Συλλογικό έργο (Μεταφραστής)

Κυριάκος Χαραλαμπίδης (Μεταφραστής)

Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Άχνα (1940) και μεγάλωσε στην Αμμόχωστο. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε μαθήματα Θεάτρου στην Αθήνα και ειδικεύτηκε σε θέματα Ραδιοφωνίας στο Μόναχο. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση και για τρεις δεκαετίες στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, απ΄ όπου αφυπηρέτησε ως Διευθυντής Ραδιοφωνίας. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: "Πρώτη πηγή" (1961), "Η άγνοια του νερού", με πρόλογο Τ. Κ. Παπατσώνη (1967), "Το αγγείο με τα σχήματα" (Λευκωσία 1973), "Αχαιών ακτή" (Λευκωσία 1977· Άγρα, 2003), "Αμμόχωστος βασιλεύουσα" (Ερμής, 1982· Άγρα, 1997) -οι τρεις τελευταίες συλλογές τιμήθηκαν με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Κύπρου -, "Θόλος" (Ερμής, 1989· Αθήνα 1998, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), "Μεθιστορία" (Άγρα, 1995, Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Ελλάδας), "Δοκίμιν" (Άγρα, 2000), "Αχαιών ακτή" (2003), "Αιγιαλούσης επίσκεψις" (2003), "Κυδώνιον μήλον" (Άγρα, 2006), "Ίμερος" (Μεταίχμιο, 2012), "Στη γλώσσα της υφαντικής" (Μεταίχμιο, 2013). Το 1997 κυκλοφόρησε (μετάφραση και εισαγωγή του ιδίου) το βιβλίο "Ρωμανού του Μελωδού: Τρεις ύμνοι" (Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας). Το 2009 κυκλοφόρησαν δύο τόμοι με δοκίμια, άρθρα και συνεντεύξεις του από τις εκδόσεις Άγρα, με τίτλο "Ολισθηρός ιστός" (δοκίμια, μελέτες, άρθρα, συνεντεύξεις) και το 2010, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο στη σειρά Μια Πόλη στη Λογοτεχνία, η επιλογή κειμένων που επιμελήθηκε με τη Λευκωσία. Το 1998 τιμήθηκε με το Διεθνές Έπαθλο Καβάφη στην Αίγυπτο. Το 2003 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Το 2006 του απονεμήθηκε το Βραβείο Πολιτιστικής Προσφοράς Τεύκρου Ανθία - Θοδόση Πιερίδη. Το 2007 τιμήθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία με το Αριστείο Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών. Το 2013 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στον κλάδο Λογοτεχνίας (Ποίησης) στην Τάξη των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών. Μεταφράσεις του έργου του κυκλοφορούν σε αυτοτελείς εκδόσεις στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Σουηδικά, Βουλγαρικά και Αλβανικά.

Γιώργης Γιατρομανωλάκης (Μεταφραστής)

