Η προσπάθεια επιμήκυνσης του προσδόκιμου ζωής οφείλεται ουσιαστικά στην άρνηση του ανθρώπου να αποδεχθεί τα «γηρατειά» του. Ακόμη και σήμερα τα υπεραιωνόβια άτομα αντιμετωπίζονται ως εξαίρεση στον κανόνα. Τα τελευταία χρόνια, με βάση την ανάλυση του ανθρώπινου γονιδιώματος και της εμπειρίας στον χειρισμό των γονιδίων, διατυπώνεται συχνά η άποψη ότι, δυνητικά, ενδέχεται να μην υπάρχει τέλος στη ζωή μας, όπως επίσης ούτε η οδυνηρή περίοδος των γηρατειών. Οι έρευνες που στοχεύουν στην καταπολέμηση σοβαρών ασθενειών, όπως ο καρκίνος ή οι καρδιοπάθειες, οδηγούν σίγουρα στην αύξηση του μέσου όρου ζωής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]