Οι άνθρωποι σήμερα τείνουν να πιστεύουν - και δικαίως - ότι η ευτυχία είναι ένα φυσικό δικαίωμα για κάθε άνθρωπο. Όμως δεν υπήρχε πάντα αυτή η αντίληψη. Στην Αρχαία Ελλάδα για παράδειγμα, η ευτυχία ήταν απόλυτα ταυτισμένη με την Αρετή. Για τους Ρωμαίους αργότερα, σήμαινε Πλούτο και Εύνοια των Θεών. Για τους Χριστιανούς που κυριάρχησαν για τους μετέπειτα αιώνες ήταν συνώνυμη με τον Θεό. Στον Μεσαίωνα ευτυχής ήταν όποιος στερείτο και υπέφερε στο όνομα του Χριστού, ενώ κατά την Αναγέννηση και αφού ήρθαν στο φως θαμμένοι ως τότε θησαυροί του αρχαίου πνεύματος, η ευτυχία άρχισε πλέον να ξεφεύγει από το θρησκευτικό της πλαίσιο. . . Οι Διαφωτιστές την ταύτισαν με τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ στην Αμερική των Θεμελιωτών Πατέρων του Αμερικανικού Λαού ταυτίστηκε πλήρως με την ιδιοκτησία και την απόκτηση χρήματος. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Η Νατάσσα Χασιώτη MA, (UniversityofSurrey, UK) είναι κριτικός και ιστορικός χορού. Ξεκίνησε την επαγγελματική της σταδιοδρομία το 1992. Εργάστηκε σε πολλά περιοδικά, εφημερίδες, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση: Το Βήμα, Ταχυδρόμος, AthensΝews, Ημερησία, Αυγή, Elle, Votre Beaute, Faqpress, Ballet/Tanz, DanceTheatre Journal, Danza & Danza, Seven X, ΝΕΤ, Εν Λευκώ κ.ά. Διδάσκει από το 2000 Ιστορία Χορού στο Επαγγελματικό Τμήμα της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης. Έχει μεταφράσει 11 βιβλία -ανάμεσα σ' αυτά, τα Ημερολογιακά Τετράδια -του Vaslav Nijinsky. Τα θέματα που την ενδιαφέρουν είναι η εκπαίδευση και οι νέες τεχνολογίες, ο χορός και η πολιτική, ζητήματα έμφυλης ταυτότητας, ψυχανάλυση και η ποπ κουλτούρα. Έχει στο ενεργητικό της ένα ντοκυμανταίρ για τον Σύγχρονο Χορό στην Ελλάδα (ΝΕΤ 2001), ενώ το video-dance "Lois & Clark" παρουσιάστηκε στην πλατφόρμα νέας χορογραφίας στο PACT-Zollverein (2004). Ένα δεύτερο video με τίτλο "Thesplendourandtheblaze" (2006) έχει θέμα γυναίκες-δολοφόνους από το αρχαίο Ελληνικό δράμα. Έχει εκπροσωπήσει τη χώρα της σε πολλές σημαντικές διεθνείς εκδηλώσεις (Γερμανία, Βέλγιο, Σιγκαπούρη, Καναδάς, Ιρλανδία, Ιαπωνία, Πολωνία κ.α.). Έχει δώσει διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, και έχει διδάξει σε πολλά επιμορφωτικά σεμινάρια, όπως το πρόγραμμα επιμόρφωσης ενηλίκων του Κολλεγίου Αθηνών (1996). Υπήρξε μέλος της επιτροπής επιχορηγήσεων και βραβείων χορού του ΥΠΠΟ (1997-2004), αντιπρόεδρος της WorldDanceAlliance (2002-2006) και Πρόεδρος του Σωματείου Φίλων της ΚΣΟΤ (2001-2005/ 2012- ). Είναι μέλος της επιτροπής για τις Επαγγελματικές Σχολές Χορού του ΥΠΠΟ (2012- ).
Ο Ντάριν Μακ Μάχον σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας, του Μπέρκλεϊ και του Γέηλ, απ΄ όπου και έλαβε το διδακτορικό του το 1997. Είναι συγγραφέας του βιβλίου "Εχθροί του Διαφωτισμού: Ο Γαλλικός Αντι-Διαφωτισμός και η Δημιουργία της Μοντερνικότητας". Υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Κολούμπια, Γέηλ και Νέας Υόρκης, ενώ σήμερα διδάσκει στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Φλόριδας. Έχει γράψει έως τώρα πάνω από είκοσι άρθρα για την ευρωπαϊκή και την αμερικανική ιστορία, για περιοδικά όπως τα: "The Wall Street Journal", "The Boston Globe", και "Daedalus".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
