Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789609538008
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ε.Ι.Ε.). Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
Περιεχόμενα:
- Anthony - Emil N. Tachiaos, "The Bulgarian National Revival of the Eighteenth Century and the Greek World"
Ι. ΤΗΕ ENLIGHTENMENT AND ΤΗΕ FORMATION OF NATIONAL IDENTI TIES
Ι. LES LUMIERES ΕΤ LA FORMATION DES IDENTITES NATIONALES
- Raymond Detrez, "Understanding the Pre-Nationalist Balkans: Ίhe "Romaic" Community"
- Raia Zaimova, "Les images byzantino-bulgares de Peyssonnel (XVIIle siecle) "
- Vassillis Maragos, "Ίhe Nation of Faith: Partenij Ρaνlονic and Aspects of the Orthodox Commonwealth"
- Nadja Danova, "Les anti-Lumieres dans l`espace bulgare"
II. ΤΗΕ IMAGE OF ΤΗΕ BULGARIANS ΙΝ GREEK SCHOLARSHIP
11. L`IMAGE DES BULGARES CHEZ LES INTELLECTUELS GRECS
- Ioannis Koubourlis, "Les Bulgares dans les premiers textes de Constantinos Ρaparroigοpoulos et de Spyridon Zambelios"
- Sophia Matthaiou, "Stephanos Koumanoudis` Perception of the Bulgarins: Convergences with and Divergences from his Contemporaries"
III. ΤΗΕ GRECO-BULGARIAN INTELLECTUAL TRADITION
III. LA TRADITION INTELLECTUELLE GRECO-ΒULGΑRΕ
- Yura Konstantinova, "Myths and Pragmatism in the Political Ideology of Dr Ινan Seliminski"
- Petya Yaneva, "Ίhe Greek Archive of Constantin Fotinov: Lexicαl Peculiarities"
- Serguey Ivanov, "Nineteenth-century Bulgarian Translations οf the Bible"
IV. ΤΗΕ FORMATION OF LITERARY AND ARTISTIC TRADITIONS
IV. LA FORMATION DES TRADITIONS LITTERAIRES ΕΤ ARTISTIQUES
- Nikolay Aretov, "Hellenic Mythology: Usages and Transformations in Bulgarian Literature from the Early Nineteenth Century"
- Cleo Protokhristova, "National Revival, Enlightenment Projects and Attic Tragedy in Bulgaria"
- Roumiana L. Stantcheva, "Petko Slαveykov, Athanasios Christopoulos et Ιa succession des motifs anacreontiques dans Ιa poesie bulgare"
- Stessi Athini, "Ν. S. Piccolos. L`epreuve du litteraire"
- Anna Tabaki, "La formation de Ιa tradition dramαtique au fil du XIXe siecle. Nicolas Piccolos et Demosthene Misitzis"
- Ourania Polycandrioti, "Penelope Delta et Ιa tradition stereotypee des Bulgares dans Ιa itterature pour enfants"
Ο Πασχάλης Μ. Κιτρομηλίδης σπούδασε πολιτικές επιστήμες και νεότερη ιστορία στα Πανεπιστήμια Wesleyan και Harvard των ΗΠΑ. Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Harvard (1979), από το 1980 διδάσκει ιστορία των πολιτικών θεωριών στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου από το 1987 είναι καθηγητής της πολιτικής επιστήμης. Μεταξύ 1980-1995 διετέλεσε διευθυντής του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών και εν συνεχεία γενικός γραμματέας του Δ.Σ. του. Το 2000 εκλέχτηκε διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΙΝΕ/ΕΙΕ).
Η Άννα Ταμπάκη είναι καθηγήτρια θεατρολογίας - ιστορίας του θεάτρου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α. Γεννήθηκε στον Πειραιά. Aπόφοιτος της Eλληνο-Γαλλικής Σχολής "Jeanne d’Arc", πτυχιούχος Ελληνικής και Γαλλικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Aθηνών, συνέχισε ως υπότροφος της Γαλλικής Kυβερνήσεως μεταπτυχιακές σπουδές σε γαλλικά πανεπιστήμια (Universite de Clermont II, νυν Universite Blaise Pascal, Universite Paris Sorbonne-Paris IV) και ειδικεύθηκε στους τομείς της γαλλικής, συγκριτικής, και νεοελληνικής φιλολογίας. Υπήρξε μαθήτρια του Κ. Θ. Δημαρά στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης. Έτυχε επίσης υποτροφίας από το Ίδρυμα "Aλέξανδρος Σ. Ωνάσης". Eίναι διδάκτωρ της Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Παρίσι). Yπήρξε Eρευνήτρια στο Kέντρο, σήμερα Τμήμα Nεοελληνικών Eρευνών του Eθνικού Iδρύματος Eρευνών (1980-2000), όπου συμμετείχε σε πολλά ερευνητικά προγράμματα και σε διακρατικές συνεργασίες. Από το 2000 διατηρεί την ιδιότητα του Φιλοξενούμενου Eρευνητή και για την χρονική περίοδο 1997-2012 ήταν Ε.Υ. του ερευνητικού έργου "Nεοελληνικές Mεταφράσεις".
Δίδαξε ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου (1995-2000) στο Tμήμα Θεατρικών Σπουδών του Παν/μίου Πατρών. Tο 1999 εξελέγη Aναπληρώτρια Kαθηγήτρια στο TΘΣ του Παν/μίου Aθηνών και το 2004 Kαθηγήτρια στο ίδιο Tμήμα. Από το 2007 είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών και από το φθινόπωρο του 2009 ως τον Σεπτέμβριο του 2014 είχε τη Διεύθυνσή του. Το 2015 εξελέγη Πρόεδρος του Τμήματος.
