Όταν ο Σκοτ Χιούλερ άρχισε να διαβάζει την «Οδύσσεια», μαγεύτηκε κυριολεκτικά από τον ήρωά της και τις περιπέτειές του. Ένιωσε βαθιά συμπόνια για τον Οδυσσέα, που πάλεψε τόσα χρόνια με θεούς και δαίμονες για να γυρίσει στο σπίτι του, στη γυναίκα του. Ξεκίνησε λοιπόν και αυτός, στα σαράντα τέσσερά του χρόνια, τη δική του οδύσσεια - να περπατήσει στα χνάρια του Οδυσσέα, από την Τροία ως την Ιθάκη. (. . .) Το «Ταξίδι στη σκιά του Οδυσσέα» είναι η αφήγηση δύο ταξιδιών, ενός αρχαίου (της μεγαλύτερης επικής περιπέτειας που γράφτηκε ποτέ) κι ενός σύγχρονου (των αναμνήσεων ενός ανθρώπου που ξανάζησε αυτή την περιπέτεια), και μας αποκαλύπτει ότι η «Οδύσσεια» μπορεί να μας διδάξει να γίνουμε καλύτεροι δάσκαλοι, καλύτεροι γονείς, καλύτεροι άνθρωποι.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]