Όλοι κάποια στιγμή της ύπαρξής μας νιώθουμε χαμένοι στο σκοτάδι. Είναι τέτοιες στιγμές που η ζωή δεν εξελίσσεται όπως θα θέλαμε, που χρειαζόμαστε κάποιον να μας τραβήξει ξανά στο φως. Άνθρωποι τόσο διαφορετικοί από εμάς, αλλά κατά βάθος τόσο ίδιοι. Όπως η κα. Μαρίκα που στα 83 της χρόνια αποφασίζει να αλλάξει τη ζωή της, την Αλίκη που αντιλαμβάνεται πως η νιότη δεν είναι και τόσο ρόδινη τελικά, τη Σοφία που πασχίζει να βρει τη θέση της σε αυτό τον κόσμο. Άτομα που ζουν ανάμεσά μας και δεν τους αντιλαμβανόμαστε, που επιζητούν αδρεναλίνη σαν την Δανάη και τον Διονύση, ή απλά τον έρωτα σε μια εποχή απομόνωσης σαν τη Φρόσω και τον Θάνο. Όταν, όμως, τελικά βρεις αυτό που ψάχνεις, μάλλον πρέπει να το κρατήσεις σφιχτά, αλλιώς θα περάσεις από φουρτούνες - ρώτα και τον Ανέστη, την Κατερίνα και την Ισμήνη. Όλοι κάτι έχουν να σου πουν. Είναι μικρές αναλαμπές στις ζωές των άλλων, που τόσο απλά θα μπορούσαν να ήταν θραύσματα της δικής σου. Ίσως μόνο λίγο πιο φωτεινές...