"Το μεγαλείο της Εθνικής Αντιστάσεως δεν εξαρτιόταν από τον αριθμό των σκοτωμένων στρατιωτών του Κατακτητή. Στηριζόταν στην αμετάκλητη απόφαση των αγωνιζομένων Ελλήνων να αντισταθούν, με κάθε μέσο, (όπλο, δολιοφθορά, Μυστικό Τύπο και με το λόγο), εναντίον του ολοκληρωτισμού της Ναζιστικής Γερμανίας, του τυχοδιωκτισμού της Φασιστικής Ιταλίας και του καιροσκοπισμού της Δικτατορικής Βουλγαρίας, πιστής συμμάχου του Άξονα [...] Αξία είχε η ακατάβλητη θέληση των Ελλήνων πατριωτών να πολεμήσουν, με κάθε τρόπο, εναντίον της τριπλής Κατοχής της πατρίδας τους". "Τον τελευταίο χρόνο της Γερμανικής Κατοχής κορυφώνεται ο αγώνας εναντίον του ανελέητου Κατακτητή, ο όποιος δεν χάνει την ευκαιρία να αποκαλύπτει τα βάρβαρα ένστικτά του εναντίον του αμάχου πληθυσμού (ομαδικές συλλήψεις, ομαδικές εκτελέσεις, όμηροι, καταναγκαστική εργασία, πυρπολήσεις χωριών κ.α). Οι Αντάρτες του ΕΛΑΣ. κάτω από την ηγεσία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (ΚΚΕ) στήνουν ενέδρες στον Κατακτητή, ο όποιος ανταποδίδει με σκληρό αντίποινα κατά των σκλαβωμένων Ελλήνων. Τους πρώτους μήνες τον 1944 δημιουργήθηκαν στην Καλαμάτα - και αργότερα στη Μεσσηνία - τα Τάγματα Ασφαλείας. Πρόκειται περί ενός γεγονότος που υπήρξεν αμφιλεγόμενο Ωστόσο, η συγκρότησή τους, τους τελευταίους μήνες της Κατοχής οφειλόταν, εν πολλοίς, στις αγριότητες τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (ΚΚΕ) εναντίον εκείνων που διαφωνούσαν με την πολιτική γραμμή του. Θα πρέπει να σημειωθεί ακόμη, ότι το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (ΚΚΕ) είχε διαλύσει τις Εθνικές Ομάδες Ανταρτών του ΕΣ, επειδή τις έβλεπε ως εμπόδιο στα μελλοντικά σχέδιά του, μετά την Απελευθέρωση Έτσι, μονοπώλησε τον Απελευθερωτικό Αγώνα, και αποκάλυψε, στην άλλην όχθη, τις πραγματικές προθέσεις του: την κατάληψη της εξουσίας".