Αλέκος Φασιανός (Ζωγράφος)

Ο Αλέκος Φασιανός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών και ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. (1956-1960, εργαστήριο Γ. Μόραλη). Αγάπησε και μελέτησε την αρχαία ελληνική αγγειογραφία και τη βυζαντινή εικονογραφία. Παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας στην Ecole des beaux-arts του Παρισιού, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης (1962-1964), κοντά στους Clairin και Dayez. Το 1966 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, ενώ από το 1974 ζει και εργάζεται μεταξύ Παρισιού και Αθήνας. Από το 1959, χρονιά της πρώτης ατομικής του παρουσίασης στην Αθήνα, έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από εβδομήντα ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Παρίσι, Μόναχο, Τόκυο, Αμβούργο, Ζυρίχη, Μιλάνο, Βηρυτό, Στοκχόλμη, Λονδίνο κ.ά. Συμμετείχε επανειλημμένα σε ομαδικές εκθέσεις και γνωστές διεθνείς διοργανώσεις ανά την υφήλιο. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι: Salon comparaisons (Παρίσι 1970), Biennale του Sao Paulo (1971) και Βενετίας (1972), Graphics Biennale του Baden-Baden (1985) κ.ά. Ο Φασιανός ασχολήθηκε επίσης με τη χαρακτική, το σχεδιασμό αφισών, καθώς και τη σκηνογραφία, συνεργαζόμενος κυρίως με το Εθνικό Θέατρο Αθηνών ("Αμερική" του Κάφκα, 1975, "Ελένη" του Ευριπίδη, 1976, "Όρνιθες" του Αριστοφάνη, 1978 κ.ά.). Ανέλαβε την εικονογράφηση αρκετών βιβλίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, γνωστών ποιητών και συγγραφέων. Ξεχωρίζουν τα ονόματα των Ο. Ελύτη, L. Aragon, G. Apollinaire, Κ. Ταχτσή, Κ. Καβάφη, Α. Εμπειρίκου, Γ. Ρίτσου, Β. Βασιλικού κ.ά. Έργα του κοσμούν επίσης ειδικές εκδόσεις τέχνης, όπως λευκώματα με θέμα αρχιτεκτονικά τοπία, όψεις πόλεων κ.λπ. Έχει επίσης εκδώσει και δικά του κείμενα, πεζά και ποιητικά. Για το σύνολο της δουλειάς του έχουν γυριστεί τέσσερα φιλμς για την ελληνική και τη γαλλική τηλεόραση, ενώ κυκλοφορούν μονογραφίες που αναφέρονται στην εικαστική παραγωγή του.

Παναγιώτης Τέτσης (Ζωγράφος)

Ο Παναγιώτης Τέτσης, ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους που διαμόρφωσαν την ελληνική μεταπολεμική ζωγραφική, γεννήθηκε στην Ύδρα το 1925. Το 1940 παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής, ενώ την ίδια χρονιά γνωρίζει τους "πραγματικούς του δασκάλους", τον Πικιώνη και τον Χατζηκυριάκο - Γκίκα. Το 1943 σπουδάζει ζωγραφική στο προπαρασκευαστικό τμήμα της "Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών" στην Αθήνα, κοντά στους Δ. Μπισκίνη και Π. Μαθιόπουλο. Ακολουθεί εισαγωγή του στα εργαστήρια της Σχολής, κοντά στον Κ. Παρθένη, απ΄ όπου αποφοίτησε το 1949. Μέλος της ομάδας Αρμός Α και αργότερα της ομάδας Αρμός Β, το 1951 διορίστηκε επιμελητής στην έδρα του ελεύθερου σχεδίου με καθηγητή τον Χατζηκυριάκο - Γκίκα στην Ανώτατη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Από το 1953 έως το 1956, ο Π. Τέτσης εγκαθίσταται στο Παρίσι, με υποτροφία του ΙΚΥ. Εκεί, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού διδάσκεται την τέχνη της χαλκογραφίας. Από το 1958 έως το 1976 διδάσκει στο Ελεύθερο Σπουδαστήριο Καλών Τεχνών (γνωστή αργότερα ως "Σχολή Βακαλό"), ενώ παράλληλα (έως το 1962) διδάσκει ελεύθερο σχέδιο στη "Σχολή Σχεδιαστών του Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου". Το 1958 το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Τέχνης τον εκλέγει μεταξύ Ελλήνων υποψηφίων, για το διεθνές βραβείο του Μουσείου Γκουνγκενχάιμ, όπου και εκτίθεται το έργο του. Ακολουθεί (1962) το Βραβείο Κριτικών για το έργο "Το Ναυπηγείο", ενώ το 1970 ορίζεται εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Μπιενάλε Βενετίας. Λόγω των ειδικών πολιτικών συνθηκών αρνείται τη συμμετοχή. Το 1976 εκλέγεται καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, στο Γ΄ Εργαστήριο Ζωγραφικής, όπου διδάσκει έως το 1991. Το 1989 η σύγκλητος τον εκλέγει πρύτανη του Ιδρύματος και το 1993 εκλέγεται ακαδημαϊκός. Είχε λάβει μέρος σε διεθνείς εκθέσεις ως εκπρόσωπος της Ελλάδας. Είχε παρουσιάσει έργα του σε 90 ατομικές και σε πάρα πολλές θεματικές - ομαδικές εκθέσεις. Έφυγε από τη ζωή στις 5 Μαρτίου 2016, σε ηλικία 91 ετών.

Δημοσθένης Κοκκινίδης (Ζωγράφος)

Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 12 Οκτωβρίου 1929. Για δύο χρόνια φοίτησε στην τότε Ανωτάτη Εμπορική Σχολή. Από το 1952 μέχρι το 1957 σπουδάζει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Ακολουθεί δίμηνη παραμονή του στο Άγιο Όρος (1958), όπου μελετά βυζαντινούς εικονογραφημένους κώδικες. Παίρνει διετή υποτροφία από την ιταλική κυβέρνηση (1958). Από το 1959 μέχρι το 1961 είναι υπεύθυνος του καλλιτεχνικού τμήματος του νεοϊδρυθέντος Εθνικού Οργανισμού Ελληνικής Χειροτεχνίας. Κατά τη δεκαετία του ʼ60, παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολείται με το design για βιοποριστικούς λόγους. Σχεδιάζει αντικείμενα για την εγχώρια και τη διεθνή αγορά. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας τέχνης α» (1961-67) και της «Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση μέσω της Τέχνης» (1976-81). Το 1975 γίνεται μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.). Το 1976 εκλέγεται καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Διετέλεσε πρύτανης της Α.Σ.Κ.Τ. την περίοδο 1979-82. Από το 1981 έως το 1983 ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου της Αθήνας. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης από το 1995 και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας από το 1997. Έχει πραγματοποιήσει 23 ατομικές εκθέσεις, από τις οποίες οι 14 παρουσιάστηκαν στην περιοχή της Αθήνας.

Γιώργος Μαυροΐδης (Ζωγράφος)

Γιώργος Μαυροΐδης (1912-2003). Ο πατέρας του ήταν από την Κύπρο, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Η μητέρα του από τη Λευκάδα. Μετά στην Αθήνα σπούδασε νομικά κι έζησε τον πόλεμο και την κατοχή. Το 1946 παντρεύτηκε στην Αλεξάνδρεια την Αλεξάνδρα Θωμαΐδη και γέννησαν μια κόρη. Το 1947-1959 υπηρέτησε στη διπλωματική υπηρεσία κι έζησε στη Γαλλία (1950-52) και στην Ιταλία (1957-58). Μεταξύ 1959-1982 διετέλεσε καθηγητής της ζωγραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και ήταν ο πρώτος της πρύτανης. Πάντα ασχολήθηκε με τη ζωγραφική· παράλληλα εξέδωσε διηγήματα -"Καθρέφτες" (Ίκαρος, 1947), και τα τελευταία χρόνια της ζωής του ποιήματα -"Το κρυφό" (1989), "Το γιοφύρι " (1990), "Μέσα ποταμός" (Καστανιώτης, 1993), "Ίσαμε πού;" (Άγρα, 1995), "Το μακρινό ταξίδι" (Άγρα, 2003).

Γιάννης Κόττης (Ζωγράφος)

Ο Γιάννης Κόττης γεννήθηκε στο Κοκκώνι Κορινθίας το 1949. Σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. με καθηγητές τον Γιάννη Μόραλη και τον Νίκο Νικολάου. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα σκηνογραφίας. Το 1979 με υποτροφία της Α.Σ.Κ.Τ. πήγε στο Παρίσι και παρακολούθησε μαθήματα στην Beaux-Arts για τρία χρόνια. Συνεργάζεται από το 1980 με την Γκαλερί Ζουμπουλάκη και την Γκαλερί Samy Kinge στο Παρίσι. Εξέθεσε στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Δουνκέρνης στο Salon de Monttouge στο Πολιτιστικό Κέντρο Bretigny Sur Orge, στην Bienale Αλεξάνδρειας, στην Bienale Νέων Καλλιτεχνών στην Cagne Sur Mer. Ακόμη εξέθεσε στην Γκαλερί Επίκεντρο στην Πάτρα, στην Γκαλερί Cour 21 στη Νάντη, στην Γκαλερί Anne-Marie de Sacy στο Παρίσι και στις Γκαλερί Art Forum και ZM της Θεσσαλονίκης.

Χρόνης Μπότσογλου (Ζωγράφος)

Ο Χρόνης Μπότσογλου γεννήθηκε το 1941 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και την Ecole Superieure des Beaux-Arts στο Παρίσι. Το 1989 εκλέχτηκε καθηγητής ζωγραφικής στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθήνας. Εκτός από τη ζωγραφική, έχει ασχοληθεί με τη χαρακτική και τη γλυπτική. Έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από είκοσι ατομικές εκθέσεις των έργων του και έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από πενήντα ομαδικές στις σημαντικότερες πόλεις της Ελλάδας. Επίσης, έργα του έχουν εκτεθεί στη Γαλλία, στη Βραζιλία, στη Γερμανία, στην Ιταλία, στο Βέλγιο, στη Σουηδία, στην Ιρλανδία, στη Γιουγκοσλαβία, στην Κύπρο, στην Ισπανία, στο Ισραήλ. Από το 1964 συμμετέχει σε διάφορες καλλιτεχνικές και πολιτικές ομάδες, ως συμπλήρωμα της καλλιτεχνικής δράσης. Παράλληλα, έχει γράψει κείμενα για την τέχνη σε περιοδικά και εφημερίδες, τα οποία συγκεντρώθηκαν σε δύο βιβλία: "Ημερολόγια ταξίδια", εκδόσεις Γαβριηλίδη, 1994, και "Ψευτοδοκίμια", εκδόσεις Καστανιώτη, 2000. Επίσης, έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Σπουδή στο μαύρο" εκδόσεις Περίτεχνον, 1998.

