Ξεκινώντας από τον Πειραιά κατά μήκος της φαληρικής ακτής, μέχρι τη Βούλα, θα διαπιστώσετε ότι σχεδόν πουθενά η ακτή δεν έχει την φυσική της διαμόρφωση. Υπάρχει μόνο στο Παλαιό Φάληρο μια μικρή περιοχή, από τον Φλοίσβο μέχρι τον Μπάτη, όπου τα κύματα συνεχίζουν να προσβάλουν το φυσικό έδαφος και όχι ανθρώπινα έργα. Το τμήμα αυτό διαφύλαξε ο δήμος Π. Φαλήρου με πολύ κόπο, υπέρ του περιπάτου των δημοτών και δεν το έδωσε στα τραπεζοκαθίσματα, στα τροχοφόρα, στις επιχειρήσεις, στην "αξιοποίηση". Όλη η υπόλοιπη παραλία έχει αλλοιωθεί ανεπανόρθωτα από την αρχική της μορφή. Η αλλοίωση αυτή έγινε διαδοχικά, κατά φάσεις, μετά την δεκαετία του ΄50. Στην περιοχή του δήμου Αλίμου οι μεγάλες αλλαγές στην ακτή έγιναν κυρίως την δεκαετία του ΄70. Το τι υπήρχε εκεί προηγουμένως το θυμούνται σήμερα μόνο οι παλαιότεροι. Οι αλλαγές ήταν τόσο μεγάλες, ώστε δεν αρκεί να παραθέσει κανείς παλιές φωτογραφίες, σε ένα φωτογραφικό άλμπουμ της περιοχής. Χρειάζονται πολλές επεξηγήσεις για την διαδοχή των έργων και το ανθρώπινο περιβάλλον μέσα στο οποίο επιτελέστηκαν αυτές οι αλλαγές. Προτίμησα λοιπόν να γράψω μια ευρύτερη ιστορία της παραλίας με μικρές επεξηγηματικές φωτογραφίες, παρά να παραθέσω μεγάλες φωτογραφίες με ένα μικρό κείμενο που κανείς δεν θα μπει στον κόπο να αναγνώσει. [...] (από την εισαγωγή του συγγραφέα)
Ο Κωνσταντίνος Πικρός γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα, αλλά έζησε πάντα στο Καλαμάκι (Άλιμος). Σπούδασε στο ΕΜΠ μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος και υπήρξε μελετητής κυρίως σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις.
Ασχολήθηκε από παιδί με την θάλασσα, κυρίως με την ιστιοπλοΐα. Υπήρξε πρώτος εκπαιδευτής των τότε νεοϊδρυθέντων ιστιοπλοϊκών τμημάτων του Ν.Ο.Καλαμακίου (1971) και του Ν.Ο.Αλίμου (1982).
Από το 1962 ασχολήθηκε και με την ανεμοπορία, από το 1970 με την διοίκησή της και από το 1975 με την εκπαίδευση ανεμοπόρων, από την οποία απεσύρθη το 2002 μετά από 2.500 εκπαιδευτικές πτήσεις. Δεν ασχολήθηκε με αγώνες και επιδείξεις.
Το ενδιαφέρον του για μελέτη της ειδικής μετεωρολογίας των αεραθλημάτων, είχε σαν αποτέλεσμα να διδάσκει συστηματικά μετεωρολογία (από το 1976) σε αεραθλητές και σε ιστιοπλόους.
Υπήρξε συνεργάτης πολλών περιοδικών του αέρα και της θάλασσας. Το 1983 ανέλαβε αρχισυντάκτης της τότε εφημερίδας της Εθνικής Αερολέσχης, από δε το 1986 εκδίδει συνεχώς το περιοδικό δελτίο "Αεραθλητισμός".
Συγγράμματά του είναι:
"Η αεροναυπηγική των ελαφρών αεροσκαφών " (1971)
"Εγκόλπιον ανεμοπόρου" (Πρώτη έκδοση 1972, ανετυπώθη το 1981)
"Εγκόλπιον μετεωρολογίας" (Πρώτη έκδοση 1972, ανατυπώσεις 1984, 1988, 1991)
"Εκπαίδευση ιστιοπλόων δι΄ "Όπτιμιστ" (1973)
"Εγκόλπιο ναυτιλίας" ( 1979)
"Αεροπορικά σπορ" (1980)
"Ιστιοπλοΐα απομυθοποιημένη" (Πρώτη έκδοση 1987, επανέκδοση 1999)
"Εκπαιδεύοντας ανεμοπόρους" (1991)
"Μετεωρολογία αερο-ναυτική" (Πρώτη έκδοση 1993, ανατύπωση 1999)
"Ο Φλαντανελάς" (1997, μερική εκτύπωση)
"Hellenic Soaring Archive" (CD) (1999)
"Εγκόλπιο εκπαιδευτή ανεμοπορίας" (2001)
"Ο Φλαντανελάς" (2001, ολοκληρωμένη έκδοση)
"Ο Ζευς και τα ανατολικά όρια της Δύσεων", (2008)
Εργασίες του στο διαδίκτυο:
"Hellenic Soaring Archive": www.paragliding.gr/gliding/
"The sea-breeze in Greece": www.paragliding.gr/pikros/map.html
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
