Ο Τάσος Μακράτος διαλέγεται ποιητικά με τον εθνικό μας ποιητή και με τον `Ύμνο εις την ελευθερίαν`, σε ομόλογη σχέση με τον ρωμαλέο αγώνα των μεσολογγιτών της Επανάστασης για την προάσπιση της ελευθερίας τους και της ανθρώπινης υπόστασής τους. Με το έργο του αυτό, ο Τάσος Μακράτος ξαναπιάνει τον νήμα της αγωνιστικής, κοινωνικής, επαναστατικής συνιστώσας της ποίησής του, αυτής των νεανικών του χρόνων, που είχε εκφρασθεί με τον `Υπαίτιο` και τον `Προλετάριο`. Μέσα στο επικό κλίμα αυτού του ποιήματος-ποταμού των 1.301 στίχων, στο οποίο οι αγωνιστές -τα `Παιδιά της Ελευθερίας`, όπως αποκαλούνται- συνεχίζουν την παράδοση ηρωισμού και αυτοθυσίας των προγόνων τους στον Μαραθώνα και τις Θερμοπύλες, υπεισέρχονται και σκηνές λυρισμού, όπου τα συναισθήματα αγάπης, νοσταλγίας, απώλειας, θλίψης και χαράς, έρχονται σαν χάδι, ενίοτε αδρό, να αγγίξουν τις σκληρές μέχρι ωμότητας μάχες και θανάτους, το αναβλύζον αίμα και το πολύπαθο χώμα. Το έργο περιλαμβάνει δύο μέρη, στο πρώτο απεικονίζονται τα εντός και τα επί των τειχών, η αντίσταση των Ελεύθερων Πολιορκημένων, στο δεύτερο προβάλλεται η Έξοδος, που πραγματοποιείται πριν το ξημέρωμα της Κυριακής των Βαΐων του 1826.
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
Ο Τάσος Μακράτος (λογοτεχνικό όνομα του Τάσου Μακρόπουλου) γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Την περίοδο 1985-86 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές νεοελληνικής και βυζαντινής φιλολογίας στο Παρίσι. Σήμερα, παράλληλα με τη λογοτεχνική του δραστηριότητα (συγγραφή, δημοσιεύσεις σε περιοδικά και εφημερίδες), ως φιλόλογος-ερευνητής ασχολείται με έρευνα πάνω σε κείμενα νεοελληνικής, βυζαντινής και γαλλικής μεσαιωνικής λογοτεχνίας (Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών). Γράφει ποίηση από πολύ μικρός και έχει μεγάλο σε έκταση ανέκδοτο υλικό. Μετά τα πρώιμα έργα του "Ο Υπαίτιος" και "Ο Προλετάριος", βραβεύεται για ποίημα του "Ειρηνοβόλο Σπέρμα" (Γιορτή Νεολαίας 1977) και μετέχει στη συλλογική έκδοση "Εικοσιοχτώ ποιητές" (1980). Το φθινόπωρο του 1982 ταξιδεύει και παραμένει επί 3μηνο στη Νέα Υόρκη, όπου το έργο του παρουσιάζεται στο "Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού" και στο Ελληνικό Ραδιόφωνο (WEVD) Νέας Υόρκης. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα αρχίζει να γράφει τους "Μυστικούς Έρωτες" και αρχές του 1984 δημοσιεύονται οι "Μυστικοί Έρωτες Ι, Ερωτιάζειν" και "Μυστικοί Έρωτες ΙΙ, Ερωμένες Ημέρες", όπου κυριαρχεί η διαλεκτική σχέση έρωτα-ερωτισμού και επανάστασης και ο ερωτικός υπαρξισμός. Ύστερα από τη διαμονή του και τα μεταπτυχιακά στο Παρίσι (1985-86), ο Τάσος Μακράτος μελετά επισταμένως, τα χρόνια 1986-94, έργα της Βυζαντινής και της Γαλλικής Μεσαιωνικής Λογοτεχνίας (μελέτες και μεταφράσεις ανέκδοτες έως τώρα). Το 1996 βραβεύεται με το α΄ βραβείο ποίησης από την Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών της Ρώμης για το ποίημα του "Γυναίκες εσαεί". Την περίοδο 1998-2002 συνεχίζει τη συγγραφή της σειράς των "Μυστικών Ερώτων", μέρος των οποίων δημοσιεύεται στο παρόν βιβλίο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
