Ένα θέατρο που ενοχλεί, απωθεί, ξεσηκώνει, αγανακτεί χαστουκίζοντας τον καθωσπρεπισμό, την υποκρισία, και την αποστεωμένη ηθική. Εκφράζεται μ` ένα τελείως προσωπικό ύφος, που παραπέμπει στο σουρεαλισμό, το θέατρο που παραλόγου και την αισθητική των κόμικς.
Ο Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Είναι αριστούχος διδάκτωρ του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (υπότροφος ΙΚΥ), κριτικός θεάτρου, μεταφραστής και καθηγητής γαλλικών. Εκπονεί, από το 2016, μεταδιδακτορική έρευνα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, με θέμα "Το γαλλόφωνο θέατρο στην ελληνική σκηνή του 21ου αιώνα".
Κείμενά του δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά, εφημερίδες, και διαδικτυακές σελίδες που σχετίζονται με το θέατρο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μεταφράσεις του γαλλόφωνων θεατρικών έργων έχουν εκδοθεί και παρουσιαστεί από ελληνικούς θιάσους. Είναι μέλος του Κέντρου Σημειολογίας του Θεάτρου και της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού Θεατρογραφίες.
Ο Ανδρέας Στάικος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Έχει γράψει και σκηνοθετήσει πολλά θεατρικά κείμενα: Δαίδαλος (1971), Κλυταιμνήστρα (1974), Καρακορούμ (1989), 1843 (1990), Το μικρό δακτυλάκι της Ολυμπιάδος (1992), Φτερά στρουθοκαμήλου (1994), Το μήλον της Μήλου (1996), Η αυλαία πέφτει (1999). Έργα του έχουν ανέβει στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και το Παρίσι. Έχει ασχοληθεί συστηματικά με τη μετάφραση έργων συγγραφέων του γαλλικού 18ου και 19ου αι., όπως οι Λακλό, Μαριβώ, Μυσσέ, Μολιέρος, Λαμπίς.
Πολυσχιδής και αμφιλεγόμενος καλλιτέχνης, ο Copi, ψευδώνυμο του Raul Damonte Botana, γεννήθηκε στο Buenos Aires το 1939 και πέθανε στο Παρίσι, όπου έμεινε και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, το1987. Στα Ισπανικά "Copi" είναι το υποκοριστικό του "copo de nieve" που θα πει "νιφάδα χιονιού".
Στην Ελλάδα το όνομα του Copi εμφανίζεται κυρίως στα μεταφρασμένα κόμικς που δημοσίευαν τα περιοδικά των εκδόσεων "Βαβέλ" και "Παρά Πέντε" ενώ παραμένει σχεδόν άγνωστος ως θεατρικός συγγραφέας. Από το 1961 που εγκαταστάθηκε στο Παρίσι γίνεται διάσημος σε όλο τον κόσμο ως δημιουργός κόμικς και ιδιαίτερα μέσα από τις ιστορίες της "Καθιστής Γυναίκας" ("La Femme Assise") που δημοσιεύονταν στο περιοδικό Le Nouvel Observatuer.
Έχει συνεργαστεί με έντυπα όπως τα "Tia Vicenta", "Quatro Patas", "Twenty", "Bizzare", "Hara Kiri", και "Charlie Hebdo" ενώ έχει υπογράψει και μια σειρά διηγημάτων ("Le Bal des folles", "La vie est un tango" και άλλα). Με το θέατρο καταπιάνεται πρώτα ως ηθοποιός και στη συνέχεια ως θεατρικός συγγραφέας. Αλησμόνητες θα μείνουν οι ερμηνείες του στις "Δούλες" του Ζενέ και στους μονολόγους που έγραψε ο ίδιος "Loretta Strong και Le Frigo".
Ο κομικογράφος Copi αφήνει πίσω του γύρω στα 15 θεατρικά κείμενα, νουβέλες και μυθιστορήματα, μεγάλο αριθμό κόμικς και λίγη ποίηση. Τα θεατρικά έργα του ανεβαίνουν στο Παρίσι από διάσημους σκηνοθέτες (Jorge Lavelli, Alfredo Arias, Jerome Savary) και ερμηνεύονται από σπουδαίους ηθοποιούς (Maria Casares, Pierre Clementi). Έχει μεταφραστεί και παιχτεί σε πολλές χώρες.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
