`Δεν συμπονούμε τον ασθενή`:
Η Ποίηση: σαν ακριβό γαλλικό άρωμα
φοριέται σε σταγόνες. Μία πίσω από κάθε αυτί.
Ο φθόνος: ένα παγκόσμιο αγαθό.
Το αντίδοτο της μοναξιάς: η ελευθερία.
Ο έρωτας και το μίσος: δύο θηρία άγρια, σαρκοφάγα.
Βασική αρχή επαγγελματικής δεοντολογίας:
δεν συμπονούμε τον ασθενή.
Αγνοούμε τους συγγενείς.
Βασική αρχή επιβίωσης:
δεν συμπονούμε τον συνάνθρωπο.
Αυτόματος μηχανισμός επιβίωσης σε τοξικό περιβάλλον:
η Ποίηση...
[...]
Γεννήθηκε στο Μόναχο το 1969. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στο Πανεπιστημίου του Trier Γερμανίας. Για μια δεκαετία εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Δημοσιεύει τακτικά δοκίμια, βιβλιοκρισίες, μεταφράσεις και άλλα κείμενα. Υπήρξε δύο φορές υποψήφια για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης, "Ένα μπουκέτο ψαροκόκαλα" (2009), "Κονσέρβα Μαργαριτάρι" (2011). Η ποιητική συλλογή της "Κανονικοί άνθρωποι με λοφίο και μια παρδαλή ουρά" βραβεύτηκε το 2013 με το βραβείο "Γιώργος Κάρτερ" του περιοδικού Πόρφυρας. Η ανέκδοτη ποιητική συλλογή της "Κρυμμένες" βραβεύτηκε το 2015 με το α΄ βραβείο "Κούρος του Ευρωπού" της Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρίας "Τέχνη". Ποιήματά της έχουν περιληφθεί σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί σε 10 γλώσσες.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
