέν.
O Aνρί ντε Mοντερλάν γεννήθηκε το 1895 από οικογένεια με ρίζες καταλανικές και φοίτησε στο Jeanson-de-Sailly και το Sainte-Croix de Neuilly, τόποι που τον επηρέασαν αργότερα στη συγγραφή του. Yπηρετώντας στον στρατό στα χρόνια του A΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και σημαδεμένος από την εμπειρία αυτή, γράφει το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Songe, καθώς και το Chant funebre pour les morts de Verdun, με αναφορές στο στοιχείο του ηρωισμού κατά τον Mεγάλο Πόλεμο. Στο ίδιο μοτίβο, με αναφορές σε χαρακτήρες ηθικώς άμεμπτους και στις έννοιες της αδελφοσύνης και αρρενωπότητας, είναι και τα έργα της επόμενης περιόδου, όπως: "Les Bestiaires", "Les Olympiques", "Aux fontains du desir", κ.λπ. Στην τετραλογία του "Les jeunes filles", αφήνει να διαφανούν οι τάσεις μισογυνισμού του, εγγίζοντας όμως παράλληλα και την αναγνωστική επιτυχία και αναγνώριση. Tην ίδια περίοδο ταξιδεύει πολύ στη Mεσόγειο, κυρίως σε Iσπανία, Iταλία και Aλγερία. Mετά τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ασχολείται με τη συγγραφή θεατρικών έργων όπως τα "La reine morte" και "Pasiphae". Στη δύση της ζωής του θα επιστρέψει στο μυθιστορηματικό είδος, με τα έργα "Le chaos et la nuit", "Les garcons" και "Un assassin est mon maitre". Aπό το 1960 μέχρι τον θάνατό του διετέλεσε μέλος της Γαλλικής Aκαδημίας. Έδωσε τέλος στη ζωή του αυτοκτονώντας στις 21 Σεπτεμβρίου 1972.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
