Η Φραγκίσκη Σταυράκη επανέρχεται στο ποιητικό μονοπάτι που έχει χαράξει εδώ και αρκετά χρόνια. Μια συλλογή που αποτελείται από 33 ποιήματα που προβάλλουν την επί γης διαδρομή του ανθρώπου, του δεινότερου πάντων, που παλεύει, διεκδικεί, απαιτεί με έκδηλη την πρόθεση ζωής το ξύπνημα του κόσμου, το διαρκές ζητούμενο της ευτυχίας, τις στέρεες αλήθειες της ζωής.
Ερωτηματικά, απορίες, προσδοκίες που χάθηκαν ή άντεξαν στο χρόνο, προσπάθειες και αγώνες που δεν δικαιώθηκαν, απώλειες και λάθη που πλήγωσαν, ενοχές που βάρυναν, θυμός και οργή για το άδικο και την υποκρισία που θριαμβεύουν, αγωνία για το χρόνο που χάνεται, ματαιώσεις, αλλά και μνήμες, πολλές μνήμες αναδύονται μέσ’ από τα ποιήματα αυτά.
Και όλα αυτά εξισορροπούν με τα επιμένοντα όνειρα, αλλά κυρίως με την ελπίδα και την πίστη στον άνθρωπο και την καταλυτική δύναμη του ανθρώπινου μυαλού που θα δώσει τη λύση.