Στα πρώτα στάδια του Αλτσχάιμερ οι ασθενείς έχουν ανάγκη τη στήριξη της οικογένειας, των φίλων, των συγγενών και της κοινωνίας. Πρέπει να νιώθουν ότι δεν τρελαίνονται, ότι η ζωή δεν τελείωσε γι΄ αυτούς, ότι ακόμη τους αγαπούν και τους αποδέχονται. Η άρνηση είναι μια πολύ συνηθισμένη αντίδραση στη διάγνωση του Αλτσχάιμερ και στα αρχικά συμπτώματα απώλειας μνήμης, ακόμα και πριν από τη διάγνωση. Οι περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν μια ασθένεια όταν τα σημάδια είναι πλέον ξεκάθαρα. Τα άτομα με Αλτσχάιμερ συνήθως φαίνονται υγιή και δραστήρια. Έτσι, αντί να αποδίδει κάποιος τη σύγχυσή τους στην ασθένεια, κατηγορεί συχνά τα γηρατειά ή τις διάφορες αλλαγές που συμβαίνουν στη ζωή ενός ηλικιωμένου. Η απώλεια μνήμης που συνδέεται με τη νόσο έχει πολλά πρόσωπα. Όσοι λειτουργούν ως φροντιστές, θα πρέπει να τα αναγνωρίζουν ώστε να βοηθούν τους αγαπημένους τους καθώς η νόσος εξελίσσεται. Είναι σημαντικό να δημιουργούν ένα ήσυχο περιβάλλον, να αφιερώνουν χρόνο στον ασθενή, να βρίσκουν νέους τρόπους επικοινωνίας. Διαβάζοντας τις σελίδες αυτού του βιβλίου, οι αναγνώστες θα ανακαλύψουν μεθόδους για να πετύχουν πνευματική και ψυχική ισορροπία στο νέο τους ρόλο και θα προετοιμαστούν με τον καλύτερο τρόπο για να φροντίσουν τον ασθενή τους, αλλά και τον εαυτό τους.