Τις τελευταίες δεκαετίες, η παγκόσμια κοινότητα γεύτηκε τους καρπούς της διαρκούς εξέλιξης σε όλους τους επιστημονικούς κλάδους. Η εξέλιξη της ιατρικής ακολούθησε την εξέλιξη των άλλων κοινωνικών επιστημών, καθώς ανακαλύφθηκαν νέες και εξελιγμένες μορφές πρόληψης, θεραπείας, αποκατάστασης, και νέα φαρμακευτικά σκευάσματα, για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής χιλιάδων ανθρώπων με την παροχή αποτελεσματικών υπηρεσιών Υγείας. Όπως και οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση, οι οργανισμοί Υγείας αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της στενότητας πόρων. Ουσιαστικά, δηλαδή, τα ιατρεία, τα νοσοκομεία, τα κέντρα Υγείας και οι κλινικές κατανέμουν σε εναλλακτικές χρήσεις τους περιορισμένους συντελεστές παραγωγής που διαθέτουν, προσφέροντας υπηρεσίες Υγείας σε ένα συνεχώς αυξανόμενο αριθμό ασθενών, που επιζητά ποιοτικές υπηρεσίες με μικρό κόστος. Για να αντεπεξέλθουν, οι οργανισμοί Υγείας επιβάλλεται να αφομοιώσουν και να εφαρμόσουν παραδοσιακές και σύγχρονες θεωρίες οργάνωσης, καθώς και αρχές αποδοτικότητας και ποιότητας. Τα θέματα αυτά θίγονται στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας -το οποίο αποτελεί το δεύτερο από δύο τόμους- και εξετάζει τις παραδοσιακές αρχές και τις σύγχρονες τάσεις Οργάνωσης και Διοίκησης και τις εφαρμογές τους στους οργανισμούς Υγείας, και ορίζει τις έννοιες και τις διαστάσεις της αποδοτικότητας και της ποιότητας των υπηρεσιών Υγείας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]