Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789606683190
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Στις μέρες μας ακούγονται και γράφονται πολλά σχετικά με την αρχαία ελληνική θρησκεία (δωδεκάθεο) και ειδικότερα τη σχέση αρχαίου Ελληνισμού και Χριστιανισμού. Πανσπερμία οι εκδόσεις που κυκλοφορούν, βροχή οι τηλεοπτικές εκπομπές που προβάλλονται, χωρίς να ξεχνούμε και τις τηλε-πωλήσεις βιβλίων για το εν λόγω ζήτημα. Μέσα σε αυτή την κατάσταση θελήσαμε να διαπραγματευθούμε το θέμα εκδίδοντας κάποια κείμενα που ασχολούνται με τη σχέση Ελληνισμού και Χριστιανισμού. Πρόκειται για έργα που ναι μεν αποδίδονται στον Ιουστίνο, τον φιλόσοφο και μάρτυρα της Εκκλησίας (. . .), αλλά εντούτοις η σύγχρονη έρευνα δεν έχει αποφανθεί πλήρως αν πρόκειται όντως για δικά του κείμενα ή μήπως κάποιος άλλος χρησιμοποίησε το όνομά του προκειμένου να πετύχει την απρόσκοπτη διάδοσή τους. Γι’ αυτό αποκαλούμε τα έργα αυτά ως αμφιβαλλόμενα. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
Ο Ιωάννης Πλεξίδας γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1972. Πραγματοποίησε σπουδές Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Θεολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.Είναι κάτοχος ενός μεταπτυχιακού διπλώματος στη Φιλοσοφία, κάτοχος ενός διδακτορικού διπλώματος στη Φιλοσοφική Ανθρωπολογία (Φιλοσοφική Σχολή) και ενός δεύτερου διδακτορικού διπλώματος στη Βυζαντινή Φιλοσοφία (Θεολογική Σχολή). Στα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα ανήκουν η βυζαντινή φιλοσοφία, η φιλοσοφική και χριστιανική ανθρωπολογία, η φιλοσοφική ερμηνευτική, η φαινομενολογία και η εγκληματολογία. Μελέτες του στην ελληνική γλώσσα είναι οι εξής: "Πρόσωπο και φύση: Προβληματισμοί γύρω από την έννοια του προσώπου στη σκέψη του Ιωάννη Δαμασκηνού", εκ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη 2001, "Ο άνθρωπος ενώπιον του θανάτου", εκδ. Αρμός, 2006, "Η μετασκευή του ανθρώπου", εκδ. Πρότυπες Θεσσαλικές Εκδόσεις, 2007, "Η ανθρωπολογία του κακού. Μία ανάγνωση του Γρηγορίου Νύσσης", εκδ. λογείον, 2013, "Άνθρωπος και Θάνατος", εκδ. λογείον, 2015, "Γρηγόριος Νύσσης. Λόγοι για τον θάνατο και το πένθος", εκδ. Ζήτρος, Θεσσαλονίκη 2004, "Λόγοι χριστιανών και εθνικών", εκδ. Ζήτρος, Θεσσαλονίκη 2004, "Νεμέσιος Εμέσης. Περί φύσεως ανθρώπου", εκδ. Ζήτρος, Θεσσαλονίκη 2006, "Νικήτας Στηθάτος. Περί Ψυχής", εκδ. Ζήτρος, 2006, "Φώτιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Ο ηγεμών", εκδ. Αρμός, 2007.
Ο μάρτυς και φιλόσοφος Ιουστίνος γεννήθηκε από ελληνική οικογένεια στην πόλη Νεάπολη της Σαμάρειας το 110 μ.Χ. Είναι ο σημαντικότερος από τους χριστιανούς απολογητές του β΄ αιώνα και μία από τις σπουδαιότερες μορφές της αρχαίας Εκκλησίας. Μαρτύρησε το 165 μ.Χ. μαζί με άλλους μαθητές του γιατί αρνήθηκε να θυσιάσει στα είδωλα. Η Εκκλησία τον αναγνώρισε και καθιέρωσε ως άγιο της χριστιανικής πίστεως.
Μαθήτευσε κοντά σε διαφορετικούς φιλοσόφους, κοντά σε δασκάλους διαφορετικών σχολών φιλοσοφίας, αλλά κατέληξε να ασπαστεί τις πλατωνικές δοξασίες.΄Ίδρυσε φιλοσοφική σχολή στη Ρώμη, φορώντας την τήβεννο του φιλοσόφου και ήρθε σε σύγκρουση με τον κυνικό φιλόσοφο Κρήσκεντα. Μία τυχαία συνάντηση του με έναν γέροντα έγινε αφορμή να γνωρίσει τον χριστιανισμό και να βρει στη χριστιανική σκέψη την αληθινή, την όντως φιλοσοφία, θεωρούσε τον εαυτό του φιλόσοφο και πίστευε ότι όλοι οι χριστιανοί είναι φιλόσοφοι, επειδή ακολουθούν την αληθινή φιλοσοφία.
Ο Ιουστίνος, αν και αρνείται τη μυθολογία των Ελλήνων και την ειδωλολατρική λατρεία, θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει συνάντηση του χριστιανισμού με την ελληνική φιλοσοφία, και μάλιστα ειδικότερα με την πλατωνική σκέψη, επισημαίνοντας ότι οι φιλόσοφοι γνώρισαν, έστω και ατελώς, τον Θεό. Η γνώση αυτή πραγματοποιήθηκε μέσω του Λόγου, καθώς υπάρχει το σπέρμα του Λόγου στη Δημιουργία. Πρόκειται για τον περίφημο σπερματικό Λόγο, άποψη πού ήδη υπήρχε στους στωικούς, μόνο που στην περίπτωση του Ιουστίνου χρησιμοποιείται για να δείξει ότι όλα όσα είναι ορθά στην ελληνική φιλοσοφία ανάγονται τελικά στον Χριστό.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
