Ομιλίες που άλλαξαν τον κόσμο: Φιντέλ Κάστρο· Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Ομιλίες που άλλαξαν τον κόσμο: Φιντέλ Κάστρο· Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Fidel Castro

Martin Luther King

Τον Ιούλιο του 1953 ο Φιντέλ Κάστρο, δικηγόρος στην Αβάνα της Κούβας, ηγήθηκε μιας αποτυχημένης εξέγερσης: περίπου 160 αντάρτες επιτέθηκαν στους στρατώνες Μονκάδα, με την ελπίδα ότι θα ενέπνεαν τις μάζες να εξεγερθούν κατά του δικτάτορα Μπατίστα. Ο Κάστρο συνελήφθη και η δίκη του άρχισε στις 21 Σεπτεμβρίου. Λέγεται ότι προετοίμαζε τον λόγο του όλη την προηγούμενη νύχτα. Ενα μείγμα ανθρωπισμού, απλοϊκού σοσιαλίζοντος προοδευτισμού και ιδιότυπου εθνικισμού, ο λόγος του Κάστρο υποστηρίζει την αναγκαιότητα να προσφεύγει κανείς στα όπλα κατά των τυράννων, αντλώντας από την παράδοση της επαναστατικής σκέψης που συναντά κανείς σε στοχαστές από τον Λούθηρο και τον Καλβίνο ώς τον Μοντεσκιέ, τον Ρουσό και τον Λοκ. Ο Κάστρο καταδικάστηκε σε δεκαπενταετή φυλάκιση, αφέθηκε όμως ελεύθερος δύο χρόνια αργότερα και εξορίστηκε. Επέστρεψε στην Κούβα το 1956 με τον αδελφό του, Ραούλ, και τον Τσε Γκεβάρα. Το 1959 μπήκε στην Αβάνα θριαμβευτής. Στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, την 1η Δεκεμβρίου 1955, μια μαύρη γυναίκα ονόματι Ρόζα Παρκς αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό επιβάτη. Συνε-λήφθη για παράβαση των νόμων περί φυλετικού διαχωρισμού. Οι μαύροι ακτιβιστές της πόλης συγκρότησαν το Montgomery Improvement Association (Σύνδεσμος Βελτίωσης του Μοντγκόμερι) για να μποϊκοτάρουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Επέλεξαν για αρχηγό τους τον ευφράδη Βαπτιστή ιερέα της εκκλησίας της λεωφόρου Ντέξτερ, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ τον νεότερο. Ήταν νέος, μορφωμένος, σχετικά σεβαστός και η φήμη του πιθανώς να τον βοηθούσε να βρει νέα θέση, αν έχανε τη δουλειά του λόγω της δράσης του. Στον πρώτο του λόγο ως αρχηγός, ο Κινγκ διακήρυξε: "Δεν έχουμε άλλη επιλογή από τη διαμαρτυρία". Από το 1960 έως το 1965 η επιρροή του Κινγκ ήταν καθοριστική. Η τακτική της ειρηνικής διαμαρτυρίας και η καταδίκη της βίας ως νόμιμου μέσου για την επίτευξη ενός δίκαιου στόχου τον έκαναν δημοφιλή σε μαύρους και λευκούς. Στις 28 Αυγούστου 1963 συγκεντρώθηκαν ειρηνικά 200.000 άνθρωποι στη σκιά του μνημείου Λίνκολν, στην Ουάσινγκτον, για να ακούσουν τα λόγια του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Η κλιμάκωση των κινητοποιήσεων δημιούργησε, όπως ήλπιζε ο Κινγκ, το κατάλληλο έδαφος στην κοινή γνώμη, πράγμα που οδήγησε στην υπογραφή του Νόμου περί Πολιτικών Δικαιωμάτων το 1964. Ο νόμος καθιστούσε παράνομο τον φυλετικό διαχωρισμό στους δημόσιους χώρους και στην αγορά εργασίας. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου απονεμήθηκε στον Κινγκ το Νομπέλ Ειρήνης. Από το 1965 και μετά, η αντίθεση στις απόψεις του Κινγκ έγινε εμφανής στους κόλπους του κινήματος. Απογοητευμένοι από τη βραδύτητα των ουσιαστικών αλλαγών, νέοι και μαχητικοί ηγέτες δεν συμφωνούσαν με την πρακτική της μη βίας και η υποστήριξη προς τον Κινγκ άρχισε να φθίνει. Ο Κινγκ προσπάθησε να συσπειρώσει γύρω του τον κόσμο για ακόμη μία φορά, αλλά δεν πρόλαβε. Στις 4 Απριλίου 1968, στο Μέμφις του Τενεσί, έπεσε νεκρός στο μπαλκόνι του μοτέλ όπου διέμενε. Ο λευκός δολοφόνος του, Τζέιμς Ερλ Ρέι, καταδικάστηκε σε 99 χρόνια κάθειρξη.
Νίκος Μπογιόπουλος

Νίκος Μπογιόπουλος (Μεταφραστής)

Ο Νίκος Μπογιόπουλος γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα και σπούδασε στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Είναι δημοσιογράφος. Εργάζεται στον "Ριζοσπάστη" και έχει συνεργαστεί με ραδιοφωνικούς σταθμούς και περιοδικά.

Ελένη Κεχαγιόγλου

Ελένη Κεχαγιόγλου (Μεταφραστής)

Η Ελένη Κεχαγιόγλου γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1969. Σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Υποψήφια διδάκτωρ του Παν/μίου Αιγαίου, με θέμα "Το θέατρο στην εκπαίδευση", το 2004 ήταν στη συγγραφική ομάδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου γράφοντας για τη Θεατρική Παιδεία στην "Ανάπτυξη των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών". Από το 1997 εργάζεται ως επιμελήτρια κειμένων, ενώ από το 1997 έως το 2001 δίδαξε λογοτεχνία στην Ανώτερη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Το 2003-2004 ήταν υπεύθυνη εκδόσεων του προγράμματος "Εξειδίκευση και Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών" στο Πανεπιστήμιο Αθήνας. Από το 2007 έως το 2010 διηύθυνε τη λογοτεχνική σειρά στις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Μετά την αναστολή λειτουργίας των τελευταίων, διατήρησε από το 2011 έως το 2017 την ευθύνη των ειδικών εκδόσεων στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (ΔΟΛ). Σήμερα εργάζεται ως επιμελήτρια-υπεύθυνη εκδόσεων στις Εκδόσεις Πατάκη. Μεταξύ 2006-2013 δίδαξε επιμέλεια και διόρθωση κειμένων στο Εργαστήρι Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ, έχοντας διδάξει αντίστοιχα σεμινάρια στο ΕΚΕΜΕΛ. Σήμερα διδάσκει στη Σχόλη των Εκδόσεων Πατάκη. Έχει εργαστεί ως παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών (στο Βήμα 99,5 FM και σε σταθμούς των Ιωαννίνων). Κείμενά της έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά ("Διαβάζω", "Index", "The Books΄ Journal", "Ποιητική", κ.ά.) και στο blog πολιτισμού dim/art.

Fidel Castro

Fidel Castro (Συγγραφέας)

Ο Φιντέλ (ή Φιδέλ) Κάστρο, πλήρες όνομα Φιντέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους (Fidel Alejandro Castro Ruz), γεννήθηκε στο Μπιράν της Κούβας στις 13 Αυγούστου 1926. Ο Φιντέλ Κάστρο σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας και για κάποιο χρονικό διάστημα άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Από φοιτητής ακόμα αναμείχτηκε στα επαναστατικά κινήματα εναντίον της δικτατορίας του Μπατίστα. Στην εξέγερση του Σαντιάγκο (26 Ιουλίου 1953) ήταν από τους αρχηγούς στην επίθεση κατά των στρατιωτικών καταυλισμών, συνελήφθη όμως και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 15 ετών. Το 1955 αμνηστεύτηκε και κατέφυγε στις ΗΠΑ. Εκεί προσπάθησε να μυήσει στην επανάσταση τους εξόριστους Κουβανούς. Η αμερικάνικη κυβέρνηση όμως αντέδρασε κι έτσι ο Κάστρο διέφυγε στο Μεξικό. Από κει, με λίγους άντρες, αποβιβάστηκε στην Κούβα (2 Δεκεμβρίου 1956) και ανέβηκε στα βουνά. Το επαναστατικό κίνημα πήρε μεγάλες διαστάσεις και οι αντάρτες, μετά από πολλές επιτυχίες, κατέλαβαν την 1η Ιανουαρίου 1959 την πρωτεύουσα Αβάνα. Ο Μπατίστα απέδρασε από την Κούβα και πρωθυπουργός ανέλαβε ο Φιντέλ Κάστρο (1959), αξίωμα το οποίο διατήρησε ως το 1976. Το 1965 έγινε γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας και το 1976 συγκέντρωσε στο πρόσωπό του τα αξιώματα του προέδρου του κράτους και του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων. Το 1991 επανεκλέχτηκε γενικός γραμματέας του κόμματος και το 1993, 1998 και 2003 το Συμβούλιο των Αντιπροσώπων ανανέωσε για πέντε χρόνια την προεδρική του θητεία. Αναδείχτηκε σε ηγετική μορφή του Τρίτου Κόσμου και ανέπτυξε τους δεσμούς της χώρας του τόσο με αφρικανικές όσο και με ασιατικές χώρες. Το 1975 έστειλε στρατεύματα στην Αγκόλα στο πλευρό του Λαϊκού Κινήματος για την Απελευθέρωση της Αγκόλας και το 1978 στην Αιθιοπία για την αντιμετώπιση της εισβολής της Σομαλίας. Το γεγονός αυτό, καθώς και η βοήθεια που πρόσφερε στους Σαντινίστας της Νικαράγουας το 1979, επιδείνωσε ακόμη περισσότερο τις σχέσεις του με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1991 η ανατροπή των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού και η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης σήμαναν την απαρχή μεγάλων οικονομικών δυσκολιών για την Κούβα και ο Κάστρο αναγκάστηκε να κάνει ορισμένα ανοίγματα προς την κατεύθυνση της φιλελευθεροποίησης της κουβανικής οικονομίας. Τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Λένιν (1961) και το χρυσό μετάλλιο Ζολιό-Κιουρί για την ειρήνη το 1972. Συνέγραψε πολιτικά έργα, τα νεότερα από τα οποία είναι "Οκτωβριανή Επανάσταση" και η "Επανάσταση της Κούβας" (1978), "Φιντέλ" (1987). Ο ηγέτης της Κούβας, Φιδέλ Κάστρο, υποβλήθηκε σε εγχείρηση στο έντερο, στις 31 Ιουλίου 2006 και μεταβίβασε προσωρινά την εξουσία στον αδελφό του, Ραούλ Κάστρο. Στις 19 Φεβρουαρίου του 2008, έπειτα από μισό αιώνα στο τιμόνι της Κούβας, ο Κάστρο ανακοίνωσε την οριστική παραίτησή του. Έφυγε από τη ζωή στην Αβάνα στις 25 Νοεμβρίου 2016, σε ηλικία 90 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Martin Luther King

Martin Luther King (Συγγραφέας)

Γεννήθηκε το 1929 στην Ατλάντα της Γεωργίας με το όνομα Michael King, Jr. Σπούδασε θεολογία στο Κολλέγιο του Μόρχαουζ και στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Γιος του πάστορα Michael King Sr., χειροτονήθηκε και ο ίδιος πάστορας στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα αφού άλλαξαν και οι δύο τα ονόματά τους προς τιμήν του Μαρτίνου Λουθήρου. Ηγήθηκε του Χριστιανικού κινήματος των μαύρων εναντίον των φυλετικών διακρίσεων με εθνικής εμβέλειας καθιστικές διαδηλώσεις, κατά το πρότυπο της μη βίας του Γκάντι. Ο αγώνας του αυτός πολλές φορές είχε ως κατάληξη τη φυλακή. Αγωνίστηκε ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Το 1964 του απενεμήθη το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Δολοφονήθηκε στις 4-4-1968 στο Μέμφις του Τενεσσή.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Τόμος:
1
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Σελίδες:
24
Διαστάσεις:
21χ13
Βάρος:
0.038 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση