Ο Φαμπρίς Μελκιό θεωρείται σήμερα ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Γάλλους θεατρικούς συγγραφείς. Από το 2001 μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευτεί πάνω από τριάντα θεατρικά του έργα, αρκετά από τα οποία έχουν αποσπάσει βραβεία και μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες. Ο αναγνώστης των κειμένων του Μελκιό βρίσκεται συχνά μπροστά σε ένα σχετικά νέο είδος θεατρικής γραφής, το κινηματογραφικό θέατρο. Η επιρροή του κινηματογράφου (και κυρίως του μοντάζ) και της τηλε-πραγματικότητας είναι προφανής και καθοριστική σε αρκετά του έργα. `Το κερί της ζωής μου` (ή `Ο συνένοχος θεατής`), αποτελεί μια καυστική, ανατρεπτική και τολμηρή θεατρική γραφή στην οποία συνδυάζονται στοιχεία ποιητικής κωμωδίας με κάποια στοιχεία τραγωδίας μέσα από έναν έντονα αποδομημένο ελλειπτικό λόγο που σκιαγραφεί εύθραυστες διαταραγμένες συγκρουσιακές συναισθηματικές σχέσεις στις οποίες εμπλέκεται, με άμεσο τρόπο, `ο συνένοχος θεατής`. Η υπόθεση : Ένα συνηθισμένο ζευγάρι στο οποίο ο άντρας είναι ασφαλιστής και η γυναίκα οργανώνει events. Στην επαναλαμβανόμενη και σταδιακά φθίνουσα καθημερινότητά του, θα εισέλθει ένα τρίτο άτομο που θα έρθει να ταράξει κοινωνικούς και θεατρικούς κώδικες. Πρόκειται για έναν άντρα, τον `άλλο άντρα` του έργου, που είναι ερωτευμένος με τον άντρα του ζευγαριού και που αποφασίζει να `κρατήσει το κερί της ζωής τους`, να γίνει δηλαδή ο `εξυπηρετικός` συνένοχος `τρίτος` της σχέσης τους, ζώντας μαζί με το ζευγάρι, στο ίδιο σπίτι, στο ίδιο δωμάτιο, οργανώνοντας-καθορίζοντας τη ζωή τους, τη σκηνική δράση αλλά και τη συμμετοχή του κοινού στη θεατρική πράξη. Θέατρο υψηλού επιπέδου από ένα από τα πιο αγαπημένα παιδιά των Γάλλων κριτικών, κείμενο που, μέσα από ενίοτε ξέφρενους θεατρικούς ρυθμούς, παρασύρει μεταφραστή, αναγνώστη και θεατή σε μονοπάτια παρανοϊκών φαντασιώσεων με έντονα ρεαλιστικά στοιχεία.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Φαμπρίς Μελκιό γεννήθηκε στη Γαλλία το 1972. Από το 1998 άρχισαν να εκδίδονται και να μεταδίδονται από το ραδιόφωνο τα πρώτα του κείμενα για παιδιά ("Les petits melancoliques" ("Οι μικροί μελαγχολικοί") και "Le jardin de Beamont" ("Ο κήπος του Μπεμόν")). Για τα κείμενά του αυτά απέσπασε γαλλικά και διεθνή βραβεία. Από το 2001 δημοσιεύτηκαν πάνω από δεκαπέντε θεατρικά του έργα στις εκδόσεις Arche. Από το 2002 έργα του ανεβαίνουν σε όλη την Γαλλία. Το 2003 η παράσταση του έργου του "Η μοιρασιά του διαβόλου" στο Theatre de la Bastille και στην Comedie de Reims αποσπά το βραβείο καλύτερης παράστασης γαλλικού έργου του Εθνικού Συνδικάτου Κριτικών. Επίσης πρόσφατα του απονεμήθηκε το βραβείο της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων (SACD) για τον καλύτερο νέο συγγραφέα ραδιοφωνικού έργου. Το 2004 ανεβαίνει για πρώτη φορά εκτός Γαλλίας ένα δικό του έργο "Η μοιρασιά του Διαβόλου" στο ΚΘΒΕ σε σκηνοθεσία Πέτρου Σεβαστίκογλου. Τον τελευταίο χρόνο τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν παιχτεί σε χώρες όπως, Ισπανία, Γερμανία, Ελβετία, Χιλή, Ρωσία κλπ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Δημήτρης Φίλιας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε στο Τμήμα Γαλλικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών (1977-1981) και μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris III) του οποίου και ανακηρύχθηκε διδάκτορας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας (1986). Το θέμα της διδακτορικής του διατριβής ήταν: "Δύο επαρχιακοί εφημέριοι στη λογοτεχνία του 20ού αιώνα. Μελέτη του "Ημερολογίου επαρχιακού εφημέριου" του Georges Bernanos και των "Αδερφοφάδων" του Νίκου Καζαντζάκη". Τα τελευταία χρόνια, κινείται τόσο στο χώρο της λογοτεχνικής μετάφρασης όσο και της μελέτης της νεοελληνικής και γαλλικής γλώσσας και λογοτεχνίας. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Πάντειο. Από το Σεπτέμβριο του 1997, συνεργάζεται με το Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
