Ο Γιώργος Ανωμερίτης γεννήθηκε στην Αθήνα από κυκλαδίτες γονείς. Το πολιτικό βιογραφικό του είναι γνωστό. Λίγοι όμως γνωρίζουν την ενασχόλησή του με τις τέχνες και τον πολιτισμό. Ίσως αυτό οφείλεται και στην διαχρονική άρνησή του να "εμπλέξει" τη λογοτεχνική του δουλειά με την πολιτική του δραστηριότητα.
Το ποιητικό του έργο, αποτυπωμένο σε έξι κύκλους, καλύπτει την περίοδο 1962-1997. Το συνολικό έργο του συμπληρώνεται με την έκδοση του κύκλου "Οκτάνεμα" ο οποίος καλύπτει την ποιητική του δουλειά κατά τη δεκαετία 1997-2007. Μέσα από το συλλογικό έργο του ["Αυτοσχεδιασμοί" (1962-1965), "Συλλογικά" (1971-1975), "Αποτυπώσεις" (1975-1987), "Επαναπροσδιορισμοί" (1967-1997) και "Οκτάνεμα" (1997-2007)] καταγράφεται η πολυσήμαντη ζωή του. Μια ζωή αφοσίωσης και φυγής, ιδεαλισμού και ρεαλισμού, τεχνοκράτη και αγωνιστή, ενός διαχρονικά ενεργού πολίτη του τόπου μας. Ενός ανθρώπου που γνωρίζει όχι μόνο να καταγράφει τις ιδέες και τα οράματά του, αλλά και να τα κάνει πράξη με τους αγώνες του, όταν οι καιροί το απαιτούν.
Ο Γιώργος Ανωμερίτης γεννήθηκε στην Αθήνα από κυκλαδίτες γονείς. Το πολιτικό βιογραφικό του είναι γνωστό. Λίγοι όμως γνωρίζουν την ενασχόλησή του με τις τέχνες και τον πολιτισμό. Ίσως αυτό οφείλεται και στην διαχρονική άρνησή του να "εμπλέξει" τη λογοτεχνική του δουλειά με την πολιτική του δραστηριότητα.
Το ποιητικό του έργο, αποτυπωμένο σε έξι κύκλους, καλύπτει την περίοδο 1962-1997. Το συνολικό έργο του συμπληρώνεται με την έκδοση του κύκλου "Οκτάνεμα" ο οποίος καλύπτει την ποιητική του δουλειά κατά τη δεκαετία 1997-2007. Μέσα από το συλλογικό έργο του ["Αυτοσχεδιασμοί" (1962-1965), "Συλλογικά" (1971-1975), "Αποτυπώσεις" (1975-1987), "Επαναπροσδιορισμοί" (1967-1997) και "Οκτάνεμα" (1997-2007)] καταγράφεται η πολυσήμαντη ζωή του. Μια ζωή αφοσίωσης και φυγής, ιδεαλισμού και ρεαλισμού, τεχνοκράτη και αγωνιστή, ενός διαχρονικά ενεργού πολίτη του τόπου μας. Ενός ανθρώπου που γνωρίζει όχι μόνο να καταγράφει τις ιδέες και τα οράματά του, αλλά και να τα κάνει πράξη με τους αγώνες του, όταν οι καιροί το απαιτούν.
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης γεννήθηκε το 1922. Το 1934 λόγω οικονομικών προβλημάτων οι γονείς του, με τα εννέα τους παιδιά μετοίκησαν στην Αθήνα. Τα προβλήματα όμως της οικογένειας αντί να λυθούν αυξήθηκαν. Έτσι ο Ιάκωβος αναγκάστηκε να εργάζεται την ημέρα και να σπουδάζει σε μια νυχτερινή Τεχνική Σχολή. Τη δίψα του για μόρφωση, την κάλυψε νοικιάζοντας μεταχειρισμένα βιβλία από τα παλαιοβιβλιοπωλεία. Στα δεκαοχτώ του χρόνια ήταν ήδη γνώστης μεγάλου μέρους της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Το 1942 σε μιαν απόπειρα απόδρασης από την Ελλάδα, συλλαμβάνεται από την Γκεστάπο και μεταφέρεται στο Ες - Ες Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως Μαουτχάουζεν, στην Αυστρία. Μένει κρατούμενος μέχρι 5-5-1945. Δηλαδή είναι ένας από τους λίγους, επιλήσαντες.
Όταν επιστρέφει στην Αθήνα μια παράσταση στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ τον συναρπάζει και αρχίζει να μελετά θέατρο.
Το 1950 παρουσιάζεται το πρώτο του έργο και το χειμώνα 2000-2001 το τριακοστό του.
Για την προσφορά του επί μισόν αιώνα στο νεοελληνικό θέατρο του έχουν απονεμηθεί οι τίτλοι:
- Επίτιμος Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου
- Επίτιμος Διδάκτωρ της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
- Επίτιμος Διδάκτωρ της Θεατρολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
- Εξελέγη παμψηφεί τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών
- Και επίσης, έχει τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με την απονομή ανωτάτου παρασήμου.
Έργα του που παίχτηκαν είναι: "Χορός πάνω στα στάχυα" - Θίασος Αδ. Λεμού, 1950. "Εβδόμη μέρα δημιουργίας" - Εθνικό Θέατρο, Β΄ Σκηνή, 1955-56. Τα μονόπρακτα "Αυτός και το παντελόνι του" και "Κρυφή ζωή" - Βασ. Διαμαντόπουλος, 1957. "Η αυλή των θαυμάτων" - Θέατρο Τέχνης, 1957-58."Η ηλικία της νύχτας" - Θέατρο Τέχνης, 1958-59. "Ο Γορίλας και η Ορτανσία" - Θίασος Ε. Βεργή, 1959. "Παραμύθι χωρίς όνομα" - Νέο θέατρο Βασ. Διαμαντόπουλου - Μαρ. Αλκαίου, 1959-60. "Γειτονιά των αγγέλων" - Θίασος Καρέζη, 1963-64. "Βίβα Ασπασία" - Θίασος Καρέζη, 1966-67. "Οδυσσέα γύρσε σπίτι" - Θέατρο Τέχνης, 1966-67. "Αποικία των τιμωρημένων" - Πειραματικό Θέατρο Ριάλδη, 1970-71. "Ασπασία" - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1971-72. "Το μεγάλο μας τσίρκο" - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1973. "Το κουκί και το ρεβύθι" - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1974. "Ο εχθρός λαός" - Θίασος Καρέζη-Καζάκου, 1975. "Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα" - Θέατρο Τέχνης 1976-77. "Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού" - Θέατρο Τέχνης 1978-79. "Ο μπαμπάς ο πόλεμος" - Θέατρο Τέχνης, 1981. "Ο αόρατος Θίασος - Εθνικό Θέατρο, 1988. "Ο δρόμος περνά από μέσα" - Πειραματικό θέατρο της Πόλης, Μαριέττας Ριάλδη, 1990. "Ο Δείπνος", τρίπτυχο, Εθνικό Θέατρο, 1993.
Έχει γράψει και τον κινηματογράφο: "Στέλλα", "Δράκος", "Αρπαγή της Περσεφόνης", "Το κανόνι και τ΄ αηδόνι". Πεζά: "Μαουτχάουζεν", χρονικό από την εκεί εμπειρία του.
Έχουν παρουσιασθεί έργα του στην Αγγλία, Αυστρία, Σουηδία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Σοβ. Ένωση, Αν. και Δυτ. Γερμανία, Τουρκία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
