Σαν θεία εικόνα, η ποίηση προβάλει μπροστά μας,
χαροποιεί τη σκέψη μας κι ευφραίνει την καρδιά μας.
Την ψυχή μας στολίζει φαιδρά και τα αισθήματά μας σηκώνει
ψηλά, για να ρεμβάζουνε. Τα θεία, το φως και τα μεγαλεία.
Τη φύση τη θαυμάζει και μελωδικούς ύμνους της αραδιάζει,
και με άμετρο ενθουσιασμό τους οπαδούς της σκεπάζει.
Τη φαντασία μας ανυψώνει, ψηλά στους ουρανούς
και την αγάπη μας στολίζει μ` ευγένεια και τρόπους απλούς.
Τα φρονήματα των καλών ανθρώπων τα γαλουχίζει
και την αρετή καλλιεργεί, την αγαλλίαση απλώνει
και κάνει τη ζωή μας χαρωπή.
Τα θεσπέσια διανοήματα της ποίησης την αλήθεια
κηρύττουν ηχηρά και τη μόρφωση των ανθρώπων
λαμπρύνουν με δόξα κι αρχοντιά.
Ο Πολίτης Παναγιώτης του Δημητρίου γεννήθηκε το 1929 στο Ραυτόπουλο Μεσσηνίας. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στο Ραυτόπουλο και στο Γυμνάσιο της Κυπαρισσίας, κατετάγη στις αρχές Απριλίου 1951 στο Σώμα της Χωροφυλακής. Εφοίτησε πρώτα στη Σχολή οπλιτών Χωροφυλακής στη Ρόδο και κατόπιν εισιτηρίων εξετάσεων εισήχθη στο Β΄ Τμήμα της Σχολής Υπενωμοταρχών και απεφοίτησε αυτής ευδοκίμως στα τέλη του Ιουνίου 1952 και ονομάστηκε Υπενωμοτάρχης. Μετά υπηρέτησε ως Διοικητής (Αστυνόμος) α) στο Σταθμό Χωροφυλακής Χώρας Γορτυνίας Αρκαδίας και β) στο Σταθμό Χωροφυλακής Καλαμπακίου Δράμας. Κατόπιν υπηρέτησε διαδοχικά στα Επιτελεία των Διοικήσεων Χωρ/κής Δράμας και Κηφισίας. Από τα τέλη Σεπτεμβρίου 1958 υπηρέτησε στο Κέντρο Αλλοδαπών Στερεάς Ελλάδας στο Π. Ψυχικό Αττικής. Προήχθη εις τον βαθμό του Ενωμοτάρχου κατόπιν προαγωγικών εξετάσεων στα τέλη του Οκτωβρίου 1958. Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας απελύθη από το Σώμα της Χωροφυλακής στα τέλη Απριλίου 1968, για καθαρά πολιτικούς και μόνο λόγους.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
