Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789601666785
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
«Σιχαίνοµαι τα γερασµένα χέρια. Τα χέρια πιο πολύ από άλλα µέρη του σώµατος. Φυσικά και το πρόσωπο, δε λέω, το δέρµα του προσώπου, του λαιµού κυρίως, ναι, του λαιµού, που έτσι, µε την παραµικρή κίνηση, στρίβει και µαζεύεται σαν να ’χει ξεκολλήσει απ’ το κρέας και τα κόκαλα. Αλλά µε τα χέρια είναι αλλιώς. Γιατί τα χέρια είναι κάτι σαν... πώς να το πω;, σαν... σαν τις κεραίες, σαν γέφυρες είναι που σε φέρνουνε πιο κοντά µε όλα γύρω σου, ανθρώπους και πράγµατα. Να, τα χέρια σ’ αγγίζουνε, σε χαιρετούν, σ’ αγκαλιάζουν, σε χαϊδεύουνε ή και σε δέρνουν. Τα χέρια σού µιλούνε ακόµη κι όταν το στόµα είναι κλειστό».
Ένα µυθιστόρηµα για τα γερατειά σε µια κοινωνία που, εµµονικά προσηλωµένη στη φαντασίωση της αιώνιας νεότητας και της αισθητικής της, αντιµετωπίζει τους γέρους σαν τους καινούριους παρίες.
H Ελένη Γιαννακάκη γεννήθηκε το 1955 στο Pέθυμνο. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια Aθηνών και Λονδίνου (Kingʼs College) όπου και υπέβαλλε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα τον ελληνικό μοντερνισμό. Έχει διδάξει νεοελληνική λογοτεχνία στα Πανεπιστήμια της Κρήτης (1991-1993) και της Οξφόρδης (1997-2011). Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες στα ελληνικά και στα αγγλικά για ζητήματα νεοελληνικής πεζογραφίας του 20ού αιώνα.
Το πρώτο της μυθιστόρημα "Περί ορέξεως και άλλων δεινών" (Εστία, 2001) τιμήθηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα του περιοδικού "Διαβάζω" το 2002. Το μυθιστόρημά της "Τα χερουβείμ της μοκέτας" (Εστία, 2006) ήταν υποψήφιο για το Prix Mediterranee Etranger το 2010.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα