Τα βιογραφικά προλεγόμενα του κ. Β. Νικολόπουλου στο Πόθοι κάτω από τις λεύκες, ο κριτικός πρόλογος του κ. Αιμ. Χουρμούζιου στο Πέρα απ` τον ορίζοντα και το δικό μου σημείωμα στο Παράξενο Ιντερμέτζο δίνουν αρκετές πληροφορίες για τη ζωή του μεγάλου Αμερικανού δραματουργού και για το έργο του στις γενικές του γραμμές. Αρκετές δηλαδή, αν λογαριάσουμε την αναγκαστικά περιορισμένη έκταση που κατέχουν οι τέτοιοι πρόλογοι, πάντως όμως τόσες, ώστε να κατατοπίζουν το μελετητή του έργου του Ο`Νηλ και να κάνουν περιττή την παροχή ιστορικοβιογραφικών στοιχείων στα προλεγόμενα της Άννας Κρίστι, εκτός από κείνα που αφορούν το προκείμενο μόνον δράμα, το δεύτερο του Ο`Νηλ που πήρε το βραβείο Pulitzer.
Κατά το υπόλοιπό του, το σημείωμα τούτο θ` αφιερωθεί στην ιστορία του μεγάλου αυτού θεατρικού βραβείου και στην επίδραση που είχε στο σύγχρονο αμερικανικό θέατρο. Εκτός από το γενικό, έχει και ειδικώτερο ενδιαφέρον το θέμα τούτο, γιατί ο δραματογράφος που μας απασχολεί βραβεύθηκε τρεις φορές με το περίφημο αυτό βραβείο.
Η Άννα Κρίστι γράφτηκε στα 1920, πρωτοπαίχτηκε στο Θέατρο Vanderbilt της Νέας Υόρκης στις 2 του Νοέμβρη 1921 και πήρε το βραβείο Pulitzer της θεατρικής χρονιάς 1921-1922. [...]
Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας, από τους πλέον σημαντικούς του εικοστού αιώνα, ο οποίος τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1936) και τέσσερις φορές με το βραβείο Πούλιτζερ για τα έργα: "Beyond the horizon" (1920), "Anna Christie" (1922), "Strange Interlude" (1928), "Long day΄s journey into night" (1957).
Τρίτος γιος του Τζέιμς Ο΄ Νηλ, διάσημου ηθοποιού της εποχής, και της Έλλα Κουίνλαν, γεννήθηκε σε ξενοδοχείο του Μπροντγουέι και έζησε τραυματικά παιδικά χρόνια, γεγονός που επηρέασε τόσο την προσωπική του ζωή όσο και το έργο του.
Εισήχθη στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, αποβλήθηκε και δεν επέστρεψε ποτέ. Εργάστηκε ως κλητήρας στη Νέα Υόρκη, έφυγε ως χρυσοθήρας στην Ονδούρα και ταξίδεψε ως ναύτης με εμπορικά πλοία, αποκομίζοντας γνώσεις και παρατηρήσεις ιδιαίτερα χρήσιμες στη σκιαγράφηση των ηρώων του. Αποφασισμένος να αφοσιωθεί στη συγγραφή θεατρικών έργων, εγκατέλειψε την περιπλάνηση και παρακολούθησε τα σχετικά μαθήματα που πρόσφερε το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
Το σύνολο του έργου του κατατάσσεται σε τρεις περιόδους: στην πρώιμη ρεαλιστική περίοδο, με διακριτές τις εμπειρίες από την προσωπική του περιπλάνηση· στην εξπρεσιονιστική, που αρχίζει το 1920, με διακριτές τις επιρροές του συγγραφέα από ιδέες φιλοσοφικές του Νίτσε, ψυχαναλυτικές του Φρόυντ και του Γιούγκ, και δραματουργικές του Στρίντμπεργκ· και, τέλος, στην ώριμη ρεαλιστική περίοδο, με βαθιές επιρροές από τους Έλληνες τραγικούς. Τα έργα της τελευταίας περιόδου, διαποτισμένα από την τραγική αίσθηση της ζωής και την τραγικότητα της ζωής του ίδιου του συγγραφέα, συνιστούν, σύμφωνα με τους κριτικούς, τα μεγάλα έργα του μεγαλύτερου Αμερικανού δραματουργού.
Στο ελληνικό κοινό τα μεγάλα έργα του Ο΄ Νηλ έγιναν γνωστά, κυρίως, με την Κατίνα Παξινού και τον Αλέξη Μινωτή, όπως ακριβώς και το "Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα" ("Long day΄s journey into night").
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
