"Φεύγουμε απ΄ την ερειπωμένη πόλη όσο μπορούμε πιο γρήγορα. [...] Η πόλις είναι κατεστραμμένη· εδώ κι εκεί καίονται σπίτια. Κάτοικοι δεν υπάρχουν· μόνο μια γυναίκα με ξέπλεκα μαλλιά και μάτια αγριεμένα μάς κάνει νεύμα πως θέλει να φάγη. Καθώς της ρίχνουμε δυο κονσέρβες, ακούμε να φωνάζη από πίσω μας, "ο Θεός να δώση να πάτε πίσω στις μανάδες σας, παλληκάρια μου!" Και ξανακάθεται μέσα στα ερείπια, αυτή ο μόνος ζωντανός άνθρωπος που είδαμε στην Λάρισα. [...] Η πρωτεύουσα της Θεσσαλίας ξεψυχά μέσα στις φλόγες και στο σίδερο. Αντίστασις δεν υπάρχει. Μαθαίνουμε ότι τα σερβικά αντιαεροπορικά τηλεβόλα που είχαν σταλή να υπερασπίσουν την πόλη έχουν σιγήσει από ημερών ελλείψει πυρομαχικών του διαμετρήματός των. [...] Το καραβάνι προχωρεί πολύ σιγά και με συνεχείς στάσεις διότι οι δρόμοι είναι κατεστραμμένοι. Παντού τα ίχνη της καταστροφής. Καμένα αυτοκίνητα, κατεστραμμένο υλικό, άταφα πτώματα. [...] Μου φαίνεται ότι έτσι για πείσμα στην ασχήμια του πολέμου η φετεινή άνοιξη απεφάσισε να φανή πιο όμορφη από κάθε άλλη χρονιά. Τ΄ αγριολούλουδα μου θυμίζουν κάτι άλλα αγριολούλουδα απ΄ τον κόσμο της ειρήνης. [...]"
Το "Ημερολόγιο" του Γεωργίου Φυλακτόπουλου αναφέρεται στους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο του 1941, οπότε κλήθηκε να υπηρετήσει ως έφεδρος της κλάσεως 1925. Την 10η Απριλίου, λίγες μέρες μετά την επίθεση της Γερμανίας εναντίον της Ελλάδας, αναχώρησε από την Αθήνα ως διερμηνέας για το στρατηγείο των βρετανικών δυνάμεων στη Βόρεια Ελλάδα και συνδέθηκε με την VI Αυστραλιανή Μεραρχία. Έχει ήδη αρχίσει η άτακτη υποχώρηση των ελληνικών μονάδων της Στρατιάς Κεντρικής Μακεδονίας. Ο Φυλακτόπουλος παρακολουθεί όλη την κατάρρευση του μετώπου. Στη μαρτυρία του νεαρού ανθυπολοχαγού, χωρίς επιτήδευση ή διάθεση λογοτεχνική, παρελαύνουν εικόνες Αποκάλυψης και φρίκης: βομβαρδισμοί, φωτιές, πτώματα, άτακτος στρατός που υποχωρεί, διάλυση, και κάποια ερωτηματικά. Με σύντομες καταγραφές, χωρίς ειδικά σχόλια, περιγράφονται η φρίκη, οι ασταμάτητοι αεροπορικοί βομβαρδισμοί, προδοσίες ντόπιων χωρικών και βοσκών, παράπονα για λεηλασίες χωριών από Έλληνες φαντάρους που επιστρέφουν διαλυμένοι απ΄ το μέτωπο, οι απορίες για τις σποραδικές πληροφορίες που έρχονταν από την Αθήνα για την αυτοκτονία του πρωθυπουργού Κορυζή και την ανάθεση στον Κοτζιά του σχηματισμού φιλογερμανικής κυβέρνησης, η ηρωική στάση των Αυστραλών στρατιωτών που πολεμούν μακριά απ΄ τον τόπο τους.
Στις 25 Απριλίου ο Φυλακτόπουλος φτάνει από την Ελευσίνα στην Ομόνοια. Αποστρατεύεται στις 26. Στις 27 Απριλίου τα γερμανικά στρατεύματα εισέρχονται στην Αθήνα.
Γεώργιος Σ. Φυλακτόπουλος (Συγγραφέας)
Ο Γεώργιος Φυλακτόπουλος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1905 και υπήρξε καθηγητής και διευθυντικό στέλεχος του Κολλεγίου Αθηνών. Απεφοίτησε από τη Ροβέρτειο Σχολή της Κωνσταντινούπολης και τα πανεπιστήμια Columbia και Harvard των ΗΠΑ. Νυμφέφθηκε την Ισμήνη το γένος Αντωνίου το 1936 και απέκτησε δύο παιδιά.
Στο Κολλέγιο Αθηνών πραγματοποίησε σημαντική και μακρόχρονη (1932-1970) σταδιοδρομία και συνεργάστηκε με τον Homer Davis στην επεξεργασία και την εφαρμογή πρωτοποριακών εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων κατά την δεκαετία του 1930. Στο Κολλέγιο Αθηνών υπηρέτησε με την τριπλή ιδιότητα του Διευθυντή του Οικοτροφείου, του καθηγητή ψυχολογίας, και του Προέδρου του Εκπαιδευτικού Συμβουλίου. Αποχώρησε από τη Διεύθυνση του Οικοτροφείου του Κολλεγίου Αθηνών τον Αύγουστο του 1970, ύστερα από υπηρεσία τριάντα οκτώ ετών. Το Κολλέγιο Αθηνών, αναγνωρίζοντας τα 40 περίπου χρόνια πολύτιμης προσφοράς του, ίδρυσε το 1991, προς τιμή του την "Ακαδημαϊκή Έδρα Γεώργιος Φυλακτόπουλος" και έδωσε το όνομά του σε υποτροφία του ιδρύματος. Ο Γεώργιος Φυλακτόπουλος διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αμερικανικού πανεπιστημιακού προγράμματος College Year in Athens Inc.
Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε στο Μακεδονικό Μέτωπο. Κατά την περίοδο της Κατοχής πρωτοστάτησε στον αγώνα για την επιβίωση του Κολλεγίου, στον οποίο αναφέρεται και το έργο του "Αναμνήσεις ενός Αυτόπτη Μάρτυρα : Η Γερμανική Κατοχή του Κολλεγίου Αθηνών" (Memoirs of a Witness : The German Occupation of Athens College), 1991.
Μετά την απελευθέρωση στρατεύθηκε εκ νέου και υπηρέτησε με τον βαθμό του Λοχαγού στο Γενικό Επιτελείο. Με την ιδιότητα αυτή έλαβε μέρος ως μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη της Ειρήνης στο Παρίσι το 1946, στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Βαλκάνια το 1947-48, και στη Διάσκεψη των Χωρών του Σχεδίου Μάρσαλ στο Παρίσι το 1948.
Το συγγραφικό του έργο καλύπτει μεγάλο εύρος θεμάτων. Έγραψε : Ομαδικά τεστ νοημοσύνης, Εγχειρίδιο Κοινοβουλευτικής Διαδικασίας, διάφορα εγχειρίδια εκπαιδευτικού περιεχομένου (Αγγλικών, Ψυχολογίας κ.ά.), οδηγό κοινωνικής συμπεριφοράς για παιδιά και εφήβους. Συμμετείχε στην σύνταξη της δίτομης "Γραμματικής της Νεοελληνικής" και του "Συντακτικού της Δημοτικής", που εξέδωσε το Κολλέγιο Αθηνών. Συνέγραψε επίσης την ιστορία των πρώτων 50 ετών του Κολλεγίου Αθηνών (1925-1975). Απεβίωσε το 1993.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
