Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789603251415
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Κληρονόμος της παράδοσης της γαλλικής καθαρής ποίησης, του γερμανικού μεταρομαντισμού αλλά και του μεταφυσικού λυρισμού του Χαίλντερλιν, ο Τσέλαν την ανανεώνει ριζικά οργανώνοντας το ποιητικού έργο γύρω από την εντελώς δική του εμπειρία και μιλώντας μέσα από τη γωνία που ορίζει την κλίση της ύπαρξης ενός εγώ που ρωτάει την ώρα, τη δικιά του και του κόσμου, το χτύπο της καρδιά του και τον αιώνα. Μιλώντας για τον τόπο και τη γλώσσα του, με την ευκαιρία της απονομής του λογοτεχνικού βραβείου της πόλης της Βρέμης, το 1958, ο Τσέλαν μνημονεύει αυτή τη διπλή καταγωγή και την ακραία ένταση της αντίφασης που την ορίζει: "Μέσα σε τόσα που χάθηκαν, μόνο ένα σώθηκε κι έμεινε προσιτό, κοντινό: η γλώσσα. Η γλώσσα, ναι, μόνο αυτή σώθηκε παρ΄ όλα αυτά. Αλλά έπρεπε να περάσει μέσα από την ίδια την αδυναμία της να δώσει απαντήσεις, να περάσει μέσα από τα χιλιάδες σκοτάδια του θανατηφόρου λόγου. Πέρασε, αλλά δεν βρήκε λέξεις για ό,τι έγινε· αλλά πέρασε μέσα απ΄ αυτό το γεγονός. Πέρασε μέσα απ΄ όλα αυτά και μπόρεσε να βγει ξανά στο φως, "εμπλουτισμένη". Εκείνα τα χρόνια και τα χρόνια που ακολούθησαν, προσπάθησα να γράψω ποιήματα σ΄ αυτή τη γλώσσα: για να μιλήσω, για να προσανατολιστώ, για να καταλάβω πού βρέθηκα και προς τα πού τραβούσα, για να σχεδιάσω την πραγματικότητά μου..."
Ο Χρήστος Γ. Λάζος γεννήθηκε στο Βέλο Κορινθίας το 1949. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μεταξύ 1967-1972, και παράλληλα έλαβε ενεργά μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα, με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να φυλακιστεί στο ΕΑΤ-ΕΣΑ. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις νομικές και πολιτικές επιστήμες στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης (Paris I, 1978-79) και παρακολούθησε προπτυχιακές σπουδές φιλοσοφίας, μεταξύ 1980-1982, στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ (Paris X). Στη συνέχεια εργάστηκε μεταξύ 1983-1986 στο Υπουργείο Πολιτισμού (Υπηρεσίες Νέας Γενιάς και Αθλητισμού), ως προϊστάμενος της Δ/σης Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων και Ελεύθερου Χρόνου των Νέων· μεταξύ 1986-1988 στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), ως ερευνητής· μεταξύ 1991-1999 στις Βρυξέλλες, ως στέλεχος της Γενικής Διεύθυνσης ΧΧΙΙ "Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Νεότητα" της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (υπεύθυνος για τα προγράμματα Socrates και Comenius), και δίδαξε φιλοσοφία της τέχνης, μεταξύ 1998-1999, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Από το 2000 έως το 2004 διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου· στο πλαίσιο της θητείας του, ανέλαβε την υλοποίηση του έργου της παρουσίας της Ελλάδας, ως τιμώμενης χώρας, στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης το 2001, και εισήγαγε μια σειρά από καινοτομίες, όπως η ίδρυση του Ε.ΚΕ.ΜΕ.Λ. (Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης - Λογοτεχνία και Επιστήμες του Ανθρώπου), η ενσωμάτωση της βάσης δεδομένων της εταιρείας "Βιβλιονέτ ΑΕ" στις υπηρεσίες του ΕΚΕΒΙ, η διοργάνωση της 1ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης και η εφαρμογή Προγράμματος Ενίσχυσης των Εκδόσεων στις Επιστήμες του Ανθρώπου. Το 2003, εκλέχθηκε στη θέση του Γραμματέα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), όπου εργάστηκε από το 2004 έως το 2007. Είναι μέλος του Δ.Σ. του μη κυβερνητικού σωματείου για τη διάσωση των μνημείων και της πολιτιστικής κληρονομιάς "Διάζωμα" (2008-2016), με επικεφαλής τον Σταύρο Μπένο και υπεύθυνος της σειράς "Αρχαία Θέατρα".
Έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση στα ελληνικά λογοτεχνικών και φιλοσοφικών κειμένων, όπως τα βιβλία (από τα γαλλικά):
- Μισέλ Τουρνιέ, "Παρασκευάς ή στις Μονές του Ειρηνικού", Εξάντας, 1986
- Ζακ Ντεριντά, "Πλάτωνος φαρμακεία", Άγρα, 1990
- Ζακ Ντεριντά, "Η τελευταία λέξη του ρατσισμού", Άγρα, 1992·
(από τα γερμανικά):
- Πάουλ Τσέλαν, "Του κανενός το ρόδο", Άγρα, 1995.
Έχει δημοσιεύσει άρθρα και δοκίμια για θέματα πολιτισμού, γλώσσας και λογοτεχνίας και έχει συμμετάσχει, με εισαγωγές ή κείμενά του, σε εκδόσεις τέχνης.
O Πάουλ Τσέλαν υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της γερμανικής γλώσσας και, σύμφωνα με τον George Steiner, μάλλον ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος ποιητής της μεταπολεμικής περιόδου. Γεννήθηκε το 1920 από Εβραίους γονείς στο Τσέρνοβιτς, μια μικρή πόλη στη γερμανόφωνη Μπουκοβίνα της Ρουμανίας, η οποία κατά τη διάρκεια του πολέμου καταστράφηκε από τους Γερμανούς, οι δε γονείς του εξοντώθηκαν. Ο Τσέλαν στάλθηκε σε στρατόπεδο «υποχρεωτικής εργασίας» μέχρι την κατάληψη της Ρουμανίας από τους Ρώσους, το 1944, έζησε στο Βουκουρέστι όπου συναναστράφηκε, για λίγο, με τους Ρουμάνους σουρεαλιστές, αντιμετωπίζοντας, όμως, προβλήματα με το σταλινικό καθεστώς αναγκάστηκε να διαφύγει στη Βιέννη και μετά στο Παρίσι. Πέρασε τα περισσότερα δημιουργικά χρόνια του στη Γαλλία, όπου έζησε ως ποιητής και ταυτόχρονα λέκτορας της γλωσσολογίας. Δημιουργός πολύγλωσσος, άσκησε με θέρμη μοναδική και το επάγγελμα του μεταφραστή. Μετέφρασε μεταξύ άλλων Σαίξπηρ, Ρεμπώ και Έμιλυ Ντίκινσον. Το πρώτο δικό του ποιητικό βιβλίο με τον τίτλο Μήκων και μνήμη εκδόθηκε το 1952. Η συλλογή Από κατώφλι σε κατώφλι, αφιερωμένη στη γυναίκα του, τη Γαλλίδα χαράκτρια Gisele Lestrange, είναι το δεύτερο βιβλίο του, που κυκλοφόρησε το 1955. Δημοσίευσε επίσης τις συλλογές: Γλωσσικό πλέγμα (1959), Του Κανενός το ρόδο (1963), Ήλιοι μίτοι (1968). Έγραψε επίσης διάφορα πεζά. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο Μεσημβρινός (1960). Ο Τσέλαν αυτοκτόνησε το 1970 σε ηλικία 50 ετών, πέφτοντας στον Σηκουάνα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
