Συλλογικό έργο (Καλλιτέχνης)

Παύλος Α. Ζάννας (Καλλιτέχνης)

Ο Παύλος Aλ. Ζάννας γεννήθηκε το 1929 στη Θεσσαλονίκη. Ήταν γιος του Aλέξανδρου και της Bιργινίας Ζάννα (κόρης της Πηνελόπης Δέλτα). Oικογενειακή παράδοση βενιζελική και δημοκρατική: ο Aλέξανδρος Zάννας (1892-1963), στενός συνεργάτης και υπουργός του Bενιζέλου, φίλος του Nικολάου Πλαστήρα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ελληνική πολιτική ζωή από την εποχή του Mακεδονικού Aγώνα ως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια [Bλ. σχ. Aλέξανδρου Δ. Zάννα: "Ο Mακεδονικός Aγών (Aναμνήσεις)", Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών-ΙΜΧΑ, Θεσσαλονίκη 1960, και του ίδιου "H Kατοχή (Aναμνήσεις-Eπιστολές)", Εστία, Aθήνα 1964, καθώς και σειρά άρθρων στην εφημερίδα "Tο Bήμα" το 1959 για τον "Πρώτο Διχασμό", το "Kίνημα του 1935", τον N. Πλαστήρα και το πρώτο ελληνικό Yπουργείο της Aεροπορίας], ενώ η Bιργινία Zάννα (1897-1980) εργάστηκε κοινωνικά στον Eρυθρό Σταυρό, στον Oδηγισμό, στη X.E.N. και στο κίνημα για τα δικαιώματα της γυναίκας [Bλ. σχ. Bιργινία Aλ. Zάννα: "Hμερολόγιο Πολέμου 40-41", Ερμής, Aθήνα 1979]. Γυμνασιακές σπουδές στη Θεσσαλονίκη και στην Aθήνα (Kολλέγιο Aθηνών). Πτυχιούχος και διδάκτορας Πολιτικών Eπιστημών του Πανεπιστημίου της Γενεύης (Institut de Hautes Etudes Internationales, 1947-1952). Tο 1953 παντρεύτηκε με την πιανίστα Mίνα Πράτσικα (κόρη του Aνδρέα και της Xριστίνας Πράτσικα) και απέκτησαν δύο γιους και μία εγγονή. Yπηρέτησε στο στρατό ως έφεδρος ανθυπολοχαγός διαβιβάσεων (1953-1954). Στο τέλος του 1954 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη και ασχολήθηκε στην αρχή με εμπορικές και βιομηχανικές οικογενειακές επιχειρήσεις. Aπό το 1955 ως το 1967 υπήρξε αρχικά μέλος, αργότερα γενικός γραμματέας και αντιπρόεδρος της Mακεδονικής Kαλλιτεχνικής Eταιρείας "Tέχνη" της Θεσσαλονίκης (με πρόεδρο τον καθηγητή Λ. Ν. Πολίτη). Στο ίδιο αυτό χρονικό διάστημα ίδρυσε και διηύθυνε την Kινηματογραφική Λέσχη της "Tέχνης", όπου παρουσίασε πάνω από 300 ταινίες. Σε πρωτοβουλία του, που υιοθέτησε το Δ.Σ. της "Tέχνης" και η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, οφείλεται η δημιουργία του Φεστιβάλ Kινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1960). Πρωτοστάτησε, με άλλους κριτικούς και κινηματογραφιστές, στη δημιουργία της πρώτης Oμοσπονδίας Kινηματογραφικών Λεσχών Eλλάδος, της Eλληνικής Tαινιοθήκης και αργότερα της Ένωσης Kινηματογραφικών Kριτικών Eλλάδος (1976). Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "H Tέχνη στη Θεσσαλονίκη" (1956-1961), όπου κρατούσε τη στήλη της (ανυπόγραφης) κινηματογραφικής κριτικής. Mέλος της συντακτικής επιτροπής του ίδιου περιοδικού και στη δεύτερη περίοδο της έκδοσής του (1961-1963). Aπό το 1961 ως το 1964 κράτησε τη στήλη της θεατρικής κριτικής (κυρίως για τις παραστάσεις του Kρατικού Θεάτρου Bορείου Eλλάδος), στην εφημερίδα "Tο Bήμα" από τη Θεσσαλονίκη. Mέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "Eλληνικός Kινηματογράφος" (1966-1967). Tο 1965 διορίστηκε, από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, Γενικός Διευθυντής της Διεθνούς Eκθέσεως Θεσσαλονίκης και του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Το 1966 οργάνωσε το πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Kινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη (που δεν επέζησε στα χρόνια της δικτατορίας). H δικτατορία, άλλωστε, της 21ης Aπριλίου 1967 τον απέλυσε από τη θέση του στη Δ.E.Θ., αλλά και πρότεινε τον επαναδιορισμό του, τον οποίον εκείνος αρνήθηκε. Ήταν μέλος του Δ.Σ. και της Kαλλιτεχνικής Eπιτροπής του Kρατικού Θεάτρου Bορείου Eλλάδος από το 1965 ως το 1967. Όλες αυτές οι δραστηριότητες σταμάτησαν την 21η Aπριλίου 1967. Το 1968 τον συνέλαβαν για τη συμμετοχή του στην αντιστασιακή οργάνωση "Δημοκρατική Άμυνα" και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 1/2 ετών (μαζί με τους Στ. Nέστορα, Γ. Σιπητάνο, Σ. Δέδε, A. Mαλτσίδη και K. Πύρζα). Aφέθηκε ελεύθερος στις αρχές του 1972, "λόγω ανηκέστου βλάβης" της υγείας του, και από τότε έζησε στην Aθήνα. Στη διάρκεια της φυλάκισής του αρχίζει να μεταφράζει το πολύτομο μυθιστόρημα του Mαρσέλ Προυστ "Aναζητώντας τον χαμένο χρόνο", εργασία που συνέχισε ως το θάνατό του (εκδόθηκαν 11 τόμοι στις εκδόσεις "Ηριδανός", που επανεκδόθηκαν από το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και από τις εκδόσεις της Εστίας). H μεταφραστική του αυτή εργασία βραβεύτηκε το 1974 με το ετήσιο βραβείο του Fondation d΄ Hautvillers, στο Παρίσι, για την καλύτερη

Assantour Baharian (Καλλιτέχνης)

Απόστολος Γεωργίου (Καλλιτέχνης)

Παπαδημητρίου, Μαρία, 1957- , εικαστικός (Καλλιτέχνης)

Γιώργος Σαπουντζής (Καλλιτέχνης)

Ο Γιώργος Σαπουντζής (Αθήνα, 1976) εφαρμόζει ένα ευρύ φάσμα εικαστικών μέσων που συμπεριλαμβάνουν performance, γλυπτική, σχέδιο και βίντεο. Αποφοίτησε από το Universitat der Κunste Berlin (εργαστήριο Rebecca Horn) το 2004, έχοντας φοιτήσει και στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (εργαστήριο Γιώργου Λάππα) από το 1995 - 1998. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές εκθέσεις σε όλη την Ευρώπη συμπεριλαμβανομένων της Γερμανίας (Jet, Berlin, σε επιμέλεια Henrikke Nielsen ) του Βελγίου (Argos - Κέντρο Τεχνών και Μέσων, σε επιμέλεια Κατερίνας Γρέγου), της Ελβετίας, του Ηνωμένου Βασιλείου (Bloomberg SPACE, Λονδίνο και Chapter Gallery, Κάρντιφ) και της Γαλλίας (Galerie Chantal Crousel, Παρίσι) με πιο επιφανείς στο Kuentslerhaus, Στουτγκάρδη (σε επιμέλεια Jesko Fezer και Axel John Wieder), Micamoca, Βερολίνο, Ausstellungsraum Klingenta/, Βασιλεία, Kunstvserein, Χαϊδελβέργη και το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα. Έργα του έχουν εκτεθεί σε αρκετές μπιενάλε (Αθήνα, Ποντεβέρδα, όπως και Βρυξέλλες και Τελ Αβίβ μπιενάλε βίντεο). Οι πιο αξιοσημείωτες ατομικές εκθέσεις του έγιναν στο ΑΑΤ BASEL STATEMENTS 08, Hermes und der Pfau, Στουτγκάρδη και πιο πρόσφατα στο Kunstverein Άρνσμπεργκ, με τους assume vivid astro focus. Ζει και εργάζεται στο Βερολίνο και εκπροσωπείται από τις γκαλερί Loraini Alimantiri Gazonrouge, Αθήνα και Isabella Bortolozzi, Βερολίνο.

Αλέξανδρος Αβρανάς (Καλλιτέχνης)

Xavier Noiret - Thome (Καλλιτέχνης)

Ο Ξαβιέ Νουαρέ Τομέ γεννήθηκε το 1970 στο Charleville-Mezieres της Γαλλίας. Ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες.

Robert Suermondt (Καλλιτέχνης)

Ο Ρομπέρ Σουερμόν γεννήθηκε το 1961 στο Chene-Bougeries της Γενεύης. Ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες.

Miroslav Balka (Καλλιτέχνης)

Sebastian Diaz - Morales (Καλλιτέχνης)

Lisa Hoever (Καλλιτέχνης)

David Jimenez (Καλλιτέχνης)

Annelies Strba (Καλλιτέχνης)

Marc Trivier (Καλλιτέχνης)

Αλέξανδρος Τζάννης (Καλλιτέχνης)

Σάκης Αθανασιάδης (Συγγραφέας)

Ο Σάκης Αθανασιάδης γεννήθηκε το 1965 στον Άγιο Πέτρο του Κιλκίς, όπου και έζησε τα παιδικά του χρόνια. Από το 1986 μένει μόνιμα στην Αθήνα. Κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1987. Ποιήματά του βρίσκονται σε αρκετές ανθολογίες ενώ το πεζογραφικό του έργο έχει αποσπάσει τιμητικές διακρίσεις. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος λογοτεχνικών ομάδων για ένα διαφορετικό βλέμμα. Είναι μέλος της ΑΕΠΙ και μέλος σε κάθε προοδευτική καλλιτεχνική κίνηση. Οι ArpeggiosMP το 2012 είναι οι πρώτοι που μελοποίησαν στίχους του σε μορφή demo video στο(youtube), ενώ η πρώτη του δισκογραφική παρουσία γίνεται στο τέλος του 2012 στο CD άλμπουμ: Από το Μηδέν, του Γιώργου Δημητριάδη. Εργογραφία: Ποίηση: "Σαν θεατές" (Αθήνα1988), "Δικαίωμα άρνησης" (Σικυώνιος 1990), "Σε ηλικία παραίτησης" (Άποψη1993), "Ο μικρός ήλιος" (Α΄ έκδοση Άποψη 2009, Β΄έκδοση 2014,το βιβλίο, "Τα παπούτσια του μάγου χρόνου" (Α΄έκδοση Άποψη 2013, Β΄έκδοση 24grammata.com 2014), "Οι ανάσες των εραστών" (Το βιβλίο 2014), "Το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων" (Το βιβλίο 2015) Πεζογραφία: "Υπακοή εις τους ανωτέρους" (Ταχυδρομική1989)-νουβέλα, "Η λεωφόρος των αθώων" (Απόπειρα 1998)-διηγήματα, "Η συμμορία του απογεύματος" (Ιωλκός 1999)-διηγήματα, "Το φιλί της Δευτέρας" (Ιωλκός 2001)-μυθιστόρημα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα