Το Κουντρί
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Το Κουντρί

Αφιέρωμα στην αιώνια μάνα: Με τον φακό κορυφαίων Ελλήνων φωτογράφων

Κώστας Μπουμπουρής

...σε ασπρόμαυρο φόντο

"Το Κουντρί", μια ασήμαντη μεγάλη πέτρα στην έξοδο ενός χωριού, λίγο μακριά απ΄ την Άρτα, την Κυψέλη (Χόσεψη), εκεί γύρω στη δεκαετία του ΄30, μπορεί σήμερα και να μην υπάρχει.

Αυτή η πέτρα έμεινε "καρφί στην καρδιά" ενός εντεκάχρονου, τη στιγμή του μισεμού του για την αναζήτηση καλύτερης τύχης, αφήνοντας πάνω της την μάνα αποκαμωμένη δίνοντάς του το τελευταίο χάδι με τα στερνά τρυφερά λόγια και συμβουλές της. Έμελλε... να μην την ξαναδεί!

Ο πρόωρος χαμός της αγαλματώθηκε ως αιώνιο σύμβολο πόνου και μόχθου, μέσα στην ψυχή και το νου του εντεκάχρονου, του μετέπειτα εθνικού μας φωτογράφου, ουμανιστή, φωτογράφου της Εθνικής Αντίστασης και του κοινωνικού προβληματισμού, Κώστα Μπαλάφα. Οι αμέτρητες ασπρόμαυρες συνταρακτικές "μανάδικες" φωτογραφίες του, όσο και άλλων κορυφαίων Ελλήνων φωτογράφων απ΄ τον μεσοπόλεμο μέχρι το κατώφλι του 21ου αιώνα κι ο λόγος τους γι΄ αυτές, ήταν η αιτία του ταπεινού αυτού "δοξαστικού" για την αιώνια μάνα. Και για τις μανάδες όλου του κόσμου.

Συλλογικό έργο (Φωτογράφος)


Τάκης Τλούπας

Τάκης Τλούπας (Φωτογράφος)

Ο Τάκης Τλούπας γεννήθηκε το 1920 στη Λάρισα. Με την τέχνη της φωτογραφίας ασχολήθηκε επαγγελματικά από το 1940. Αυτοδίδακτος φωτογράφος, με πηγαίο ταλέντο, ευαισθησία, έμπνευση σοφή και αγάπη για ό,τι ωραίο δημιούργησε η φύση και ο άνθρωπος. Αυτά τα φυσικά του προσόντα, που ευνοούν την υψηλή καλλιτεχνική δημιουργία, και η επιμέλεια με την οποία ασκεί το έργο του, τον ανέδειξαν σε προσωπικότητα πρώτου μεγέθους στον κόσμο της φωτογραφίας. Ο Τάκης Τλούπας, πέθανε στις 8 Μαΐου 2003 σε ηλικία 83 ετών από πνευμονικό οίδημα, που ακολούθησε εγκεφαλικό επεισόδιο. , στην πόλη που γεννήθηκε και τόσο αγαπούσε, τη Λάρισα.

Κώστας Μπαλάφας

Κώστας Μπαλάφας (Φωτογράφος)

Ο Κώστας Μπαλάφας γεννήθηκε σ΄ ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου, την Κυψέλη Άρτας, το 1920, από γονείς αγρότες. Στο χώρο της φωτογραφίας τον συναντούμε το 1939 στα Γιάννινα όπου έζησε τον πόλεμο του 1940 και πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση 1941-44. Φωτογράφισε τον ένοπλο αντάρτικο αγώνα κατά των κατακτητών και τον αποτύπωσε στο φωτογραφικό λεύκωμα "Το Αντάρτικο στην Ήπειρο". Από το 1951 εργάστηκε στη ΔΕΗ και τον περισσότερο χρόνο του τον διέθεσε στην φωτογραφία. Οι σκληρές συνθήκες ζωής που πέρασε στα παιδικά του χρόνια και οι αγώνες του λαού εκείνους τους καιρούς για ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια επέδρασαν στον ευρύτερο ψυχισμό του και διαμόρφωσαν το ύφος της φωτογραφικής του δουλειάς· επέλεξε κυρίως θέματα κοινωνικού προβληματισμού. Κατά καιρούς περπάτησε σχεδόν όλη την Ελλάδα και την απέδωσε με τον δικό του τρόπο σε φωτογραφική εικόνα.

Δημήτρης Α. Χαρισιάδης

Δημήτρης Α. Χαρισιάδης (Φωτογράφος)

Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1911. Εργάστηκε ως Χημικός. Αφιερώθηκε στη φωτογραφία το 1940. Στη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στην Ήπειρο είναι ο επίσημος φωτογράφος του Ερυθρού Σταυρού και στη συνέχεια ο ανταποκριτής για πρακτορεία και περιοδικά του και περιοδικά του εξωτερικού, όπως το περιοδικό "Life" και το πρακτορείο "Assosiated Press". Πρωτοστατεί στην ίδρυση της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (1952). Πέθανε στην Αθήνα το 1993. Το φωτογραφικό αρχείο του Μουσείου Μπενάκη γίνεται κάτοχος του αρχείου Χαρισιάδη το 1997.

Σπύρος Μελετζής

Σπύρος Μελετζής (Φωτογράφος)

Ο Σπύρος Μελετζής γεννήθηκε στην ΄Ιμβρο το 1906. Από το 1923 εργάστηκε ως επαγγελματίας φωτογράφος. Οι μαρτυρίες μιας εποχής, που αποτυπώνονται στο έργο του Σ. Μελετζή φέρουν σαφώς την προσωπική του σφραγίδα, αναγνωρίσιμη ακόμα και από τους μη ειδικούς. Ο Σπύρος Μελετζής πέθανε το 2003 στην Αθήνα σε ηλικία 97 ετών.

Βούλα Παπαϊωάννου

Βούλα Παπαϊωάννου (Φωτογράφος)

Γεννήθηκε στην Λαμία το 1898. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Πολυτεχνική Σχολή. Άρχισε την ενασχόλησή της με τη φωτογραφία το 1940-1944. Μετά την κήρυξη του πολέμου φωτογράφισε τη ζωή εκείνων που έμειναν στην πρωτεύουσα. Εργάστηκε για τον Ερυθρό Σταυρό. Διηύθυνε το τμήμα φωτογραφίας της UNRRA (1946-1950). Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (1952). Μια πάθηση των ματιών την ανάγκασε να σταματήσει τη φωτογραφία. Δώρισε το αρχείο των φωτογραφιών της στο Μουσείο Μπενάκη (1978). Πέθανε στην Αθήνα το 1990. Η Βούλα Παπαϊωάννου μυήθηκε στην τέχνη της φωτογραφίας από τον φωτογράφο Πάνο Γεραλή. Στα πρώτα της βήματα ασκήθηκε με επιτυχία σε λήψεις μουσειακών εκθεμάτων, τοπίου και αρχαιοτήτων. Μετά την είσοδο της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και κατά τη γερμανική Κατοχή κατέγραψε τη ζωή του άμαχου πληθυσμού της Αθήνας, αποτυπώνοντας τη φρίκη του πολέμου με τις συγκλονιστικές φωτογραφίες των σκελετωμένων από την πείνα παιδιών. Κατά την περίοδο του εμφυλίου (1947-1949) κατέγραψε τη ρημαγμένη ύπαιθρο, τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων της αλλά και τις προσπάθειες ανασυγκρότησης της χώρας, συνεργαζόμενη με την UNRRA και τις αμερικανικές αποστολές. Μετά το 1950 συμμετείχε με την προσωπική της ματιά, συχνά ως μέλος της ΕΦΕ (Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία), στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής εικόνας της Ελλάδας όπως προβλήθηκε μέσα από τα τουριστικά έντυπα και φωτογραφικά βιβλία. Δύο μάλιστα σημαντικές εκδόσεις από τον ελβετικό οίκο Clairefontaine / Guide du Livre, "La Grece a ciel ouvert" και "Iles Greques", διέδωσαν τις φωτογραφίες της πέρα από τα σύνορα της χώρας μας. Το έργο της, με την κατάθεσή του από την ίδια στο Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη το 1976, είδε πάλι το φως και επανεκτιμήθηκε κυρίως την τελευταία εικοσαετία. (φωτογραφία: 1950, συλλογή Φίλη Αρναούτογλου)

Ηλίας Γ. Προβόπουλος (Φωτογράφος)


Δημήτρης Λέτσιος

Δημήτρης Λέτσιος (Φωτογράφος)

Ο Δημήτρης Λέτσιος (1910-2008) γεννήθηκε στην Ανακασιά Βόλου. Εργάστηκε από μικρή ηλικία στο οικογενειακό αρτοποιείο της οδού Ιωλκού. Η σχέση του με τη φωτογραφία ξεκίνησε το 1934. Αν κι ο φωτογράφος Μπάμπης Μπασδέκης τού έδειξε μερικά από τα μυστικά της φωτογραφίας, κατά βάση υπήρξε αυτοδίδακτος. Στην Κατοχή ήταν επικεφαλής της ΕΠΟΝ Βόλου. Το 1956 ίδρυσε το παράρτημα της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (ΕΦΕ) στο Βόλο, ενώ διετέλεσε και πρόεδρος της Κινηματογραφικής Λέσχης Βόλου. Μαζί με τον Σπύρο Μελετζή, τον Τάκη Τλούπα και τον Κώστα Μπαλάφα, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής φωτογραφίας τεκμηρίωσης που άνθισε λίγο πριν και λίγο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το πρώτο του λεύκωμα, "Δημήτρης Λέτσιος: Φωτογραφίες", εκδόθηκε μόλις τον Δεκέμβριο του 1987 με πρόλογο του ποιητή Γιάννη Φάτση (εκδ. ΄Υψιλον). Ακολούθησαν οι "Γυναίκες της γης", με κείμενα της Μαρούλας Κλιάφα (Κέδρος, 1995), μια σειρά από μικρότερες εκδόσεις, μια σειρά από ημερολόγια των Κοινοτήτων Μακρινίτσας και Στεφανοβίκειου με τίτλους "Κάρλα" (1996), "Κάμπος" (1997), "Μορφές" (1998), "Επαγγέλματα" (1999). Το 2000, η Κοινότητα Μακρινίτσας εξέδωσε το λεύκωμα "Η Μακρινίτσα μέσα από τον φακό του Δημήτρη Λέτσιου" (εκδ. Αίολος). Το 2005, το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, στο οποίο παραχώρησε το αρχείο του, εξέδωσε το τελευταίο εν ζωή βιβλίο του με τίτλο "Δημήτρης Λέτσιος: Οδοιπορία στο φως και τη σκιά της Ελλάδας", σε επιμέλεια Ηρακλή Παπαϊωάννου. Έφυγε από τη ζωή στις 17 Ιανουαρίου 2008, σε ηλικία 98 ετών.

Τάκης Ντάσιος (Φωτογράφος)


Τάκης Ζιώγας (Φωτογράφος)


Κώστας Μπουμπουρής

Κώστας Μπουμπουρής (Συγγραφέας)

Ο Κώστας Μπουμπουρής κατάγεται απ΄ τον Μάραθο Αγράφων Ευρυτανίας, από γονείς γεωργοκτηνοτρόφους. Αστυνομικός Διευθυντής ε.α, πολιτευτής Ευρυτανίας, ασχολήθηκε και ασχολείται ενεργά με τα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου του και τη συγγραφή. Αρθρογραφεί τακτικά στον τοπικό, ημερήσιο και περιοδικό τύπο για τα πολιτικά, ιστορικά και λαογραφικά θέματα. Είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 2005. "Το Κουντρί" (Αφιέρωμα στη μάνα) είναι το έκτο του βιβλίο. Τα προηγούμενα έργα του είναι: "Ο ζωντανός θρύλος των ελληνικών δασών και οι θηρευτές του", 2000, "Κατσαντώνης, εποποιία και θρύλος", 2002, "Τα τρία αγρίμια", 2003, "Το Αγραφιώτικο συναξάρι", 2004, και "Ο Κώστας Μπαλάφας και η Ελλάδα του", 2010.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Τόπος Έκδοσης:
Αθήνα
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Σκληρό εξώφυλλο
Σελίδες:
199
Διαστάσεις:
24x17
Βάρος:
0.519 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση