Αυτή είναι η ιστορία μιας δεκατριάχρονης πόρνης. Η δική μου ιστορία. Δεν ήταν εύκολο να τη γράψω. Δε θα είναι εύκολο να τη διαβάσετε. Θα πρέπει να αποφασίσετε τώρα αν θα την αγνοήσετε ή αν θα θελήσετε να ανακαλύψετε την αλήθεια. Από τη στιγμή που θα αρχίσετε να τη διαβάζετε, θα πρέπει να έχετε το κουράγιο να την ακούσετε μέχρι το τέλος, όπως βρήκα κι εγώ το κουράγιο να περάσω όσα σας αφηγούμαι. Ήμουν παιδί και όλοι με αποκαλούσαν `κούκλα`. Χαμογελούσα συνεχώς και τα μάτια μου έλαμπαν. `Άννα, είσαι τόσο όμορφη, σαν κούκλα`, μου έλεγαν όλοι κι εγώ τους πίστευα. Ήμουν δεκατριών όταν με βίασαν για πρώτη φορά. Αυτό συνεχίστηκε για τρία χρόνια, μέχρι που πήγα στην αστυνομία. Και τότε η ζωή μου έγινε εφιάλτης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]