Ιπποκράτης (Συγγραφέας)

Ο Ιπποκράτης γεννήθηκε στην Κω το 460 π.Χ. Κατά την παράδοση, οι ρίζες της γενιάς του έφταναν έως τον Ασκληπιό και τον Ηρακλή. Οι προγονοί του ήταν βασιλείς, άρχοντες και ιερείς-ιατροί. Ο πατέρας του ήταν γιατρός και ο Ιπποκράτης αναφέρεται από τον Πλάτωνα επίσης ως γιατρός διάσημος. Κατά την εξάσκηση του επαγγέλματός του βρέθηκε στην Αθήνα, στη Θάσο και στη μακεδονική βασιλική Αυλή. Αν και καμία από τις 60 σωζόμενες μελέτες των ιατρικών σχολών της Κω και της Κνίδου δεν φαίνεται με βεβαιότητα να έχει γραφτεί από αυτόν, ο Ιπποκράτης θεωρείται ο ιδρυτής της ιατρικής ως εμπειρικής επιστήμης που στηρίζεται σε αμερόληπτη παρατήρηση και περιγραφή των συμπτωμάτων των ασθενειών και σε μία κριτική διαγνωστική, χωρίς δεισιδαιμονίες. Η ιστορική σημασία της ιπποκρατικής ιατρικής για την εποχή μας σχετίζεται ελάχιστα με συγκεκριμένες θεραπευτικές πρακτικές, αλλά πολύ περισσότερο, αφενός με τη συνειδητή απομάκρυνση από θεϊκές και μαγικές αντιλήψεις για την ασθένεια και την ίαση και αφετέρου με την τοποθέτηση της ιατρικής δραστηριότητας κάτω από μία ηθική επιταγή υπευθυνότητας. Ο "όρκος του Ιπποκράτη", με τον οποίο καθομολογείται η εξάσκηση του ιατρικού επαγγέλματος πάνω σε ηθική βάση, φαίνεται να έχει μεταγενέστερη προέλευση και να μην προέρχεται από τον ίδιο. Άσκησε την Ιατρική αρχικά στη γενέτειρά του και στη συνέχεια περιόδευσε σε πολλά μέρη. Πέθανε στη Θεσσαλία σε βαθύ γήρας, περίπου 90 ετών. Ο Ιπποκράτης αποτελεί τομή στην ιστορία της Ιατρικής. Με αυτόν ανοίγει η εποχή της `επιστημονικής Ιατρικής`, όπως νοείται ο όρος επιστήμη σήμερα. Συνδυάζει τις δύο πηγές της γνώσης (την αίσθησιν και την διανόησιν), αξιοποιεί την εμπειρία και τον ορθό λόγο και προσαρμόζει τη θεραπευτική του στον συγκεκριμένο ασθενή, τον οποίο αντιμετωπίζει ως ψυχοσωματική ολότητα. Η διδασκαλία και το έργο του διακρίνονται από τον ηθικό χαρακτήρα τους, τη μεγαλοφυΐα των συλλήψεων και το επιστημονικό δαιμόνιο στην ιατρική πράξη. Ο ακραιφνής επιστημονικός χαρακτήρας του έργου του επιβεβαιώνεται απόλυτα και από τη σύγχρονη Ιατρική.