Όταν διάβασα την υπόθεση των Βακχών, συνειδητοποίησα ότι δεν είχα ξαναδιαβάσει πιο άγρια, πιο σκληρή, πιο ροκ υπόθεση στη ζωή μου. Αίμα, τόσο αίμα που μέχρι και ξεριζωμένα ανθρώπινα μέλη επί σκηνής να συναρμολογούνται. Πάντα πίστευα ότι ο μελοποιημένος λόγος, εκτός από την ψυχαγωγική του διάσταση, διαθέτει και μια άλλη, άκρως εκπαιδευτική δύναμη, τέτοια, που, αν τη Χημεία ή τα Μαθηματικά τα διδασκόμασταν τραγουδιστά, τώρα θα ξέραμε και Χημεία και Μαθηματικά.
Το να μετατρέψω τον αρχαίο λόγο του Ευριπίδη σε έμμετρο στίχο για σημερινό τραγούδι, θα μπορούσε να είναι έως και μια πράξη βέβηλη, ίσως και να έχρηζε άμεσης επέμβασης εισαγγελέα. Το ότι τα αγνόησα όλα αυτά και προχώρησα στην προσαρμογή των Βακχών σε λιμπρέττο, έπαιξε ρόλο, το γεγονός ότι ήμουνα είκοσι χρονών, δεν είχα καμία, ούτε φιλό-, ούτε -λογική διάθεση, η κεντρική φιλοσοφία των Βακχών που μου φώναζε `ακολούθα την καρδιά σου και μέθυσε το ορθολογιστικό μυαλό σου`, όπως επίσης και ο Ζαμπέτας που είχε πει ότι `στίχος είναι Σου Ξου Μου`. Η μόνη διαφορά που έχουν αυτές οι Βάκχες από τις άλλες Βάκχες, είναι ότι αυτές είναι φτιαγμένες για να τραγουδηθούν. Και χαρά μου θα είναι να τις ακούσω να άδονται εν είδει σουξέ, και στις εκκλησίες, και στα σκυλάδικα, ανεξιθρήσκως πως.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Ευρυπίδης (480-406 π.Χ.) καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. Παρακολούθησε τις διδασκαλίες του Αναξαγόρα, του Πρόδικου και του Πρωταγόρα, και συνδέθηκε φιλικά με τον Σωκράτη. Για πρώτη φορά πήρε μέρος σε δραματικό αγώνα το 455 π.Χ., και από τότε δίδασκε τακτικά μέχρι τον θάνατό του.
Άνθρωπος μάλλον εσωστρεφής και αυστηρός, δεν ευτύχησε στην προσωπική ζωή του. Κατά τα τελευταία χρόνια του εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, προσκαλεσμένος από τον βασιλιά Αρχέλαο, και εκεί πέθανε.
Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο από σκηνής φιλόσοφος, απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεωτερισμοί του, στη μορφή των έργων του και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά άλλα αποσπασματικά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Δημήτρης Βενιζέλος γεννήθηκε στη Χαλκίδα το Μάρτιο του 1959. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία, στην αρχή ως χειριστής κατευθυνόμενων βλημάτων και στη συνέχεια ως δημοσιογράφος τηλεόρασης στην εκπομπή για τον στρατό.
Έγραψε στίχους για τραγούδια, με πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά το "Έγκλημα", που παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ της Ιθάκης. Στη δισκογραφία κυκλοφόρησαν σε στίχους τα έργα του: "Κοντινό πλάνο", "Νύχτα κι άλλη νύχτα", "Φωτεινές επιγραφές", "Η νύχτα το απαιτεί", κ.α., τα περισσότερα σε συνεργασία με τον συνθέτη Δημήτρη Λέκκα.
Έγραψε και σκηνοθέτησε ραδιοφωνικές εκπομπές για το Δεύτερο Πρόγραμμα, δούλεψε σε εκπομπές του ΣΚΑΪ για τρία χρόνια, συνεργάστηκε με τον Γ. Κιμούλη σε δύο επιθεωρήσεις για το Θέατρο Παρκ, έγραψε σήριαλ.
Σε συνεργασία με σχολεία και ερασιτέχνες έγραψε και σκηνοθέτησε τις παραστάσεις: "Χαλκίδα, πατρίδα μου, τελεία τζι αρ", "Τι συνάντησε ο εξωγήινος", "Τερατίνι".