Έχει συνεργαστεί με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) καταρχήν ως κριτική αναγνώστρια στην α? έκδοση της Ιστορίας της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας (2 τ.), και από το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011 συνεργάζεται ως Καθηγήτρια-Σύμβουλος στη θεματική ενότητα: Νεοελληνικό θέατρο (1600-1940) - Κινηματογράφος. Από το 2003 ως την Άνοιξη του 2009, υπήρξε μέλος της Προσωρινής Γενικής Συνέλευσης του TΘΣ (Σχολή Kαλών Tεχνών, Nαύπλιο) του Παν/μίου Πελοποννήσου.
Aσχολείται με θέματα συγκριτικής φιλολογίας, με έμφαση στην ιστορία των ιδεών, στη μελέτη του μεταφραστικού φαινομένου και ειδικότερα στη συγκριτική δραματολογία και την ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου με έμφαση στον 18ο και 19ο αιώνα. Τα τελευταία χρόνια, τα μελετητικά της ενδιαφέροντα αγκαλιάζουν και τον 20ό, με επίκεντρο ζητήματα πρόσληψης και θεατρικής μετάφρασης.
Έχει δημοσιεύσει μόνη ή σε συνεργασία εικοσιτέσσερα (24) αυτοτελή βιβλία (μονογραφίες και συλλογικά έργα) και γύρω στις εκατόν πενήντα (150) εργασίες, βιβλιοκρισίες και δοκίμια σε έγκριτα ελληνικά και διεθνή περιοδικά (Ο Ερανιστής, Ελληνικά, Σύγκριση / Comparaison, Παράβασις / Parabasis, Etudes Balkaniques, Revue des Etudes Sud-Est Europeennes, Synthesis, Neohelicon, Studies on Voltaire and the 18th century, Journal of Modern Greek Studies, κ.ά.), στον ημερήσιο τύπο και σε πολιτιστικά ένθετα (Το Βήμα, Η Καθημερινή, Ελευθεροτυπία).
Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1809, από γονείς θεατρίνους. Πριν κλείσει τα δύο του χρόνια, οι γονείς του πέθαναν, και ο Έντγκαρ βρέθηκε στο Ρίτσμοντ, στο σπίτι του εμπόρου Τζων Άλλαν, που όμως δεν τον υιοθέτησε ποτέ. Οι σχέσεις του με τον πατριό του δεν ήταν ποτέ καλές, αλλά επιδεινώθηκαν όταν ο Άλλαν ανάγκασε τον Έντγκαρ να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει τα έξοδά του. Το 1830 ο Έντγκαρ μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, απ΄ όπου αποπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο προκαλώντας επίτηδες σκάνδαλο για να εκδικηθεί τον πατριό του. Δούλεψε έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα σε διάφορες εφημερίδες του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, για λόγους βιοποριστικούς, αλλά κατακτώντας παράλληλα τη φήμη του έγκυρου κριτικού. "Το Κοράκι και άλλα ποιήματα", που κυκλοφόρησε το 1845, τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς όμως να του ανακουφίσει τη φτώχεια στην οποία είχε ζήσει όλη την ως τότε ζωή του. Το 1836 παντρεύτηκε τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1849, αλκοολικός και οπιομανής κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Αντώνιος - Αιμίλιος Ν. Ταχιάος είναι ομότιμος καθηγητής της Ιστορίας και Γραμματείας των Σλαβικών Εκκλησιών της Θεολογικής Σχολής του ΆΠΘ. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Άκαδημίας Άθηνών και αλλοδαπό μέλος της Σερβικής Άκαδημίας Επιστημών και Τεχνών και της Βουλγαρικής Άκαδημίας Επιστημών, έχει δε τιμηθεί με το Διεθνές Βραβείο της Άκαδημίας της Σλοβακίας. Υπήρξε ιδρυτής και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Σλαβικών Μελετών, διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστή- μιο της Νέας Υόρκης, πρόεδρος του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Άίμου, είναι δε τώρα πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης Πολιτιστικής Κληρονομίας Κυρίλλου και Μεθοδίου. Είναι επίσης επίτιμο μέλος επιστημονικών ιδρυμάτων Ρωσίας και Ουκρανίας και επίτιμος διδάκτωρ τεσσάρων ξένων πανεπιστημιακών σχολών. Έχει ασχοληθεί με θέματα βυζαντινών επιδράσεων στον κό- σμο των Σλάβων και, σε μεγάλο βαθμό, με το έργο των Θεσσαλονικέων φωτιστών των Σλάβων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Περί αυτων έχει κυκλοφορήσει επιστημονική μελέτη του σε τρεις εκδόσεις στην ελληνική, επίσης δε σε μετάφραση στην Νέα Υόρκη, το Μιλάνο, το Βουκουρέστι και σε δύο εκδόσεις στην Ρωσία με τις ευλογίες του πατριάρχη Μόσχας. Έχει πρώτος συντάξει κατάλογο των σλαβικών χειρογράφων της ρωσικής Μονής Άγίου Παντελεήμονος του Άγίου Όρους. Άπό το 1971 διευθύνει την ξενόγλωσση διεθνούς συνεργασίας επετηρίδα Cyrillomethodianum. Το ευρύ επιστημονικό έργο του περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό δημοσιευμάτων σε ελληνική, γαλλική, αγγλική, ρωσική, σερβική και ιταλική γλώσσα, τα οποία όλα φωτίζουν πτυχές της ιστορίας μεταφύτευσης και μεταβίβασης στους Σλάβους αξιών της ελληνικής παράδοσης.
