Το βιβλίο αποτελείται από πέντε ενότητες. Ένα ταξίδι και, αμέσως μετά, κάποιο διήγημα σε χαλαρή σύνδεση με το ταξίδι. "Το γαλάζιο της γης", όπως φαντάζει μπροστά στα μάτια, αλλά και στα μάτια της ψυχής, αν βρεθεί κανείς στην Μπανγκόγκ, στο Σιάμ, στις Μαλβίδες, στην αποικιακή Σιγκαπούρη, σε μια μεγαλούπολη σαν τη Βιέννη, στο Μπαλί των πνευμάτων, αλλά και στην άγονη γραμμή του Αιγαίου, σε έναν υπνόσακο στην Κάρπαθο, μέχρι και τα φυλακισμένα μνήματα της Λευκωσίας και... "Ως εδώ. Ο κόσμος έκλεισε πίσω μου, απέραντος, φυτρωμένος στο τίποτα, ξένος και αγαπητός. Τελειώσαν οι βόλτες στις ζεστές, εξωτικές, παραδείσιες χώρες, στις άγνωστες γωνιές της γης. Δέχθηκα τη βαθιά κουλτούρα λαών παμπάλαιων, που εμείς (οι λευκοί) θελήσαμε δήθεν να εκπολιτίσουμε μην έχοντας τίποτα να δώσουμε, εκτός από εκμετάλλευση και σκληρή βαρβαρότητα, μ΄ αποκορύφωμα τις ατομικές βόμβες που αμόλησαν οι ΗΠΑ, γιατί είχαν, λέει, βαρεθεί να πολεμάνε. Τον πόλεμο της Ευρώπης φυσικά! "Το γαλάζιο της γης", είπα, χωρίς ωραιοποιήσεις και δίχως φανφάρες. Μείναν κάτι κομμάτια κοραλλιών στο γραφείο μου, σελίδες βιαστικά γραμμένες σε ταλαιπωρημένα τετράδια κι η μνήμη η δική μου, που νύχτες ολόκληρες κοπιάζει να αναπαραστήσει."