Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789609317108
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Σε αυτό τον τόμο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα μια ολοκληρωμένη επιστημονική μελέτη πάνω στο ζήτημα των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου σε τρεις ομάδες, συνολικά 150 παιδιών, φυλακισμένων μητέρων τα χρόνια του εμφυλίου πολέμου. Πρόκειται για τη μετάφραση στα ελληνικά της διδακτορικής διατριβής της παιδοψυχιάτρου Μ. Νταλιάνη-Καραμπατζάκη: "Παιδιά στη δίνη του εμφυλίου πολέμου 1946-49, σημερινοί ενήλικες". Διαχρονική μελέτη για τα παιδιά που έμειναν στη φυλακή με τις κρατούμενες μητέρες τους. Δημοσιεύτηκε στα αγγλικά στη Σουηδία το 1994. Περιλαμβάνει επίσης τα εισαγωγικά κείμενα των Ι. Τσιάντη, Τ. Σακελλαρόπουλου και Δ.Πλουμπίδη, καθώς και κείμενα του Δ. Νταλιάνη, συζύγου της συγγραφέως, και του καθηγητή Ρ. Α. Rydelius για τις συνθήκες της συλλογής των στοιχείων και της εκπόνησης της διατριβής.
Η μελέτη αφορά στη μακροχρόνια κοινωνική πορεία και την κατάσταση της υγείας 150 παιδιών διωκόμενων οικογενειών. Πολλά από τα παιδιά κάτω των δύο ετών έζησαν στη φυλακή με τις μητέρες τους. Η Μαντώ Νταλιάνη, κρατούμενη και η ίδια στις φυλακές Αβέρωφ το 1949-50, συνάντησε εκεί κάποια από αυτά. Τη δεκαετία του 1980 αναζήτησε αυτά τα παιδιά σε ηλικία 35-45 ετών, τους επιζώντες γονείς τους, αλλά και τις ή τους συζύγους τους. Με δομημένα ερωτηματολόγια και μαγνητοφωνημένες συνεντεύξεις κατέγραψε την πορεία τους στη ζωή και τα προβλήματα που συνάντησαν. Διαπίστωσε ότι, αντίθετα με ό,τι περίμενε αρχικά, πολλά από αυτά τα παιδιά είχαν μια ομαλή κοινωνική και επαγγελματική ζωή, παρά τους πολλαπλούς ψυχο-τραυματισμούς της παιδικής τους ηλικίας. Αυτό αποδόθηκε στη δράση ατομικών και συλλογικών προστατευτικών παραγόντων, που περιγράφονται σε διάφορα κεφάλαια του βιβλίου. Τα αποτελέσματα της έρευνας σε κοινωνικό επίπεδο, αλλά και σε ό,τι αφορά τη σωματική και την ψυχική υγεία των συμμετεχόντων παρουσιάζονται τόσο σε συγκεντρωτικούς πίνακες, όσο και στην αναλυτική περιγραφή 57 περιπτώσεων, που καλύπτονται με ψευδώνυμα, ώστε να αποφευχθεί η αναγνώριση των προσώπων.
Ο Δημήτρης Ν. Πλουμπίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, επικεφαλής του Κέντρου Κοινοτικής Ψυχικής Υγιεινής Βύρωνα-Καισαριανής. Το συγγραφικό και ερευνητικό έργο του στρέφεται γύρω από την ιστορία της ψυχιατρικής, της ψυχανάλυσης και της ψυχοπαθολογίας, την άσκηση της ψυχιατρικής μέσα στον κοινωνικό ιστό, και την ψυχο-κοινωνική αποκατάσταση των ασθενών.
Ο Γιάννης Τσιάντης είναι αναπληρωτής καθηγητής παιδοψυχιατρικής, διευθυντής της παιδοψυχιατρικής κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο νοσοκομείο Παίδων "Αγία Σοφία", πρόεδρος και ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας Παιδιού και Εφήβου και πρόεδρος του τμήματος ψυχοθεραπείας της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Παιδικής και Εφηβικής Ψυχιατρικής. Τα τρέχοντα ερευνητικά ενδιαφέροντά του είναι η πρόληψη και προαγωγή της ψυχοκοινωνικής υγείας των βρεφών και νηπίων μέσω των υπηρεσιών της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και η εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας.
Η Μαντώ Νταλιάνη-Καραμπατζάκη γεννήθηκε το 1920 στο χωριό Πελαδάρι, στην περιοχή της Προύσας. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή η οικογένεια Καραμπατζάκη εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1925 μετακόμισε στην Έδεσσα και στη συνέχεια ξανά στη Θεσσαλονίκη.
Το 1938 άρχισε τις σπουδές της στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Εργαζόταν και σπούδαζε. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη διάρκεια της κατοχής.
Το 1945 παντρεύτηκε το γιατρό Δημήτρη Νταλιάνη. Ήταν και οι δύο μέλη των αντιστασιακών οργανώσεωντου Ε.Α.Μ.
Από το 1947 άρχισε ως άμισθη ιατρός την ειδικότητα της παιδιατρικής στο νοσοκομείο "Αγία Σοφία", ενώ ο Δ. Νταλιάνης βρισκόταν εξόριστος στην Ικαρία.
Το 1949 συνελήφθη και πέρασε δύο χρόνια στην φυλακή Αβέρωφ ως υπόδικη και τελικά απελευθερώθηκε χωρίς να δικαστεί.
Κατά τη διάρκεια της φυλάκισης της μετείχε στην ομάδα κρατουμένων επιστημόνων και εκπαιδευτικών, που φρόντιζε τα ανήλικα παιδιά φυλακισμένων μητέρων, πολιτικών κρατουμένων. Αυτά αποτέλεσαν ένα πρώτο πυρήνα, που
της επέτρεψαν να συλλάβει αργότερα την ιδέα της μελέτης για την μακροχρόνια εξέλιξη των παιδιών φυλακισμένων μητέρων, τα χρόνια του εμφυλίου πολέμου.
Το 1955 η οικογένεια Νταλιάνη αναχώρησε για την Αγγλία, όπου η Μαντώ εργάστηκε σε παιδοψυχιατρικές και νευρολογικές κλινικές.
Το 1961 η οικογένεια Νταλιάνη εγκαταστάθηκε στη Σουηδία.
Από το 1962 άρχισε να εργάζεται στην παιδοψυχιατρική κλινική του Ινστιτούτου Κarolinska, στη Στοκχόλμη. Έλαβε την ειδικότητα της παιδοψυχιάτρου το 1965.
Διορίστηκε ως προϊσταμένη γιατρός στα εξωτερικά παιδοψυχιατρικά ιατρεία της περιοχής Soderteljer και στη συνέχεια οργάνωσε τα εξωτερικά ιατρεία στην περιοχή Marsta, όπου παρέμεινε ως τη συνταξιοδότηση της.
Τη δεκαετία του 1980 εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή, πραγματοποιώντας πολλά και επίπονα ταξίδια στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, ώστε να συλλέξει τις απαραίτητες μαρτυρίες. Την ελληνική μετάφραση της διατριβής της δημοσιεύουμε σε αυτό τον τόμο.
Η Μαντώ Νταλιάνη-Καραμπατζάκη πέθανε στη Στοκχόλμη το 1996.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
