Το όνομα Αττίλας ήταν ανέκαθεν πασίγνωστο και παρέπεμπε σε ένα και μόνο χαρακτηριστικό: στην αλόγιστη βαρβαρότητα. Ο άνθρωπος αυτός, ο κόσμος τον οποίο εκπροσωπούσε, καθώς και η σπουδαιότητά του, καλύπτονται από ένα πέπλο μυστηρίου. Η Ιστορία γράφεται με ποικίλους τρόπους και με υποκειμενικά κριτήρια. Για τους ιστορικούς της Δύσης, ο Αττίλας υπήρξε «η μάστιγα του Θεού», συνώνυμο του δεσποτισμού, ένα σωστό αρπακτικό που κατασπάραξε την απέραντη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ηγήθηκε των πιο βάρβαρων επιδρομών εναντίον της. Για τους Ούννους πάλι, ο Αττίλας ήταν ο άνθρωπος που, εκκινώντας από την Ουγγαρία, δημιούργησε μια αυτοκρατορία η οποία απλωνόταν από τη Βαλτική έως τα Βαλκάνια και από το Ρήνο έως τον Εύξεινο Πόντο. Για εκείνους ήταν ένας δεινός πολιτικός κι ένας ακόμη δεινότερος πολεμιστής. Παρά τη βαναυσότητά του, ήταν ένας επίμονος διαπραγματευτής που ήξερε καλά να εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες των φίλων και των εχθρών του. Αττίλας. Ένας φιλόδοξος και αδίστακτος εξουσιαστής των βαρβαρικών φύλων. Μια πολεμική μηχανή που σάρωσε τον πέμπτο αιώνα μ.Χ. την Ευρώπη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]