Δυο αγόρια κι ένα κορίτσι μεγαλώνουν στην Αθήνα. Από το 1960 έως το τέλος του αιώνα. Το τέταρτο πρόσωπο, ο Χρόνος, μεγαλώνει μαζί τους. Σκιαγραφεί τις επιθυμίες τους. Τρεις ψυχές και μία διάρκεια σε μια χώρα που ωριμάζει, αλλοιώνεται, ξεχνάει. Οι δύο άντρες ανακαλύπτουν την εγγαστριμυθία που έχει λαλιά οράματος. Κηρήθρα του έρωτα. Η κοπέλα γονιμοποιεί. Αναδύεται. Πετάει. Ο Χρόνος προπορεύεται. Συμπάσχει. Κοκαλώνει. Τέσσερις ευχές. Σαράντα χρόνια Ελλάδα. Σαράντα χρόνια ονειροκρίτης. Σαράντα χρόνια «Με το δισάκι μου στον ώμο για το δρόμο». Η ιστορία μιας γενιάς; Το τέλος των «γενεών», των εποχών, της διαδοχής, της λογικής. Επιστημονική φαντασία; Επιστημονική φαντασία της πραγματικότητας του παραλογισμού. Μεταλλαγμένη ονείρωξη. Στο τέλος ενός αιώνα που δε θυμάται τον έρωτα, το δάκρυ, τη συγγνώμη. Η αποκάλυψη δε μεταδίδεται. Συμβαίνει. Κρυφά. Σιωπηλά.
Παύλος Θ. Κάγιος (Συγγραφέας)
Ο Παύλος Θ. Κάγιος γεννήθηκε το 1953 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου. Το πρώτο του διήγημα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Κάλβος" το 1971. Από το 1984 μέχρι και σήμερα εργάζεται στο πολιτιστικό ρεπορτάζ της εφημερίδας "Τα Νέα".
Το 1995 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα, "Και ξαφνικά χιόνισε χρόνια" και το 2000 το δεύτερο, "Σε είδα να ΄σαι αόρατος" (Εκδόσεις Καστανιώτη και τα δύο). Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Δεν υπάρχει ελευθερία μακριά σου" (2004) και "Και με κλειστά μάτια θα βλέπω" (2009).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