Γεννήθηκε στον Ζαρό Ηρακλείου Κρήτης το 1940. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο King΄s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (Ph.D.). Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει γράψει βιβλία και άρθρα για τον Όμηρο, τη λυρική ποίηση, την τραγωδία, τον Αριστοτέλη, το αρχαίο ελληνικό μυθιστόρημα, την αρχαία ελληνική λογοτεχνική κριτική και ασχολείται με τη μετάφραση κλασικών κειμένων. Τα ενδιαφέροντα του στρέφονται επίσης στη μελέτη της σύγχρονης νεοελληνικής λογοτεχνίας και έχει γράψει βιβλία και άρθρα για τον Σολωμό, τον Σεφέρη, τον Σικελιανό, τον Ελύτη, τον Σινόπουλο, τον Εμπειρίκο, τον Ρίτσο, τον Εγγονόπουλο κ.ά. Βραβεία: -1962: Β΄ Βραβείο Πανσπουδαστικής Ποίησης με κριτές τον Ο. Ελύτη, τον Γ. Ρίτσο, και τον Ν. Βρεττάκο -1982: Βραβείο Νίκος Καζαντζάκης -1983: Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το μυθιστόρημα "Ιστορία" - 2005: Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών για το μυθιστόρημα "Ο παππούς μου και το κακό" Εργογραφία Α. Πεζογραφία: - "Λειμωνάριο", μυθιστόρημα, Αθήνα, Κάλβος, 1974· Κέδρος, 1994 - "Η αρραβωνιαστικιά", μυθιστορία, Αθήνα, Κέδρος, 1979 - "Ιστορία", μυθιστόρημα, Αθήνα, Κέδρος, 1982· Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1983 - "Ανωφελές διήγημα", μυθιστόρημα, Αθήνα, Κέδρος 1993 - "Ερωτικόν", πεζογραφήματα, Αθήνα, Κέδρος, 1995 - "Στην Κοιλάδα των Αθηνών", μυθιστόρημα, Αθήνα, Κέδρος, 2000 - "Ο παππούς μου και το κακό", μυθιστόρημα, Αθήνα, Κέδρος, 2005· Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών - "Το χρονικό του Δαρείου", μυθιστόρημα, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 2008 - "Τρία απρόσεκτα διηγήματα", διηγήματα, Άγρα, 2012 Β. Ποίηση: - "Ο ζαχαρένιος εραστής: 11 και ένα ποιήματα", Αθήνα, Στιγμή, 1984 - "Απόλογος: σχεδίασμα μετάφρασης", ποιήματα, Αθήνα, Στιγμή, 1997 - "Ελίνας κλέος: ένα πατριωτικό ποίημα", Αθήνα, Άγρα, 2002 Γ. Αυτοτελείς νεοελληνικές μελέτες: - Γιώργος Σεφέρης, "Μεταγραφές" (φιλολογική επιμέλεια, σχόλια και επίμετρο), 1η έκδοση, Αθήνα, Λέσχη, 1980· 2η έκδοση, Αθήνα, Ίκαρος, 2000 - "Ανδρέας Εμπειρίκος: ο ποιητής του Έρωτα και του Νόστου", Αθήνα, Κέδρος 1983 - Ανδρέας Εμπειρίκος, "Η σήμερον ως αύριον και ως χθες" (φιλολογική επιμέλεια, σχόλια και επίμετρο), Αθήνα, Άγρα, 1984 - "Ο βασιλιάς της Ασίνης: η ανασκαφή ενός ποιήματος", Αθήνα, Στιγμή, 1986 - Ανδρέας Εμπειρίκος, "Ο Μέγας Ανατολικός", τόμοι 8 (φιλολογική επιμέλεια, σχόλια και επίμετρα), Αθήνα, Άγρα, 1990-1992. - Ανδρέας Εμπειρίκος, "Εσ-Εσ-Εσ-Ερ Ρωσία" (φιλολογική επιμέλεια, σχόλια και επίμετρο) Αθήνα, Άγρα, 1995. - Ανδρέας Εμπειρίκος, "Ζεμφύρα ή Το μυστικόν της Πασιφάης" (φιλολογική επιμέλεια, σχόλια και επίμετρο), Αθήνα, Άγρα, 1984 Μεταφράσεις: Στα Αγγλικά: - "The Spiritual Meadow" [tr.by]: Mary Argyraki. Dedalus Ltd, 2000 - "The History of a Vendetta" [tr.by]: Helen Cavanagh. Dedalus Ltd, 1991 - "A Report of a Murder" [tr.by]: Helen Cavanagh. Dedalus Ltd, 1995 - "Eroticon", [tr.by]: David Connolly. Dedalus Ltd, 1999 Στα Γερμανικά: - "Der Schlaf der Rinder" [tr.by]: Norbert Hauser. bruckner & Thunker, 1996. 2η έκδοση, Piper, 1998. - "Bericht von einem vorbestimmten Mord" [tr.by]: Norbert Hauser. Roman DuMont, 1998. Στα Εβραϊκά: - "Ιστορία" [Tr.by]: Amir Zucerman, 1998 (φωτογραφία: Πέπη Λουλακάκη)

Διονύσης Καψάλης (Μεταφραστής)

Ο Διονύσης Καψάλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε κλασική και αγγλική φιλολογία στις Η.Π.Α. (1970-1974) και νεοελληνική φιλολογία στο Λονδίνο (1981-1984), όπου επίσης δίδαξε για δύο χρόνια. Από το 1978 έχει δημοσιεύσει ποιητικά βιβλία, δοκίμια, ποιητικές μεταφράσεις, άρθρα, μελέτες και βιβλιοκρισίες σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Από το 1986 ως το 1997 εργάστηκε ως υπεύθυνος εκδόσεων στο Βιβλιοπωλείον της Εστίας. Από το Σεπτέμβριο του 1998 εργάζεται στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, όπου, από το Νοέμβριο του 1999, κατέχει τη θέση του διευθυντή.

Τασούλα Καραγεωργίου (Μεταφραστής)

Η Τασούλα Καραγεωργίου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1954. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Είναι διδάκτωρ κλασικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, ενώ από το 2007 έως το 2015 διετέλεσε σχολική σύμβουλος φιλολόγων. Από το 2007 διδάσκει στο Εργαστήρι Ποίησης του Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. Το 1986 δημοσίευσε την ποιητική συλλογή "Fragmentum αρ. 53" στις εκδόσεις "Πλέθρον". Ακολούθησαν οι συλλογές: "Το αδράχτι που ματώνει" (Πλέθρον, 1989), "Διασπορά" (Πλέθρον, 1994), "Ποιητική τεχνολογία" (Κέδρος, 1998), "Το μετρό" (Κέδρος, 2004). Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά "Πλανόδιον", "Ποίηση", "Νέα Εστία", "Παπαδιαμαντικά Τετράδια" και έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες, ενώ άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες "Αυγή" και "Καθημερινή" και στα περιοδικά "Το Δέντρο", "Φιλολογική", "Νέα Παιδεία", "Γράμματα και Τέχνες", "Αντί", "Ο Πολίτης", κ.ά. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.

Δημήτρης Καλοκύρης (Μεταφραστής)

Γεννήθηκε το 1948 στο αχανές Ρέθυμνο. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη, όπου ίδρυσε το περιοδικό "Τραμ", καθώς και τις ομώνυμες εκδόσεις λογοτεχνίας και τέχνης (1971-87). Στην Αθήνα εξέδωσε το λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό περιοδικό "Χάρτης" (1982-87). Διετέλεσε διευθυντής συντάξεως και καλλιτεχνικός διευθυντής του πολιτιστικού περιοδικού "Το Τέταρτο" (1985-87). Έχει κάνει τρεις εκθέσεις κολάζ και εικονογράφησε βιβλία για παιδιά. Το 1996 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για το φαντασμαγορικό του σύγγραμμα "Η ανακάλυψη της Ομηρικής" και το 2014 με το βραβείο του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου του. Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄70 ασχολείται συστηματικά με το έργο του Μπόρχες με μεταφράσεις, ομιλίες, άρθρα, συμμετοχές σε διεθνή συνέδρια και ραδιοφωνικές εκπομπές. Συναντήθηκαν δύο φορές και συζήτησαν διεξοδικά. Το "Μπεθ" είναι το πρώτο βιβλίο που έχει γραφτεί για τον Μπόρχες στα ελληνικά.

Γιάννης Δάλλας (Μεταφραστής)

Ο Γιάννης Δάλλας γεννήθηκε το 1924 στη Φιλιππιάδα. Είναι ποιητής, νεοελληνιστής και μεταφραστής έργων της αρχαίας γραμματείας. Σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα. Υπηρέτησε στη μέση και στην ανώτατη εκπαίδευση (καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου). Eξέδωσε δεκατρείς ποιητικές συλλογές από τις οποίες οι δέκα πρώτες περιέχονται στη συγκεντρωτική τους επανέκδοση "Ποιήματα 1948-1988" (Νεφέλη, 1990) και οι τρεις επόμενες είναι οι: "Αποθέτης" (1993), "Στοιχεία ταυτότητας" (1999) και "Γεννήτριες" (2004). Επίσης σειρά συγκεντρωτικών μελετημάτων ("H δημιουργική δεκαετία στην ποίηση του Βάρναλη" και "Κωνσταντίνος Θεοτόκης, κριτική σπουδή μιας πεζογραφικής πορείας"), φιλολογικές εκδόσεις των πεζών του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (Διηγήματα, Oι σκλάβοι στα δεσμά τους), των συνθετικών συλλογών του K. Βάρναλη ("Σκλάβοι πολιορκημένοι" και "Tο φως που καίει") και των έργων του A. Κάλβου ("Ωδαί", "H Ιωνιάς", "Oι Ψαλμοί του Δαβίδ"). Δημοσίευσε ακόμη δύο κριτικά βιβλία γύρω από το θέμα της ποιητικής και το θέμα του κλασικισμού του Κάλβου και άλλα τέσσερα για την ποίηση του Καβάφη (από τα οποία, τα σημαντικότερα είναι τα: "Καβάφης και ιστορία" και "Ο Καβάφης και η δεύτερη σοφιστική"). Αρκετά δοκίμια που αναφέρονται σε θέματα και κείμενα της παλαιότερης, της μεσοπολεμικής και της μεταπολεμικής λογοτεχνίας ("Εποπτείες A΄", 1954, "Υπερβατική Συντεχνία", 1958, "Πλάγιος λόγος", 1989, "Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης", 1997, "Ευρυγώνια", 2000, "Μανόλης Αναγνωστάκης - Ποίηση και ιδεολογία", 2000). Tο 2002 κυκλοφόρησε στις εκδόσεις Άγρα το βιβλίο του "Σκαπτή ύλη - Από τα σολωμικά μεταλλεία". Είναι επίσης συστηματικός μεταφραστής των αρχαίων λυρικών και των Αλεξανδρινών ποιητών: "Αρχαίοι λυρικοί" ("Χορικολυρικοί", "Μελικοί", "Ελεγειακοί", "Ιαμβογράφοι"), τα "Επιγράμματα" του Καλλίμαχου και "Tα δημώδη των αρχαίων" και "Αττικά συμποτικά", 2001). Τιμήθηκε με τη διάκριση του πρώτου Κρατικού Βραβείου Κριτικής και Δοκιμίου (1987) και του Μεγάλου Βραβείου Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του (1999).

Νικήτας Ι. Παρίσης (Μεταφραστής)

Ο Νικήτας Παρίσης (1 Αυγούστου 1935) γεννήθηκε στη Σκιάθο και σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Για πολλά χρόνια εργάστηκε ως καθηγητής στην ιδιωτική εκπαίδευση. Δημοσίευσε μελέτες, βιβλιοκριτικές και επιφυλλίδες σε περιοδικά και εφημερίδες. Συνεργάστηκε στα συλλογικά έργα Μεσοπολεμική και μεταπολεμική λογοτεχνία των εκδόσεων Σοκόλη. Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Έργα του: "Κριτικές Δοκιμές" (Δόμος, 1987), "Μελέτες - Αναγνώσεις" (Πατάκης, 1992), "Επτά μελετήματα για τον Οδυσσέα Ελύτη" (τα τραμάκια, Θεσσαλονίκη, 1997), "Λεξικό λογοτεχνικών όρων" (ΟΕΔΒ, 2000), "Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Τρία διηγήματα. Αναζήτηση της αφηγηματικής λογικής" (Μεταίχμιο, 2001, 2η έκδοση 2002), "K. Π. Καβάφης, Δοκίμιο ερμηνευτικής ανάγνωσης" (Μεταίχμιο 2003), "Τα κόκκινα στραγάλια" (διηγήματα, Μεταίχμιο 2008), "Θα΄ναι νύχτα και Αύγουστος" (διηγήματα, Δόμος 2010).

Μίμης Σουλιώτης (Μεταφραστής)

Ο Μίμης Σουλιώτης είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Νηπιαγωγών της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και υπεύθυνος της βιβλιοθήκης του. Επίσης, είναι ο ιδρυτής του "Βαλκανικού Ασύλου Ποίησης" στις Πρέσπες. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Σβούρα", Τραμ, 1972, "Ποιήματα εν παρόδω", Τραμ, 1974, "Βαθιά επιφάνεια", Κέδρος, 1992, "Αβγά μάταια", Ερμής, 1998, "Περί ποιητικής", Ερμής, 1999, "Υγρά", Ερμής, 2000, "Ήλιος στην σκοτία", Ερμής, 2001, "Παλιές ηλκίες", Ερμής, 2002. Είναι υπεύθυνος της σειράς "Ανθολόγος Ερμής" των εκδόσεων "Ερμής", ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Συγγραφέων Δυτικής Μακεδονίας και μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Κώστας Γεωργουσόπουλος (Μεταφραστής)

Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας) και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, με δασκάλους τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Γιάννη Σιδέρη. Εργάστηκε στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση για 35 ολόκληρα χρόνια, από το 1964 ως το 1999. Μπήκε στο στίβο της θεατρικής κριτικής το 1971 και εργάζεται ως κριτικός θεάτρου και επιφυλλιδογράφος μέχρι και σήμερα, ενώ εκτάκτως συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Κριτικά δοκίμια, επιφυλλίδες και σχόλιά του έχουν κυκλοφορήσει στους εξής τόμους: "Κλειδιά και Κώδικες Θεάτρου: Ι. Αρχαίο Δράμα (1982) ΙΙ. Ελληνικό θέατρο (1984)", "Οι πλάγιες ερωτήσεις του Πορφύριου" (1984), "Τα μετά το θέατρο" (1985) (Α΄ Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου), "Προσωπολατρία" (1992), "Θίασος Ποικιλιών" (1993), "Το νήμα της στάθμης" (1996), "Παγκόσμιο θέατρο: Ι. Από τον Μένανδρο στον Ίψεν (1998) ΙΙ. Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ (1999) (Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών) ΙΙΙ. Από τον Μίλλερ στον Μύλλερ (2000)" Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Αμήχανον Τέχνημα" (1971 & 1980), "Παράβαση" (1980), τα διηγήματα "Καμπάνα και Οδάξ" (1985), και τη συλλογή τραγουδιών, τα οποία έχουν μελοποιήσει γνωστοί συνθέτες ("Χρονικό", "Ιθαγένεια", "Η μεγάλη αγρυπνία", "Ανεξάρτητα Τραγούδια", "Μεταφυσική Τοπολογία"). Κύριος άξονας του μεταφραστικού του έργου είναι, το αρχαίο δράμα. Έχει μεταφράσει τα ακόλουθα έργα: "Ικέτιδες", "Ορέστεια", "Προμηθεύς Δεσμώτης", "Επτά επί Θήβας" (Αισχύλου), "Ηλέκτρα", "Αντιγόνη", "Αίας", "Τραχίνιες", "Οιδίπους Τύραννος", "Οιδίπους επί Κολωνώ" (Σοφοκλή), "Ιφιγένεια εν Αυλίδι", "Ιφιγένεια εν Ταύροις", "Βάκχες", "Ηλέκτρα", "Ορέστης", "Εκάβη", "Κύκλωψ", "Τρωάδες", "Ελένη", "Ανδρομάχη", "Φοίνισσες" (Ευριπίδη), "Λυσιστράτη", "Πλούτος", "Νεφέλες", "Εκκλησιάζουσες", "Θεσμοφοριάζουσες", "Ιππής", "Όρνιθες" (Αριστοφάνη), "Ταρτούφος", "Ασυλλόγιστος", "Γιατρός με το ζόρι" (Μολιέρου). Συνέπραξε και συνεργάστηκε, επίσης, με τον καθηγητή - αρχαιολόγο κ. Σάββα Γώγο και ομάδα θεατρολόγων για τη συγγραφή του λευκώματος "Επίδαυρος: το αρχαίο θέατρο, οι παραστάσεις" (2002). Ακόμα, το σχολικό εγχειρίδιο "Δραματική Ποίηση" διδάχθηκε επί 25 έτη στα ελληνικά Γυμνάσια, ενώ διδακτέα ύλη σε σχολικά βιβλία του Λυκείου είναι οι μεταφράσεις του της "Αντιγόνης" και του "Οιδίποδα Τυράννου". Από το 1990 διδάσκει ως Επιστημονικός Συνεργάτης του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών. Έχει διατελέσει μέλος, αλλά και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου και επί μία εικοσαετία Πρόεδρος της Επιτροπής Επιχορηγήσεων Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού. Είναι ιδρυτικό μέλος του "Κέντρου Έρευνας & Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος ΔΕΣΜΟΙ", του οποίου σήμερα είναι Πρόεδρος του Δ.Σ., είναι Αντιπρόεδρος της "Εταιρείας Συγγραφέων", μέλος της "Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων" και από τον Νοέμβριο του 2003 Πρόεδρος του Δ.Σ. του "Κέντρου Μελέτης & Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου". Το 2000 του απενεμήθη το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών, ενώ τον Ιούνιο του 2006 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το Μάρτιο του 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2008, από το Υπουργείο Πολιτισμού για το συνολικό του έργο.

Παντελής Σ. Μπουκάλας (Μεταφραστής)

Ο Παντελής Μπουκάλας γεννήθηκε το 1957 στο Λεσίνι Μεσολογγίου Αιτωλοακαρνανίας. Αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών. Από το 1989 επιμελείται την ανά Τρίτη σελίδα του βιβλίου στην εφημερίδα "Η Καθημερινή", όπου επίσης δημοσιεύει καθ΄ εκάστην επιφυλλίδες κοινωνικού και πολιτικού σχολιασμού. Είναι διορθωτής και επιμελητής εκδόσεων. Από το 1980 έχει δημοσιεύσει στις εκδόσεις "Άγρα" τα βιβλία ποίησης "Αλγόρυθμος", "Η εκδρομή της Ευδοκίας", "Ο μέσα πάνθηρας", "Σήματα λυγρά", "Ο μάντης", "Οπόταν πλάτανος", "Ρήματα", τους τόμους δοκιμίων και βιβλιοκριτικών "Ενδεχομένως: Στάσεις στην ελληνική και ξένη τέχνη του λόγου", "Υποθέσεις" και "Υποθέσεις ΙΙ", καθώς και τις μελέτες για το δημοτικό τραγούδι "Όταν το ρήμα γίνεται όνομα: Η ΄Αγαπώ΄ και το σφρίγος της ποιητικής γλώσσας των δημοτικών" (2016) και "Το αίμα της αγάπης: Ο πόθος και ο φόνος στη δημοτική ποίηση" (2017). Έχει μεταφράσει, για τον ίδιο εκδοτικό οίκο, τον ελληνιστικό "Επιτάφιο Αδώνιδος του Βίωνος του Σμυρναίου", τα ποιήματα του τόμου "Επιτάφιος λόγος: Αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα" και τα "Συμποτικά Επιγράμματα" από το ενδέκατο βιβλίο της Παλατινής Ανθολογίας. Το 2010 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική του συλλογή "Ρήματα" και το 2017 (2018) με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το δοκίμιο "Όταν το ρήμα γίνεται όνομα: Η ΄Αγαπώ΄ και το σφρίγος της ποιητικής γλώσσας των δημοτικών".

Νίκος Θ. Γρηγοριάδης (Μεταφραστής)

Ο ποιητής και φιλόλογος Νίκος Θ. Γρηγοριάδης γεννήθηκε στο χωριό Κορυφή του Κιλκίς το 1931. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εργάστηκε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ως φιλόλογος και σχολικός σύμβουλος μέσης εκπαίδευσης. Ανήκε στην ομάδα σύνταξης των "Κειμένων νεοελληνικής λογοτεχνίας" για το γυμνάσιο και το λύκειο. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1963 με την ποιητική συλλογή "Το βάθος της ληκύθου". Ακολούθησαν οι συλλογές: "Δειγματοληψία Α΄", 1981, "Ο κήπος και η πύλη", 1982, "Τα μέτρα και τα σταθμά", 1983, "Η απουσία και ο λόγος", 1985, "Ίσκιοι", 1987, "Το αθέατο μέσα μας", 1988, "Βουστροφηδόν το σύνταγμα της ζωής", 1988 (με το ψευδώνυμο Νικόλας Ταλμάν), "Flora mirabilis. Ο πίθος και το φανάρι", 1992, "Μαύρες ακτές", 1994, "Δειγματοληψία Β΄", 1996, "Η φωτογραφία μαζί με το τελευταίο μήνυμα", 1998, "Ανάβαση", 2002, "Και στρεβλές ρίμες", 2006, καθώς και η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του "Ποιήματα 1963-2005", Γαβριηλίδης, 2007. Η ποίηση του Νίκου Γρηγοριάδη διακρίνεται για τη λιτότητα αλλά και το στοχαστικό της βάθος. Ωστόσο, από την έκφρασή του, προπάντων στα πρόσφατα ποιητικά του έργα, δεν λείπει η βαθύτερη δραματική αίσθηση για τον κόσμο, συνδυασμένη με έναν τόνο σαρκασμού. Έγραψε επίσης το τρίτομο δοκίμιο "Το δημιουργικό γράψιμο: η τέχνη και η τεχνική του: δοκίμια προβληματισμού", Γρηγόρης, 1979, επανέκδοση, 2000 από τις εκδόσεις "Κώδικας" τις οποίες διευθύνει, και "Αναγνώσεις λογοτεχνικών κειμένων", 1992. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία για τον Νίκο Γρηγοριάδη, βλ. "Αφιέρωμα στον Νίκο Γρηγοριάδη", Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων, 1997, "Η ελληνική ποίηση· Η δεύτερη μεταπολεμική γενιά", Αθήνα: Σοκόλης, 2002, σ. 334-345, και Αλέξης Ζήρας, Χρύσα Πετρωτού, "Γρηγοριάδης, Νίκος" στο "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", Αθήνα: Πατάκης, 2007, σ. 442.

Τάκης Καρβέλης (Μεταφραστής)

Ο Τάκης Καρβέλης (1925-2017) γεννήθηκε στο Αιτωλικό Μεσολογγίου. Φοίτησε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε στη μέση εκπαίδευση από το 1953 ως το 1984, ως φιλόλογος, γενικός επιθεωρητής και σχολικός σύμβουλος. Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων, της οποίας διετέλεσε Γενικός Γραμματέας επί σειρά ετών (1986-1992). Ήταν συνεκδότης του γιαννιώτικου περιοδικού "Δοκιμασία" και μέλος της συντακτικής επιτροπής των "Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", γυμνασίου και λυκείου. Δημοσίευσε τις συλλογές ποιημάτων, "Σήματα" (1956), "Κατάθεση" (1966), "Μετάφαση" (1972), "Γραφή παρανόμων" (1977), "Η μνήμη μισοφέγγαρο" (1983), "Δεν είναι ο περσινός καιρός" (1988), "Αλλαγή σκηνικού" (1991), "Τα ποιήματα της μικρής Ρεζεντά" (1995), "Στην άβυσσο της λήθης" (2002), "Κατάθεση 1956-2002" (2004), "Των αφανών" (2011). Επίσης, τις μελέτες "Η νεότερη ποίηση. Θεωρία και πράξη" (1983), "Δεύτερη ανάγνωση" (1984), "Δεύτερη ανάγνωση 2" (1991), "Κωσταντίνος Χατζόπουλος, ο πρωτοπόρος" (1998), "Μίνως Ζώτος" (2000), "Δεύτερη ανάγνωση 3" (2001), "Η γενιά του 1880" (2003), "Πολύτροπος αρμονία: Η κατά Κάλβον πολύτροπος αρμονία της ποίησης του Ελύτη" (2007). Μετάφρασε πραγματείες του Ιωάννου του Χρυσοστόμου (1974) και τον διάλογο του Λουκιανού, "Λούκιος ή όνος" (1982). Το 1999, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το βιβλίο του "Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, ο πρωτοπόρος", ενώ το 2016 τιμήθηκε με το Βραβείο Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του. Έφυγε από τη ζωή στις 18 Ιανουαρίου 2017.

Γιώργος Γεωργούσης (Μεταφραστής)

O Γιώργος Ε. Γεωργούσης γεννήθηκε το 1940 στην Αθήνα, όπου και σπούδασε Ιατρική, με ειδίκευση στην Καρδιολογία. Ακολούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (1966 - 1969) και στο Λονδίνο (1970-1973). Ήταν Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, και εργάστηκε για πολλά χρόνια ως γιατρός καρδιολόγος στην Καρδιολογική Κλινική του Σισμανόγλειου Νοσοκομείου. Στη λογοτεχνία ασχολήθηκε κυρίως με την ποίηση και δευτερευόντως, με το δοκίμιο και τη μετάφραση. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1966, με το πρώτο του ποιητικό βιβλίο "Nυκτιλύκη". Διετέλεσε Ταμίας στο Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας Συγγραφέων. Έφυγε από τη ζωή τον Μάρτιο του 2017, σε ηλίκία 77 ετών.

Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου (Μεταφραστής)

Η Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε νομικά και φιλολογία. Εργάζεται στη δημόσια μέση εκπαίδευση. Έχει εκδώσει δεκατρία βιβλία ποίησης ("Τα άλογα του Μυροβλήτου", Αθήνα, 1974· "Ηγησώ", Κείμενα, 1979· "Χώμα", Κέδρος, 1985· "Η προσευχή του αναιδούς", Καστανιώτης, 1991· "Το κυπαρίσσι των εργατικών", Καστανιώτης, 1995· "Φορτίο", Καστανιώτης, 1997· "Προς τα κάτω", Νεφέλη, 1999· "Ελάχιστα πριν", Νεφέλη, 2005· "Λιμός", Νεφέλη, 2007, κ.ά.), ένα βιβλίο µε πεζά κείμενα ("Ακτή στο φως του χειμώνα", Καστανιώτης, 1994) και ένα με μεταφρασμένη αρχαία ελληνική λυρική ποίηση. Ποίησή της έχει μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Το 2008 της απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το βιβλίο της "Λιμός" ενώ το 2014 της απονεμήθη το Βραβείο Ποίησης του ηλεκτρονικού λογοτεχνικού περιοδικού Αναγνώστης για το βιβλίο της "Το ελάχιστο ψωμί της συνείδησης"). (Φωτογραφία: Κώστας Μητρόπουλος, 2001)

Πίνδαρος (Συγγραφέας)

Ο Πίνδαρος, ο μεγαλύτερος από τους λυρικούς ποιητές της Ελλάδος και η φωνή των Δελφών για περισσότερο από σαράντα χρόνια, γεννήθηκε στο Κυνός Κεφαλές, ένα χωριό κοντά στις Θήβες, γύρω στο 518 π.Χ. Ήταν γιος του Δαΐφαντου, ο οποίος ανήκε στην αρχαία και αριστοκρατική οικογένεια των Αιγιδών. Έμαθε μουσική από τα μικρά του χρόνια από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν φημισμένος μουσικός αυλού και από τους έξοχους Αθηναίους μουσικούς Αγαθοκλή και Απολλόδωρο. Έζησε το περισσότερο μέρος της ζωής του στην Θήβα και στους Δελφούς, όπου το μαντείο τού είχε αναθέσει να εκφωνεί ύμνους προς τους Θεούς. Οι Θηβαίοι τον ονόμαζαν "ο αετός των Θηβών" και τον σύγκριναν με το πολύβουο ρέμα του ποταμού. Ο Πίνδαρος, κατά την διάρκεια της ζωής του, είχε τιμηθεί από όλες τις ελληνικές πόλεις για τα ποιήματα του και είχε προσκαλεστεί συχνά από βασιλείς και τύραννους στις αυλές τους, ιδιαίτερα από τον Αμύντα της Μακεδονίας, Αρκεσίλαο της Κυρήνης, Θήρωνα του Ακράγαντος και Ιέρωνα των Συρακουσών, όπου έζησε από το 476 μέχρι το 472 π.Χ. Το 438 π.Χ., σε ηλικία ογδόντα ετών, πέθανε στο θέατρο του Άργους, την στιγμή που εκφωνούσε ένα από τα ποιήματα του. Οι Αθηναίοι τον είχαν τιμήσει κάνοντάς τον πρόξενο και μετά τον θάνατον του, του έστησαν μπρούτζινο άγαλμα. Οι δε Θηβαίοι του είχαν επιβάλλει πρόστιμο, επειδή εγκωμίασε εχθρική πόλη, την Αθήνα, αλλά αργότερα έκτισαν ναό κοντά στο σπίτι του, για να τον τιμήσουν. Ο Πίνδαρος έγραψε ένα τεράστιο αριθμό ποιημάτων τα οποία είχαν ταξινομηθεί από τους Αλεξανδρινούς συγγραφείς σε δέκα επτά βιβλία. Η ποίηση του περιελάμβανε διθυράμβους, παιάνες, σχόλια, εγκώμια, προσόδια, παρθένια και επινίκια. Τα τελευταία είναι τα μόνα σωζόμενα έργα του, ενώ από τα υπόλοιπα έχουν απομείνει μόνο μερικά κομμάτια. Τα Επινίκια ήταν ύμνοι που εξυμνούσαν τους νικητές των αγώνων και απαγγέλλονταν από τον χορό, συνήθως στο τόπο της νίκης ή κατά την διάρκεια τελετής προς τιμήν του νικητού, μετά την επιστροφή του στο σπίτι. Περιείχαν 14 Ολυμπιακές, 12 Πύθια, 11 Νεμέα και 8 Ίσθμια ωδές. Τα ποιήματα του Πίνδαρου χαρακτηρίζονται από μεγαλειότητα σκέψεως, έκφραση, μέτρο και αρμονική σκέψη και περιέχουν έντονα θρησκευτικά συναισθήματα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα