Πέρασαν τέσσερις και πλέον δεκαετίες από τότε που γνωρίσαμε στη χώρα μας το κλασικό ιαπωνικό θέατρο Νο, σε αθηναϊκή παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Στη μνήμη μου παρέμειναν οι ξαφνιασμένες φυσιογνωμίες των σχετικά λίγων θεατών που την είχαν παρακολουθήσει.
Σήμερα ξέρω πως ήταν μια από τις ωραιότερες και αρτιότερες παραστάσεις του είδους της, που είχαμε την ευκαιρία να δούμε. Τότε όμως, απροετοίμαστοι οι περισσότεροι και ιδιαίτερα οι πολύ νέοι που είχαμε σπεύσει εκεί, προσπαθούσαμε να συμφιλιώσουμε τους παράξενους μουσικούς ήχους και τις σχεδόν ακίνητες σιλουέτες με τις βαρύτιμες ενδυμασίες τους, με τα λευκά μαρμάρινα σκαλιά του οικείου μας θεάτρου που είχε συνοδέψει, ως τότε την ευρωπαϊκή παιδεία μας... [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
Η Κλαίρη Παπαπαύλου είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε επίσης στο Παρίσι και στο Τόκυο και είναι διδάκτωρ Ιστορίας της Απωανατολικής Τέχνης του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϋ (Καλιφόρνια). Από το 1982 που ξαναβρίσκεται στην Ελλάδα, η δραστηριότητά της επικεντρώθηκε στο Σινοϊαπωνικό πολιτισμό, τον οποίο δίδαξε κατά καιρούς στα πανεπιστήμια Κρήτης και Αθηνών, καθώς και σε διάφορους πολιτιστικούς οργανισμούς και ιδρύματα. Συνεχίζει να διδάσκει στα ελεύθερα εκπαιδευτικά προγράμματα της Εταιρείας των Φίλων του Λαού. Μετέφρασε το έργο του Ντόναλντ Κήν Ιαπωνική Λογοτεχνία (Καρδαμίτσα, 1987) και επιμελήθηκε και προλόγισε την ποιητική συλλογή Σε μορφή Χαϊκού του Β. Παπαπαύλου (Λιβάνης 1995). Συνεργάστηκε με άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες και σε επιστημονικά και λογοτεχνικά-καλλιτεχνικά περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ανέλαβε ελληνικό εκπαιδευτιό σεμινάριο για τον ιαπωνικό πολιτισμό στο ίντερνετ, στην ιστοσελίδα της Πρεσβείας της Ιαπωνίας. Άλλα βιβλία της: Ποίηση και ζωγραφική στην ιαπωνική τέχνη (Πρόσπερος, 1988), Αναζητώντας τον άνθρωπο, σε μονοπάτια της Ευρώπης και της Άπω Ανατολής (Παπαζήσης, 1999 Έπαινος της Ακαδημίας Αθηνών).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