Παύλος Σάμιος (Ζωγράφος)

Γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα, και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με δασκάλους τον Ν. Νικολάου και Ι. Μόραλη. Έχει παρουσιάσει τα έργα του σε 23 ατομικές εκθέσεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Παρίσι, Λονδίνο κ.α.) και έχει επίσης λάβει μέρος σε πολλές και σημαντικές ομαδικές. Έργα του βρίσκονται σε Μουσεία και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Νίκος Κεσσανλής (Ζωγράφος)

Ο Νίκος Κεσσανλής (Θεσσαλονίκη 1930 - Αθήνα 2004), ασυμβίβαστος και επαναστάτης μέχρι το τέλος, μέτοχος των εξελίξεων στην Ευρώπη από τη δεκαετία του 1950, ανανέωσε τον ελληνικό εικαστικό λόγο. Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων σχεδόν δεκαετιών παρουσίας του στο καλλιτεχνικό προσκήνιο, ο Κεσσανλής έχει στο ενεργητικό του περισσότερες από 30 ατομικές εκθέσεις στην Ευρώπη και την Ελλάδα και πολυάριθμες συμμετοχές σε σημαντικές διεθνείς εκδηλώσεις. Το 1959 του απονεμήθηκε το βραβείο Modigliani, ενώ το 1961 βραβεύτηκε με τιμητικό έπαινο στη Biennale του Sao Paulo και με τον σημαντικό ευρωπαϊκό τίτλο Premio Lissone. Το πρώτο βραβείο απέσπασε επίσης το 1997 στη Γαλλία από το Conseil regional, στο Salon de Montrouge, ενώ υπήρξε και ένας από τους θεμελιωτές της μηχανικής τέχνης Mec-art, ενώ κατάφερε να λύσει το κτιριακό πρόβλημα της Σχολής Καλών Τεχνών, κατά τη θητεία του ως πρύτανης.

Σάββας Χαρατσίδης (Ζωγράφος)

Σαράντης Καραβούζης (Ζωγράφος)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε το 1959-1963 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο εργαστήριο του Ι. Μόραλη. Πήρε υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. (1965-1966). Το 1967-1968 συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole Nationale des Beaux Arts του Παρισιού με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης. Συνεχίζει τις θεωρητικές σπουδές στην Ecole du Louvre έως το 1974. Το 1984 επιτροπή κριτικών τέχνης και συγγραφέων στο Παρίσι του απονέμει το βραβείο Drouant Cartier για το σύνολο του έργου του. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επίσης τρεις αναδρομικές στην Δημ. Πινακοθήκη της Ρόδου, στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και στη Δημοτική Πινακοθήκη της Πάτρας. Έχει συνεργαστεί επίσης με τις γκαλερί του Παρισιού Blondel, Sculptures και Art et Patrimoine. Έργα του βρίσκονται σε πολλά μουσεία, πινακοθήκες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Δανιήλ (Ζωγράφος)

Έλληνας εικαστικός (γεν. 1924).

Γιώργος Κουζούνης (Ζωγράφος)

Δημήτρης Περδικίδης (Ζωγράφος)

Έλληνας ζωγράφος (1922-1989).

Τάσος Χριστάκης (Ζωγράφος)

Ο Τάσος Χριστάκης γεννήθηκε στην Ανατολική Ιωαννίνων το 1947. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας. Εκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, όπου και δίδαξε για δυο χρόνια (1980-1982). Από το 1983 εως το 1990 διδάσκει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας ως Ειδικός Επιστήμων, ενώ το 1995 εκλέγεται Επίκουρος Καθηγητής και το 1999 Καθηγητής. Το 2004 αναλαμβάνει τη διεύθυνση του Μεταπτυχιακού Εικαστικών Τεχνών στην ΑΣΚΤ. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε 5 ομαδικές εκθέσεις, στην Αθήνα, στο Ελσίνκι και στην Κοπεγχάγη. Έργα του έχουν παρουσιαστεί επίσης σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα (Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Ανδρο), στη Βοστώνη, στο Στρασβούργο, στη Σεβίλλη (EXPO 92), στο Tel Aviv Museum of Art και πρόσφατα στο Capital Museum of China, συμμετέχοντας στην έκθεση «Κλασικές μνήμες στη Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη». Εργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, στο Μουσείο Φρυσίρα και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Λίνα Τσίκουτα - Δεϊμέζη (Επιμέλεια)

Philip Ramp (Μεταφραστής)